Rok ucieczki z teatru

Czasem człowiek podejmuje decyzje życiowe, tak żeby pasować do zdawałoby się lepszego scenariusza. Rezygnuje z tego czego pragnie na rzecz tego, co wydaje mu się właściwsze. Życie czyni teatrem. W takim teatrze może wytrwać długo, sztukę aktorską wznosząc na wysokie poziomy, płacąc wysoką cenę. Czasem mając nadzieję, że gra – jeśli cały świat w nią uwierzy - stanie się prawdą. Im człowiek jest bardziej inteligentny, tym lepiej to potrafi zrobić. Lecz czasem historia załamuje się. Przychodzi śmierć, żałoba, lub inne traumatyczne wydarzenie, które żeby przetrwać zmusza do zmiany. Można uparcie brnąć w sztukę kreowania kolejnych warstw kłamstwa, lub zrozumieć mechanizm tego teatru. Żeby poukładać się od nowa. Zdjąć to co jest duszącym nadmiarem. Czasem żeby dostrzec teatr w naszym życiu warto wyjść do tego „prawdziwego”.

Teksty w „Rok ucieczki z teatru” są właśnie refleksją nad mechanizmami kierującymi naszym zachowaniem. Refleksja ta powstała w momencie zetknięcia autorki ze sztuką teatralną, literacką i filmową. Wszystkie te eseistyczne relacje napisane zostały w okresie trudnych dla niej dziesięciu miesięcy: od października 2022 do lipca 2023 r. Większość tekstów dotyczy aktualnych wydarzeń kulturalnych. Autorka uczestniczyła niejednokrotnie w premierach.