W tamtą niedzielę życie podzieliło się na dwie części. Pomiędzy tym, co minęło a tym, co nadejdzie, wyrósł mur. Trzeba się było nauczyć na nowo oddychać. Trzeba było patrzeć przed siebie, chociaż oczy patrzyły wstecz. A mimo to przez mur nie widziało się nic. Przez długi czas nic. Po śmierci matki życie szesnastoletniej Emmy i jej młodszej siostry całkowicie się zmienia. Wprawdzie Emma nadal uprawia jazdę konną, a Sanni serfuje po Internecie, lecz pasje obu sióstr stają się ucieczką od codzienności: od tęsknoty za ojcem, którego nigdy nie ma w domu, od jego nowej przyjaciółki, która mówi dużo i niepotrzebnie, od domu, który rozpada się tak, jak wszystko wokół. Żałoba jest czasem tłumionej rozpaczy i milczenia, czasem wspomnień, które nie zawsze przynoszą ukojenie. Gdy do codziennych problemów Sanni dochodzi mobbing w szkole, Emma staje się jej jedynym oparciem, ale i ona nie zawsze radzi sobie z dźwiganiem codzienności. Piękna, wzruszająca powieść o siostrzanej miłości, cierpieniu i nadziei. Wymarzona lektura i na długie, zimowe wieczory, i na lato, pachnące słonecznikiem.
Słonecznikowa zima
Nora Schuurman
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
/o-797420/n/slonecznikowa-zima)
Lista autorów
Popraw tę książkę
|
Dodaj inne wydanie
7
/10
Ocena 7 na 10 możliwych
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Na podstawie 4 ocen kanapowiczów
Opis
Data wydania: 2017-05-24
ISBN: 978-83-89133-36-6, 9788389133366
Wydawnictwo: EZOP
Kategorie:
Powieść,
Literatura młodzieżowa
Stron: 140
Gdzie kupić
Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
2 osoby szukają tej książki
Moja Biblioteczka
Już przeczytana? Jak ją oceniasz?
Recenzje
Śmierć matki, samotność, ojciec, którego nie ma w domu...
16.09.2022
"Poprzednią klasówkę zawaliłam i z tą też tak będzie. Tak samo jak z jazdą konną. Wszystko, co łączy się w jakiś sposób z mamą, jest jak woda, która przepływa mi między palcami. Nie mogę jej uchwycić, brak mi siły." 🌻"Słonecznikowa zima" zapisze się w mojej pamięci na długo. Z zewnątrz niepozorna, a w środku wręcz gotuje się od nadmiaru emocji. ... Recenzja książki Słonecznikowa zima
Moja opinia o książce
Opinie i dyskusje
Przeczytane
moja biblioteczka
Często małe objętości kryją w sobie wielkie i piękne treści.
Biały koń i słoneczniki. 𝘚ł𝘰𝘯𝘦𝘤𝘻𝘯𝘪𝘬𝘰𝘸𝘢 𝘻𝘪𝘮𝘢.
To jest naprawdę niesamowite, gdy znajdujesz perełkę zupełnie przez przypadek. Wchodzisz do sklepu charytatywnego, badasz regały z przecenionymi książkami i znajdujesz tę cieniutką powieść Nory Schuurman. A potem zaczynasz czytać i cieszysz się, że udało ci się na nią trafić.
Rzecz jest mocno melancholijna. Dużo w niej emocji towarzyszących stracie. Nosi w sobie także refleksję o nieobecności i braku uwagi. O przemijaniu i obserwowaniu zmian w człowieku. Główna bohaterka dzieli się z nami krótkimi epizodami ze swojego życia, którego doświadcza w towarzystwie młodszej siostry, taty, babci lub najlepszej przyjaciółki. I konia. Czasem tego namacalnego na zajęciach z jazdy, a czasem tego onirycznego, który po śmierci mamy nawiedza ją w snach.
Rozdziały to malutkie fragmenty egzystencji. Migawki. A ja mam zdecydowaną słabość do takiej ulotności formy. Życie przecież składa się z momentów, które się potem rozpamiętuje. Które się z czymś kojarzą. Poruszają czułe struny.
Do czytelników, którzy zmagali się ze stratą (w różnej postaci) na pewno 𝘚ł𝘰𝘯𝘦𝘤𝘻𝘯𝘪𝘬𝘰𝘸𝘢 𝘻𝘪𝘮𝘢 mocno przemówi. Odnajdą siebie w tych miniaturowych chwilach wyciętych z życia. W całej gamie towarzyszących temu emocji, często skrajnych, często bardzo nagłych i impulsywnych, którymi zaskakujemy własną świadomość.
"Nie musisz dawać sobie rady".
Piękna t...
Biały koń i słoneczniki. 𝘚ł𝘰𝘯𝘦𝘤𝘻𝘯𝘪𝘬𝘰𝘸𝘢 𝘻𝘪𝘮𝘢.
To jest naprawdę niesamowite, gdy znajdujesz perełkę zupełnie przez przypadek. Wchodzisz do sklepu charytatywnego, badasz regały z przecenionymi książkami i znajdujesz tę cieniutką powieść Nory Schuurman. A potem zaczynasz czytać i cieszysz się, że udało ci się na nią trafić.
Rzecz jest mocno melancholijna. Dużo w niej emocji towarzyszących stracie. Nosi w sobie także refleksję o nieobecności i braku uwagi. O przemijaniu i obserwowaniu zmian w człowieku. Główna bohaterka dzieli się z nami krótkimi epizodami ze swojego życia, którego doświadcza w towarzystwie młodszej siostry, taty, babci lub najlepszej przyjaciółki. I konia. Czasem tego namacalnego na zajęciach z jazdy, a czasem tego onirycznego, który po śmierci mamy nawiedza ją w snach.
Rozdziały to malutkie fragmenty egzystencji. Migawki. A ja mam zdecydowaną słabość do takiej ulotności formy. Życie przecież składa się z momentów, które się potem rozpamiętuje. Które się z czymś kojarzą. Poruszają czułe struny.
Do czytelników, którzy zmagali się ze stratą (w różnej postaci) na pewno 𝘚ł𝘰𝘯𝘦𝘤𝘻𝘯𝘪𝘬𝘰𝘸𝘢 𝘻𝘪𝘮𝘢 mocno przemówi. Odnajdą siebie w tych miniaturowych chwilach wyciętych z życia. W całej gamie towarzyszących temu emocji, często skrajnych, często bardzo nagłych i impulsywnych, którymi zaskakujemy własną świadomość.
"Nie musisz dawać sobie rady".
Piękna t...
|
link
|
Przeczytane
@musiciam
2022-03-02
6
/10
Przeczytane
@lolami
2016-04-09
5
/10
Przeczytane
Cytaty z książki
O nie! Książka Słonecznikowa zima. czuje się pominięta, bo nikt nie dodał jeszcze do niej cytatu. Może jej pomożesz i
dodasz jakiś?
