Opinia na temat książki Sny pachnące poziomkami

Gdy umiera stary leśniczy, a na jego miejsce ma przybyć nowy, znienawidzona macocha pozostawia swą pasierbicę samą, bez środków do życia. Jak poradzi sobie ta wychowana w bliskim otoczeniu natury, niespełna dziewiętnastoletnia dziewczyna?

Mimo przykrych i bolesnych doświadczeń, których nie szczędził jej los, Lena pozostaje dobrą, niewinną i pogodną osobą. Interesująca, niezmiernie życiowa fabuła i galeria autentycznych postaci jest tym, co w powieściach autorki cenię najbardziej. Każdy koniec jest nową szansą, szansą na inne życie, a miłość, która przychodzi niezauważenie, bywa najlepszym jego początkiem. Ta przejmująca, pełna współczesnych problemów powieść, której akcja rozgrywa się w pachnących żywicą sosnowych lasach Pomorza, pochłonęła mnie na długie godziny. Zachwyciły mnie opisy tutejszej przyrody, ukazanie więzi człowieka ze zwierzęciem.

"Sny pachnące poziomkami" Wioletty Piaseckiej to jedna z tych powieści, która robi cieplej na serduszku, wlewa w nas otuchę i nadzieję, że po każdej burzy, wychodzi słońce.