Samotność twórcy. Klątwa

Książkę czytało mi się z dużą przyjemnością, gdyż uwielbiam historie, w których stopniowo bohaterowie odkrywają rozwiązania różnych zagadek w tym wypadku zostawionych przez przodka bohatera. Dodatkowym plusem są cytaty z książek znanych autorów, co wprowadza odbiorcę w odpowiedni klimat. Myślę, że osoby spotykające się w życiu z podobnymi problemami mogą odebrać niektóre sytuacje dość emocjonalnie. Okładka pasuje do postaci Alana, który wciąż zamyślony nad swym życiem spogląda przez okno chaty, szukając rozwiązań na nurtujące go pytania. Gorąco polecam pozycję wszystkim osobom pragnącym znaleźć odpowiedzi na to, co robić w przypadkach nieuzasadnionej krytyki wymierzonej bezpośrednio w nich, a także tym, którzy lubią refleksyjne historie, których odzwierciedlenie możemy znaleźć w naszej rzeczywistości.

Samotność twórcy – Klątwa.

Każdy z nas ma jakiś sekret. Każdy chce ten sekret ukryć jak najgłębiej, żeby nikt go nie odkrył. Ta historia akurat opowiada o rodzinnych tajemnicach, które ciągną się pokoleniami. Co prawda, wiele osób uważało, że na tę rodzinę rzucono klątwę. Historia kołem się toczy? W tym przypadku tak.
W końcu przyszła i kolej na Alana. Młodego pisarza, który podobnie, jak jego dziadkowie był pisarzem. Zadebiutował już jako nastolatek, dostał skrzydeł, które z czasem zostały podcięte. Po paru latach już jako mężczyzna nie mógł pogodzić się z krytyką. Wszystko brał do siebie, przez co stał się egoistą, który nie widział nic, poza czubkiem swojego nosa. Liczył się on i to, co kręci się wokół niego. Zbudował mur, nie pozwalając nikomu się przez niego przebić. Pewnego dnia nagonka, jaka toczyła się w internecie na temat jego twórczości, tak bardzo go przytłoczyła, że postanowił opuścić rodzinny dom i zaszyć się w chatce pradziadka Perry'ego.
Green House, piękne spokojne miasteczko, które, jak się okazuje, zostało założone przez pradziadka Alana. Był z niego niesamowicie dumny. Perry stał się dla niego jeszcze większą inspiracją i bardzo pragnął stać się taki, jak on. Do czasu, aż zaczął odkrywać tajemnice. Krok po kroku, dzień po dniu tych sekretów było coraz więcej.
Z pomocą wielu osób w końcu udało się dotrzeć do prawdy. Przy okazji młody pisarz zrozumiał, że to on właśnie był problemem dla samego siebie. Zaakceptował to, kim tak napraw...

,, Kiedy staniesz, mając przed oczami Słońce, a mapę weźmiesz północną stroną do dołu, dojrzysz coś ciekawego".

Kochani, znacie może twórczość Carla Ruiza Zafona? Jeśli tak, to właśnie macie tutaj jego damski odpowiednik! Oj z jakim zapałem wczytywałam się w powieść, kiedy chodziło o ukryte książki, czy maszynopisy sprzed lat. Główny bohater był moim ulubieńcem i rozumiałam go jak nikt inny. Chwilami nawet sądziłam, że pisze właśnie o mnie i dawałam się porywać wszystkiemu, co chciał mi przekazać. Zmotywował mnie nawet do tego, by nigdy nie poddawać się w życiu. Klęski rodzą się po to, by móc się po nich podnieść. Szczęście jest przypisane każdemu z nas, tylko nie wolno w nie wątpić.
Zdecydowanie powieść podniesie was na duchu i sprawi, że spojrzycie na siebie mniej krytycznie. Te wszystkie ukryte hasła, zakazane publikacje i tajemniczy wrogowie, którzy chcieli pogrążyć młodego pisarza. Autorka poruszyła tutaj poprzez historie krytykę literacką. Nie daje nam zapomnieć, że pisarz też człowiek, ale i im bardziej książki będą miały swoich przeciwników, tym więcej znajdzie się potem ich zwolenników. Przede wszystkim nie wolno nigdy po porażce się w sobie zapadać. Wiem, że trudno tak myśleć, ale właśnie jeśli jakakolwiek porażka zatruła wam życie, to ta książka jest dla was:-) Da wam solidny fundament, by nie obniżać swojej samooceny, tylko akceptować siebie ze wszystkimi wadami i zaletami. Nawet jeśli uważacie siebie za samotników, to nic złego. Każdy z nas jest...

