Opinia na temat książki Smaran. Kolory Indii

Nie wiedzieć czemu, sięgając po "Smaran. Kolory Indii", byłam przekonana, że mam przed sobą lekturę typowej książki podróżniczej. Okazało się natomiast, że powieść Magdaleny Stępień jest czymś bardziej złożonym!

W niezwykłą atmosferę Bengaluru wprowadza czytelnika Dominika, która przybyła właśnie do Indii, by rozpocząć praktyki w firmie Pride Estates. To ona będzie naszą przewodniczką po tych pięknych, ale jakże odmiennych kulturowo miejscach. I chociaż dziewczyna doskonale zdaje sobie sprawę, że Indie to kraj kontrastów i trudnych do zaakceptowania dla Europejczyków nierówności społecznych, mimo wszystko zastana rzeczywistość i tak zaskoczy ją nie jeden raz.

Współuczestniczenie w przygodach młodej Polki sprawia, że "Smaran" wpisuje się raczej w nurt literatury obyczajowo-podróżniczej, ale dla mnie osobiście największym walorem tej powieści były - pobudzające do refleksji nad kulturowymi i społecznymi aspektami życia - wplecione w tekst ciekawostki i dodatkowe informacje, dotykające najróżniejszych dziedzin życia.

M. Stępień bacznie przygląda się światu, dzięki jej spostrzegawczości czytelnik może mieć chwilami wrażenie, że czyta niezwykły esej, a jako, że jest to jeden z moich ulubionych gatunków wypowiedzi pisemnej, odkrycie tego faktu zdecydowanie wzmożyło moją radość z lektury.

Wachlarz podjętych, niby na marginesach zdarzeń, zagadnień jest ogromny - począwszy od opowieści o konieczności wniesienia posagu, poprzez selektywną aborcję, ubóstwo menstruacyjne, aż po krańcowe przykłady nierówności płciowej. Nie martwcie się jednak, mimo ciężkości niektórych tematów, książka Stępień napisana jest dosyć lekko, a spora dawka zawartego w niej humoru, sprawia, że czytelnik nie pogrąża się w smutku, choć z całym przekonaniem - poza dobrą zabawą, lektura "Smaranu" skłania do rozmyślań.

Z kart tej powieści dowiemy się czym jest bubble head, poznamy paletę przeróżnych niejednoznacznych gestów oraz indyjskich zawiłości językowych. Dowiemy się więcej o konkretnych problemach z dostępem do wody, przeczytamy również o świecie mody, o obowiązujących w tym egzotycznym kraju wytycznych dotyczących zarówno ubioru, jak i zachowań poszczególnych grup czy kast społecznych. Będzie również co nieco o zmianach społecznych i politycznych..

Obiecuję jednak, że wszystko to nie wytrąci was z bieżących przygód Dominiki, autorka naprawdę zgrabnie połączyła wszystkie wątki i wtrącenia w całość. Biorąc pod uwagę, że jest to jej debiut literacki, myślę, że warto mieć twórczość Magdaleny Stępień na oku. 😉

„Smaran. Kolory Indii” to fascynująca opowieść o Indiach początku XXI wieku, która pozwala poznać nieco lepiej mentalność Hindusów, uczy dostrzegać piękno w różnorodności, jednocześnie wskazując mnogość ważnych kwestii, z którymi ten kraj musi się wciąż mierzyć. Wraz z główną bohaterką zachwycimy się bogactwem orientalnej kultury, mnogością kolorów i doświadczeń, poznamy również złożony i trudny dla zrozumienia - dyktowany głównie przywiązaniem do rządzącej się swoimi prawami tradycji- problem ogromnego ubóstwa, wykluczenia kastowego czy też braku infrastruktury sanitarnej.

Jak odnajdzie w tym wszystkim Dominika, młoda, wyzwolona dziewczyna z Europy? Czytajcie!