Dwunasty

Zgrabnie pociągnięta intryga, dość przewidywalna, ale przykuwająca uwagę. Teoretycznie to kryminał, chociaż bohaterom brak czasu na wykonywanie policyjnej roboty, pomiędzy lawiną mordów. Według mnie to historia zemsty... i dość szybko prawidłowo wytypowałam sprawcę.

Jeśli masz ochotę na naprawdę dobry kryminał to "Dwunasty" z pewnością spełni Twoje oczekiwania.

Tak jak wigilijna kolacja nie może odbyć się bez dwunastu potraw, tak i On nie może przestać zabijać, dopóki nie osiągnie tej znamiennej w znaczenie liczby. Co kieruje tajemniczym Jerrym? Tego dowiemy się dopiero, poznawszy dwunastą jego ofiarę.

Od dłuższego czasu zamierzałam sięgnąć po książki Aldony Reich i dopiero przy "Dwunastym" pojawiła się taka okazja. Spotkanie okazało się na tyle intrygujące, że teraz z pewnością nie odmówię sobie powrotu do wcześniejszych powieści autorki.

Pierwszym walorem jest konstrukcja postaci, od śledczych począwszy, na głównym antagoniście i jego ofiarach skończywszy. Krótkie rozdziały nadają dodatkowej dynamiki i tak szybkiej już akcji. Czytelnik od początku wie, że ma do czynienia z jednym sprawcą, jednak policja początkowo nie łączy tych zgonów. Szczegółowo zaplanowane morderstwa nie były zbyt krwawe, ale pomysłowe i inne dla każdej z ofiar. Najważniejsze było jednak pytanie dlaczego? Co kierowało zabójcą, według jakiego klucza dobierał swe ofiary i kto będzie następny? Tutaj znaczenie odgrywa czas, albowiem do wszystkich zbrodni dochodzi w Wigilię Bożego Narodzenia.

„Dwunasty” to druga historia spod pióra Aldony Reich, którą miałam okazję przeczytać. Jest ona zupełnie inna niż jej poprzedniczka, gdyż niniejsza powieść to thriller psychologiczny.

Rzecz dzieje się w pewną wigilię Bożego Narodzenia na jednym z zielonogórskich komisariatów, a dzień ten zapowiada się leniwie i sennie. Jednak ku zaskoczeniu komisarza Kmity i sierżanta Eliasza, którzy pełnią wówczas dyżur otrzymują oni informację o odnalezieniu zwłok. W związku z powyższym rusza policyjne śledztwo, a to dopiero początek wstrząsającej serii wydarzeń, która będzie miały tego dnia miejsce.

Poznajemy również tajemniczego Jerry’ego, który w sposób tak metodyczny, jak nieoczywisty wymierza sprawiedliwość… Kim jest tajemniczy osobnik? Jakie pobudki nim kierują? Czy policja i prokuratura w końcu wpadnie na jego trop, a tym samym rozwikła zagadkę mrocznych i tajemniczych wydarzeń? - Po odpowiedź odsyłam Was do wnętrza opowieści.

Autorka wykreowała misterną i dopracowaną w każdym calu opowieść o ludzkich motywacjach, determinacji w dążeniu do obranego celu i dotrzymywaniu obietnic bez względu na upływający czas i okoliczności. Pozycja ta jest z całą pewnością nietuzinkowa i warta czytelniczej uwagi.

Aldona Reich w sposób niezwykle umiejętny zapętla tropy toczącego się w powieści śledztwa niejednokrotnie sprowadzając czytelnika na manowce w rozwiązywaniu całej zagadki.

Jeśli o mnie chodzi, to od pewnego momentu miałam swoje podejrzenia w o...

Aldony Reich nie kojarzę z kryminałami, wiem, że jest cykl tego gatunku z Tomaszem Radwanem, nie sięgnęłam nigdy po niego, może dlatego lokuje autorkę w historiach obyczajowych.

Wigilia każdy przygotowuje się do kolacji, niestety nie wszyscy do niej zasiądą. Zielonogórska policja dostaje zgłoszenie morderstwa, w najczarniejszych snach nie przewidują, że to nie będzie pierwsze tego dnia, po którymś z kolei są przekonani, iż będzie ich dwanaście. Czy powstrzymają mordercę zanim znowu zabije? Jakim kluczem się kieruje skoro ofiary nie są w żaden sposób ze sobą związane?
W drugiej części książki autorka zdradza czym kieruje się morderca i jak z wydarzeniami z przeszłości związane są ofiary.

Dostałam książkę niesamowitą, fantastyczną, trzymającą w napięciu i wzbudzającą ciekawość. Nie zdarza mi się, że w książkach potrafię rozgrzeszyć mordercę, tutaj gdy tylko dowiedziałam się co nim kierowało, nie miałam z tym żadnego problemu. Wiem, że przemoc rodzi przemoc, zemsta nie jest dobra, jednak Jerry miał swoje powody. Dwanaście osób, gdyby któraś z nich zmieniła swoją decyzję, może udało by się zmienić bieg wydarzeń, uniknąć tej strasznej tragedii, której nie będę zdradzać, żeby nikomu nie odebrać przyjemności czytania.

Autorka miała niesamowicie dobry pomysł na te historię i poprowadziła ją rewelacyjnie, nie dając czytelnikowi ani chwili wytchnienia i takie książki uwielbiam najbardziej. Musze jeszcze zdradzić, że zakończenie zaskakuje i nie wpadła...