Dzięki uprzejmości @lukomskagrzebula @waspos mogłam przeczytać książkę pt. "Samotność twórcy. Klątwa".
Książka opowiada historię Alana, który jest pisarzem, jednak dopadła go niemoc twórcza i blokada... Myśli, pisze, jednak to nie to...
❗"byłem jedynie malarzem słów skazanym na wieczną samotność" Do tej blokady twórczej dochodzi fakt szkalowania, krytyki w internecie, z którą średnio chłopak sobie radzi...
❗"tylko ludzie potrafią zdeptać zapał. Zniszczyć marzenia. Uchwycić je w szpony pogardy i cieszyć się z ich klęski..."
Alan postanawia wyjechać do domku na totalnym odludziu... Brak internetu, prądu, słaby zasięg... Wszystko w celu zrozumienia siebie i otaczającej go rzeczywistości...
❗" więcej zrozumienia dla siebie, tolerancji i swobody. Jeśli teraz coś ci nie wyjdzie, nie oznacza to, że nie wyjdzie w ogóle".
W domku pradziadka odkrywa sekrety i tajemnice całej rodziny... Jedno jest pewne, te sekrety i kłamstwa zniszczą one dobre wspomnienia o rodzinie Alana... Kim był pradziadek Alana? Co wydarzyło się w jego życiu? Jakie to przyniesie konsekwencje?
❗"błędów z przeszłości nie naprawimy".
Kim jest Diana? Czy coś z tego będzie?
Czy ta izolacja przyniesie Alanowi korzyści?
❗"niestety człowiek nie zawsze ma rację. Popełnia błędy. Wyciąga niewłaściwe wnioski. Lecz prawdą jest i to, że nie myli się tylko ten, co nic nie robi".
Czy Alan doświadczy miłości?
❗"przekleństwem staje się miłość, która wyniszcza".
Książka porusz...

Alan bada historię pradziadka, tym samym lepiej poznając samego siebie. To właśnie w chatce dziadka znajduje swoje odludne miejsce.

Młody pisarz czuje się odrzucony przez środowisku autorów, szuka odpowiedzi, czy i gdzie popełnił błąd, co zrobił źle. Szuka swojego miejsca, w zasadzie tak, jak każdy z nas.

Jaka jest droga do poznania siebie? Na pewno wyboista. Pełna cierpienia i smutku, sukcesow i porażek, wzlotów i upadków. Każdy z nas ma chwilę zwatpięnia, momenty gdy czuje się samotny, odrzucony i nie wierzy, że uda się osiągnąć sukces. Przez całe życie poznajemy sami siebie, jak ten proces wygląda u Alana?

Mamy tu ciekawe spojrzenie na emocje pisarza. Czasem wena przychodzi i chwyta tak mocno, że ma się wrażenie, że to ona pisze, a nie autor. Krytyka boli, im bardziej jest się wrażliwym tym mocniej odciska się na psychice. Czasem jest ona konstruktywna, czasem nie. Pisanie to jedno, zmierzenie się z opinią świata to trudniejsza sprawa.

Alana, to pisarz który niemal cały czas poświęca na pisanie i więcej rozmowa że swoimi wyimaginowanymi postaciami niż z prawdziwymi ludźmi. Łatwo wczuć się w jego przygody.

Alan mierzy się z krytyką, brakiem wiary w siebie, poczuciem, że nie dorówna innym. Ciężko jest mu być niedocenianym, a jednak pisanie jest dla niego na tyle ważne, że nie umie tego zrezygnować.

Czy to możliwe, aby historia pradziadka była rozwiązaniem jego problemów i wątpliwości?

Okładka jest interesuj...

Alan to młody, utalentowany pisarz. Który w wieku szesnastu lat wydał pierwszą książkę, która stała się bestsellerem. Ma grono wiernych fanów, ale znajdują się również tacy, którzy go krytykują i obrażają. Nie radzi sobie z krytyką i każde złe słowo bierze za bardzo do siebie. Więc pewnego dnia postanawia wyjechać do domu pradziadka, żeby nabrać dystansu i przemyśleć swoje życie. Tylko nie spodziewa się, że jego pradziadek miał tyle tajemnic i sekretów, które teraz on będzie odkrywać. Podróż, którą rozpocznie Alan doprowadzi, go do prawdy i poznania samego siebie.

„Samotność twórcy. Klątwa” to pełna tajemnic historia, pokazująca walkę młodego człowieka – pisarza z przeciwnościami losu i krytyką innych osób. Odkrywania prawdy o samym sobie i akceptacji. Walki z problemami, lękami, przeciwnościami. Każdy pisarz jest człowiekiem z krwi i kości, który ma uczucia i emocję. Za każdym razem, gdy ktoś napisze coś bezczelnego, obrażającego, zawistnego rani taką osobę. Jeżeli nie spodoba ci się książka, którą przeczytasz, masz prawo wyrazić swoją opinię, ale niech ona będzie konstruktywna i kulturalna dla tej osoby, a nie raniąca. Przecież ty również nie lubisz, jak mówią o tobie źle i obrażają. Więc dlaczego obrażasz innych? Zostawię was z tym pytaniem i niech każdy odpowie sobie na nie zgodnie z własnym sumieniem. A książkę polecam, bo czytając tę historię, zaczniecie się zastanawiać, co liczy się dla was najbardziej.

Za egzemp...