Strzyga

Chciałoby się powiedzieć, że kontynuacja "Beboka" trzyma jego poziom, jednak w moim odczuciu nie byłaby to do końca prawda. Widać, że autorka zaczyna się wyrabiać, wzbijając się kolejną częścią kryminalnej serii dużo ponad poziom swojej poprzedniczki - widać dość zauważalnie dużo lepsze kryminalne "zacięcie" z mnóstwem intryg, zagadek i tropów, które potrafiły zmylić nie tylko mnie ale i głównych bohaterów. Po raz kolejny mamy tutaj nawiązania do dawnych słowiańskich tradycji, wierzeń i przesądów, z wyszczególnieniem motywu demonów. Tym razem, po śląskim demonie porywającym dzieci, przyszła kolej na strzygę - słowiańskie wcielenie demonicznej kobiety z dwiema duszami, szukającej zemsty za wyrządzone za życia krzywdy. Aż mnie korci, żeby od razu złapać za trzecią część serii bo bardzo mnie ciekawi, jakiego kolejnego demona upatrzyła już sobie autorka.do następnej części...

Książka z klasą, morałem, i totalnie nieoczywistą zagadką kryminalną. Byłam pewna, że rozwiązanie mam dosłownie tuż pod nosem i właściwe czekałam już tylko na potwierdzenie swoich domysłów. Bardziej już chyba nie mogłam się pomylić - w życiu bym na takie rozwiązanie nie wpadła.

P. S. Spotkałam się gdzieś z opinią (nie pamiętam już gdzie) że drugą część serii można czytać bez znajomości pierwszej. Nie zgadzam się. Faktem jest, że obie części dotyczą całkiem innych śledztw, jednak "Bebok" rozpoczyna co najmniej dwa wątki, które mają swoją kontynuację w "Strzydze" dlatego zachęcam, żeby c...

Rewelacyjny, mroczny kryminał. Powieść zdecydowanie lepsza od pierwszej części. Brutalna przeszłość powraca w postaci żądnej krwi strzygi. Byłam mocno przekonana, kto nią jest, jednak zostałam sprowadzona na manowce. Pokrętna, niejednoznaczna intryga, dynamiczna akcja, duszny klimat powieści skutecznie przykuwają uwagę. Szybko sięgam po kolejny tom.

Prawie rok temu na rynku wydawniczym pojawił się "Bebok" Aldony Reich, pierwszy tom trylogii z dziennikarzem Tomaszem Radwanem w roli głównej. Książkę objęłam patronatem medialnym. Właśnie dzisiaj ma premierę druga odsłona cyklu pt. "Strzyga", której również mam szczęście patronować. Na pewno się już zorientowaliście, że oba tytuły odnoszą się bezpośrednio do słowiańskich demonów. W tym momencie można by się pokusić o tytuł roboczy: słowiańskość na miarę XXI wieku albo demony według Aldony Reich.



Jeżeli sądzicie, że spędzicie leniwie płynący czas w Zalesinie, to się mylicie. Co prawda akcja książki zaczyna się w tej niewielkiej miejscowości, którą poznaliście w poprzedniej części, ale sceneria szybko się zmienia. Radwan, któremu zaczyna ciążyć ciepełko domowego ogniska potrzebuje odmiany i adrenaliny. W samą porę zjawia się Duńczyk z bardzo ciekawą sprawą, od której został odsunięty. Radwan na prośbę przyjaciela wdaje się w kolejne dziennikarskie śledztwo, które początek ma w jednym z wrocławskich klubów. To w nim zostają znalezione zmasakrowane zwłoki stałego bywalca tego przybytku, Krzysztofa Romańczuka. Ślady prowadzą prosto do wrocławskiego biznesmena, który znajduje się na liście najbardziej wpływowych ludzi w mieście. Czy to możliwe aby faktycznie był powiązany z tym okrutnym mordem? Przeczytacie, to się dowiecie. Ja nie pisnę już ani słówka. Na pewno zastanawiacie się czy z morderstwem ma związek tytułowa strzyga i o co faktycznie z nią chodzi. ...

