Suma dorobku Jerzego Ficowskiego, najwybitniejszego schulzologa, jawi się jako zlepek luźno powiązanych wątków z życia i twórczości drohobyczańskiego geniusza. Praca ta nie jest bowiem klasyczną monografią, ale szkicem, zbudowanym ze skrawków, fragmentów, z tego,co pozostało z "schulzowskiego fresku" po drugiej wojnie światowej. Autor w sposób jasny zarysowuje podstawowe zagadnienia stanowiące o sile literackich i plastycznych prac Schulza, jak wieloznaczność, archetypiczność motywów, mitologizacja, seksualizm itd.