Sto godzin nocy

Zastanawialiście się kiedyś, czy da się zaplanować przygodę? Emilia De Wit, mimo że przeanalizowała każdy szczegół swojej ucieczki do Nowego Jorku, nie spodziewała się co najmniej połowy rzeczy, które się wydarzyły. Ha, ja też się nie spodziewałam.

To był kolejny tytuł od Dwóch Sióstr, który bardzo chciałam poznać. Opis mnie zaciekawił (jest dość enigmatyczny), a dołóżcie do tego śliczną okładkę i ten tytuł... Nie doczytałam za to, że dużą rolę będzie w tej historii odgrywał huragan Sandy, więc miałam dużą niespodziankę. Wprowadziło to lekko postapokaliptyczny klimat - dla mnie bardzo na plus. Niektóre sceny od razu widziałam w formie filmu. Dark People i City of Darkness. Jedyna czynna kawiarnia, w której działa światło i prąd. Ciemności i wycie wiatru, wyginającego szyby w oknach.

Oprócz tego, poruszonych jest kilka ważnych tematów. Umiejętność akceptacji nielogicznych uczuć. Zrozumienie i wybaczanie w relacjach rodzinnych. Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne. Chęć niesienia pomocy. Przywiązanie w obliczu katastrofy. Siła przypadku.

Ciekawa książka, szybko się czyta. Dialogi spoko bardzo, takie prawdziwe, podobały mi się.

Na koniec jeszcze od siebie dodam, że klimat pierwszego spotkania z Jimem jest super. Każdy chciałby mieć taką młodszą siostrę jak Abby. A Seth to uroczy chłopak.