Sęp Sybiru

Jan Huszcza w 1941 został wraz z rodziną wywieziony na Syberię. Wrócił do kraju jako oficer III-ej dywizji Wojska Polskiego. Pobyt na terenach zsyłki zaowocował później szeregiem utworów, z jednej strony upamiętniających ówczesne wydarzenia natury politycznej, kiedy został zaangażowany do redagowania "Nowych Widnokręgów" w Moskwie, z drugiej mających charakter historyczny, jak np.składająca się z trzech części, wydana w r. 1983 powieść pod wspólnym tytułem "Sęp Sybiru", ukazująca polską, dziewiętnastowieczną martyrologię w okresie caratu. Lektura tych opowieści kojarzy się nieodparcie z cierpieniami i męczeństwem setek tysięcy Polaków w stalinowskiej Rosji, o czym nie mógł pisać Huszcza w okresie ścisłej cenzury.