Skradzione lato

Po tę książkę sięgnęłam z dwóch powodów. Pierwszy z nich to oczywiście bardzo dobre opinie kilku moich znajomych z LC, którzy dość wysoko ocenili ten tytuł. Drugi powód to zwykłe acz nieokiełzane zaciekawienie historią w której autorka zastosowała ciekawy mix gatunkowy połączenia ze sobą romansu, magii i kryminału. I choć z początku nic nie zapowiadało mojego zachwytu nad powieścią, to z perspektywy przeczytania całości przyznaję, że historia dwóch sióstr dogłębnie poruszyła moje serducho. Końcowe wydarzenia, kiedy Rajka żegna się z babcią i ucieka z małą Weroniką, uderzyły we mnie bardzo emocjonalnie i w tym momencie, jak nie byłam w stanie od samego początku strawić babci Klotyldy, tak przy końcu udało jej się zapracować na mój szacunek a mnie - dostrzec w niej człowieka. Do tej pory mam tę scenę w głowie, która niczym natrętna mucha, nie daje się odpędzić…

To moja pierwsza książka kolejnej, zupełnie nieznanej mi autorki i już wiem, że będą kolejne. Widać, że warsztat pisarski autorki jest na bardzo wysokim poziomie. Historia, która toczy się tutaj dwutorowo, to dwa zupełnie różne style. Pisarka diametralnie innym językiem przedstawia przełom lat 60/70, by w kolejnym rozdziale płynnie i perfekcyjnie przejść do współczesności, używając mowy adekwatnej do tego czasu co w efekcie daje jakiś nie końca dający się opisać klimat – sielski, nieco magiczny i przypominjący z grubsza opowieści przy zapiecku.

Nie była to dla mnie łatwa powieść z racji wpisanej w ...

„Co musi się zdarzyć, by przeszłość spotkała się z teraźniejszością i dalej poszły jedną drogą”?

Rajka i Weronika to siostry, które z dnia na dzień straciły rodziców. Nie mają się gdzie podziać, dlatego trafiają pod opiekę babki Klotyldy, która wcale nie ukrywa tego, że nie lubi dzieci, a jej wnuczki nie stanowią tu żadnego wyjątku. Babka okaże się bardzo surowa dla dziewczynek, a ich życie wywróci się z dnia na dzień do góry nogami.

Pół wieku później młoda dziennikarka Kira, która znalazła się na życiowym zakręcie, rzuca swoje dotychczasowe życie i kamperem wyrusza do wsi Rogoże, aby rozwiązać zagadkę zaginięcia przed laty dwóch dziewczynek.

Największym zaskoczeniem powieści będzie postać babki Klotyldy, która pokaże, że jest nie tylko surowa i okrutna, ale również okaże uczucia wobec wnuczek, kiedy przyjdzie odpowiednia pora.

Akcja książki rozgrywa się w małej wsi Rogoże.

Przeszłość przeplata się z teraźniejszością.

„Skradzione lato” to świetna lektura, która pokazuje jak ważna jest siostrzana więź. Myślę, że książka poruszy serce każdego czytelnika.

GENIALNA.

"Gdy pewnej zimy we wsi Rogoże rodzice Rajki i Weronki topią się pod lodem, opiekę nad sierotami przejmuje babka Klotylda. Surowa, nieprzystępna, nieznosząca ludzi (w tym również dzieci) kobieta zaczyna rządzić twardą ręką, wywracając do góry nogami dotychczasowe beztroskie życie wnuczek. Zmuszone przez babkę do ciężkiej pracy, wiecznie głodne, zahukane, próbują jakoś przetrwać w nowej rzeczywistości. Siedmioletnia Rajka ucieka w świat nieposkromionej wyobraźni, trzynastoletnia Weronka natomiast rozgląda się za kandydatem na męża, który wyrwie ją i jej młodszą siostrę z tego koszmaru.

Pół wieku później młoda dziennikarka, szukając materiałów do nowego tekstu, znajduje w starej gazecie notatkę o zaginionych przed laty w Rogożach dwóch dziewczynkach, które przepadły bez wieści tej samej nocy.

Pod wpływem impulsu młoda kobieta, zbuntowana i skłócona ze światem, jednego dnia pozbawiona miłości, pracy i dachu nad głową, kupuje za ostatnie pieniądze starego kampera i jedzie do Rogożów, postanawiając wyjaśnić zagadkę sprzed pół wieku”. Opis od Wydawnictwa.

Czy kobieta, która pojawia się nagle we wsi Rogoże, może rozwiązać zagadkę, której nie rozwiązali wcześniej inni zainteresowani? Kim jest młoda kobieta z miasta?

Gdzie jest Rajka i Weronika? Czy żyją? Jak wyglądała ich historia i co z tym związanego ma ich babka Klotylda…?

Przed...

Współpraca: Wydawnictwo Prószyński i S-ka

„Skradzione lato” to powieść, która splata przeszłość z teraźniejszością. Jest napisana dwutorowo. Autorka zgrabnie przeskakuje z lat 60/70 ubiegłego wieku do teraźniejszości. Początkowo wydarzenia opisywane przez panią Grażynę wydają się, że nie mają nic ze sobą wspólnego, a później, z każda stroną, coraz bardziej łączą się ze sobą i przeplatają.