Mężczyźni wykorzystywali ją od zawsze. Dla ojca degenerata była warta tyle ile alkoholu mógł za nią zdobyć. Jej wybawieniem mógł być wujek. Kiedy zabierał ją z rodzinnego domu myślała, że to będzie kres jej dziecięcej niedoli. Jakież było jej rozczarowanie, kiedy okazało się, że po raz kolejny została zdradzona. Dorastała wśród ludzi dla których była rzeczą. Przedmiotem, który można wykorzystać, odsprzedać, albo się go pozbyć. Ale tak było do czasu!

Tomasz Radwan do Zalesina trafił w poszukiwaniu chwytliwego tematu do swojej książki. Nieoczekiwanie dla siebie znalazł tu swoje miejsce na ziemi. Po raz pierwszy w życiu ma szansę na zbudowanie związku. Kobieta z którą się związał, podobnie jak on, każdego dnia zmaga się z traumatyczną przeszłością. Czy dwie zranione dusze będą w stanie zbudować trwały związek? Kiedy w kluczowym dla tych dwojga momencie do Radwana przyjeżdża stary kumpel, Duńczyk, pisarz zostaje zmuszony do wyboru pomiędzy bliską mu kobietą, która właśnie teraz potrzebuje jego wsparcia, a przyjacielem, który nigdy nie zostawił go w potrzebie. Czy, kiedy zwycięży męska solidarność, zraniona kobieta będzie dążyła do konfrontacji ze swoim przeciwnikiem?

Komisarz Marcin Sawczuk, Duńczyk, nigdy się nie poddaje. Odsunięcie go od śledztwa nie oznacza dla niego końca sprawy. Kiedy w jednym z wrocławskich klubów odnalezione zostają zmasakrowane zwłoki niejakiego Krzysztofa Romańczuka, osobnika znanego w lokalnym półświatku, jego policyjny nos mówi, ...

„Zmartwychwstanie nie zawsze cieszy wszystkich, bo nie wszystkim wieszczy dobra nowinę. Zwłaszcza, gdy wygrzebujesz się z dna piekła…”

Zaintrygowana klimatycznym „Bebokiem”, sięgnęłam po ciąg dalszy świetnie zapowiadającej się serii.

„Strzyga” to historia nadbużańskiego upiora na gościnnych występach we Wrocławiu. Ktoś, kto w poprzednim życiu doznał zatrważającej krzywdy – powraca, by wymierzyć sprawiedliwość, zrobić swoje i rozpłynąć się we mgle wyprowadzając wszystkich w pole.. Przynajmniej taki jest plan..

Na zapleczu jednego z klubów we Wrocławiu zostają znalezione zwłoki mężczyzny ze zmasakrowaną twarzą..

Tak zaczyna się zagadka kryminalna z do samego końca nieodgadnionym finałem. Bo oto wkraczamy na wyboistą ścieżkę lansu i biznesu, brudnych pieniędzy i ludzi nieuznających półśrodków, katów i ofiar bytujących na zbyt małej powierzchni, by współistnieć..

A ktoś, kogo życie od wielu lat po brzegi wypełnione jest nienawiścią doczekał dnia zemsty. Takiej na zimno, na trzeźwo, bezwzględnie, umyślnie, precyzyjnie zaplanowanej krok po kroku.. To wewnętrzne samozaparcie i nieugięte dążenie do jedynego słusznego celu utkane jest z bólu pod każdą postacią, wydrapane pazurami w strachu i złości, okupione udręką, upokorzeniem, samotnością w dławiącej niemocy.. Tu nie ma miejsca na sentymenty. Każdy nosi wysztukowaną maskę, a pod nią tę prawdziwą twarz..