Przynęta doskonała

Szczerze mówiąc - zachęciła mnie okładka, bo była intrygująca. Zawiodłam się, bo liczyłam na naprawdę dobry kryminał. Tymczasem główny bohater - Max, borykał się z uczuciami do początkowo nieżywej Giny... potem już do żywej. Nie mam też pojęcia, co na celu miała idealizacja tej kobiety, jej postać była co najmniej irytująca. Najbardziej denerwująca cecha tej pisarki, to wytrącanie czytelnika z równowagi różnymi retrospekcjami. Dosłownie! Wpieprzanie ich tam, gdzie nie powinno ich być. Straszny miałam problem z czytaniem pewnych fragmentów, tylko dlatego, że wiedziałam, że za chwile będzie krok w tył. Kryminał bardzo naciągany.