Poznajemy Rajkę i Weronikę, dwie siostry, które straciły rodziców. Był to nieszczęśliwy wypadek i utopili się pod lodem. Opiekę nad sierotami przejmuje babcia, Klotylda, która wyjątkowo nie przypadła mi do gustu. Babcia to osoba ciepła, miła i uwielbiająca swoje wnuki. Swoim wyglądem przyciągnie nie jedno dziecko, by usiadło na kolanach i posłuchało różnych opowieści. Klotylda była jej totalnym przeciwieństwem. Wydaje się, że nienawidzi swoje wnuczki. Cały czas na nie krzyczy, zaniedbuje i chce rządzić twardą ręką. Do tego jej wygląd w ogóle nie przypomina ciepłej, starszej pani, a jakąś wredną, chudą babę. Po zamieszkaniu z babcią, dziewczynką życie wywróciło się do góry nogami. Były cały czas głodne, zahukane, zmuszane do ciężkiej pracy. Próbują jednak jakoś dostosować się do nowych warunków. Młodsza, Rajka – ucieka w świat wyobraźni, a starsza, Weronika- myśli o wyjściu za męża i zabraniu ze sobą siostry. Pewnego dnia obie dziewczynki znikają bez śladu. Z czasem o sprawie już nikt nie pamięta. Zarzyna się nią interesować po 50 latach Kira. Dzie...

... Co musi się zdarzyć, by przeszłość spotkała się z teraźniejszością i dalej poszły jedną drogą?

Wieś Rogoże, wtedy
Rajka i Weronka to siostry, których rodzice jeżdżąc na łyżwach topią się pod lodem.
Dziewczynki zostają pod opieką babki Klotyldy, która rządzi twardą ręką, jest oschła i nie nosi ludzi, a w tym dzieci.
Zmuszane przez babkę do ciężkiej pracy, głodne i samotne próbują przetrwać.
Siedmioletnia Rajka ucieka w świat wymyślony przez wyobraźnię, a trzynastoletnia Weronka rozgląda się za kandydatem na męża, aby wyrwać siebie i siostrę z tego miejsca.
Teraz.
Młoda dziennikarka szukając materiałów do tekstu trafia na stary artykuł o zaginionych w Rogożach dwóch dziewczynkach. Ponieważ jej życie obecnie jest w rozsypce postanawia rzucić wszystko, kupić kampera i wyjechać, aby zająć się tą sprawą.
Akcja powieści prowadzona jest dwutorowo co pozwala nam na dokładne poznanie tego co działo się w życiu dziewczynek i połączenie tego w spójną całość z teraźniejszością.
Chciałabym Wam tyle napisać o fabule, o tym jak autorka przemyślała każde zdanie, jak tu wszystko gra i nic nie jest przypadkowe,ale nie chce odbierać Wam przyjemności z lektury.
Tu nawet fakt, że rodzice dziewczynek poszli na łyżwy nie jest przypadkowy, a prawda wbija w fotel.
Cudowna, przeszywająca do szpiku, pełna emocji, bólu,strachu, niesprawiedliwości powieść. Dzieci otarte z dzieciństwa, które chciały być razem, żyć i być szczęśliwymi.
Babka, któr...

Kira jest dziennikarką w średnim wieku. Gdy rzuca pracę, rozstaje się z chłopakiem i traci dach nad głową, czuje się zagubiona. Za całe oszczędności kupuje używanego kampera i jedzie do Rogożów. O tej wsi przeczytała notatkę w prasie sprzed lat, napisano w niej o tajemniczym zniknięciu dwóch dziewczynek, młodsza miała zaledwie dwa lata, starsza dziewięć. Nigdy ich nie odnaleziono.
Pół wieku wcześniej, we wsi Rogoże, dwie siostry zostają sierotami. Ich rodzice utopili się w rzece. Rządy w domu przejmuje despotyczna, surowa i niedostępna babka Klotylda. Dziewczynki mają z nią ciężkie życie.
Walczą o przetrwanie, dobrze, że chociaż sąsiadka jest dzieciom życzliwa i wspiera je w trudnych chwilach.
Jak poradzą sobie dzieci bez odpowiedniej opieki? Czy dadzą radę przetrwać?
Czego dowie się Kira o przeszłości wsi od samotnej staruszki? Kim jest kobietą, która z Niemiec przeprowadza się do domku pod lasem? Czy uda się wyjaśnić tajemnicze zaginięcie dzieci ?
Książkę czyta się świetnie, zarówno wątek sprzed lat jak i teraźniejszy. Wciąga od pierwszych stron, bo dużo sekretów musi znaleźć rozwiązanie. Współczułam bohaterkom, bo los dużo zrzucił na ich ramiona. Polecam na letnie wieczory, naprawdę warto przeczytać 👍🙂 Zostaje w pamięci i sercu.
Premiera 9.8.2022

Historia prowadzona jest dwutorowo- część dzieje się w latach 1968-1972,a część w 2019 roku. Opowieść spaja miejsce- Rogoże.
Kiedyś dwie dziewczynki- Weronka i Rajka zostają sierotami,a opiekę nad nimi przejmuje surowa i nieprzystępna babka, która zmusza je do ciężkiej pracy. Młodsza z dziewczynek ucieka w świat wspomnień i fantazji, a starsza próbuje znaleźć kandydata na męża by uwolnić się od babki.
Autorka odmalowuje przed nami obraz wsi tamtych czasów. Bohaterów z krwi i kości, realnych i wręcz rzeczywistych. Z nimi przeżywamy ich problemy i trudności.
Teraz Kira, młoda dziennikarka na życiowym zakręcie próbuje odkryć co stało się przed laty z dwoma dziewczynkami, które pewnej nocy po prostu zniknęły. Zaginęły czy zginęły? Coś przyciąga ją do tej sprawy i wydaje się szansą na prawdziwe dziennikarskie śledztwo. Czy pół wieku później jest szansa rozwiązać zagadkę tajemniczego zniknięcia dzieci?
Nic nie jest niemożliwe, szczególnie z nowym znajomymi, który znali zaginione.
Skradzione lato to barwna opowieść o przeszłości, stracie, rodzinie i przyjaźni, która zostanie z czytelnikiem na dłużej.