Opinia na temat książki Samotnia

„Samotnia” Anny Kańtoch to jej debiut w gatunku thrillera psychologicznego, którym udowodniła, że i w nim odnajduje się doskonale! Jej historia opiera się na świetnej kreacji postaci, która, jak na thriller psychologiczny przystało, jest równocześnie narratorem. To Leon, poczytny autor kryminałów, który uległ wypadkowi, w wyniku którego stracił wzrok. Wcześniej skupiony na powrocie do sprawności fizycznej nie koncentrował się specjalnie na niczym innym, teraz jednak coraz mocniej przekonany jest, że osoba, która się nim zajmuje, nie jest jego świeżo poślubioną młodą żoną... To jest punkt wyjściowy zagadki, która prowadzi nas w mocno nieoczekiwane rejony, zagadki, która choć przedstawiona dosyć spokojnym tempem, nagle wciąga tak, że powiedzenie ‘jeszcze tylko jeden rozdział...’, tak dobrze znane nałogowym czytelnikom, znajduje tutaj swoje wyraźne odbicie. Różnej długości rozdziały, a raczej nagrania, które w teorii na bieżąco nagrywa Leon, dodają poczucia, że wszystko może się zdarzyć, tym bardziej, że relacjonuje to nam bohater, który nie widzi, więc jego odbiór rzeczywistości jest nagle tak inny niż nasz. Autorka świetnie tę przemianę oddała, czytelnik aż czuje najpierw bezradność Leona, by w końcu przejść do akceptacji i próby przystosowania się, odzyskania poczucia sprawczości. To książka, która czaruje tajemniczą atmosferą, wciąga w wir wydarzeń i zmusza do kilku ciekawych refleksji, o których raczej nie rozmyślamy na co dzień. Naprawdę świetny debiut gatunkowy, gorąco polecam!