Bebok

Mieszkam na Śląsku od 40 lat i nigdy o Beboku nie słyszałam. Może dlatego, że nie lubię Śląska i nigdy nie czułam tutaj całkowitej przynależności do tego miejsca stąd nie interesowała mnie też bogata, śląska mitologia. Z ciekawości zajrzałam w internet, bo chyba czas w końcu zapoznać się z kompletnie obcymi dla mnie śląskimi baśniami i legendami (oprócz tych o Skarbniku, bo te znam) nawiązującymi do "śląskich straszaków", którymi do dziś jeszcze dorośli straszą śląskie dzieci, traktując je jako pomoc w wychowywaniu i dyscyplinowaniu najmłodszych Ślązaków. W moim miejscu zamieszkania pojawia się ostatnio coraz więcej figurek różnorodnych "śląskich kamratów" odlewanych z brązu i stawianych w różnych częściach Katowic. Stoi już tutaj Fryzjerka Baśka....




...

Bardzo, bardzo średni średniak. Schemat wielokrotnie powielany. Ona i On, oboje po przejściach, a jakże. W tle zabójstwo jedenastolatki. Nie mogło też zabraknąć romansu, a właściwie nawet nie był to romans, tylko jednorazowy skok do wyrka dwojga zupełnie obcych sobie ludzi, chyba jako odreagowanie od trudów życia. Dialogi takie trochę nijakie. Postacie również bez ikry zupełnie. Jedyna postać, która mi się spodobała to Józio Makaruk, wioskowy przygłup i menel który "widuje" Beboka. Jednak pani Aldony, swoim zwyczajem, jeszcze nie skreślam z potencjalnych autorów do czytania.

Bardzo dobra historia kryminalna, mroczna, zagadkowa, pełna przemocy. Przemoc domowa, jej konsekwencje i wpływ na życie...

Temat ciężki, tytuł obiecujący, opinie pozytywne a ja się umęczyłam z tą książką jak rzadko kiedy. Drażnił mnie język bohaterów, którzy albo z siebie kpią albo na siebie syczą albo się czymś irytują. Te wyrazy mają też synonimy ale tu rzadko się ich używa. Dziennikarz śledczy ma taką metodę zdobywania informacji, że każde ich potencjalne źródło wkurza zaraz na początku rozmowy. A momenty, kiedy autorka próbuje wprowadzić elementy humoru wyszły co najmniej upiornie. I takie niby drobnostki ale mnie w czytaniu bardzo przeszkadzały. Rozczarowało też zakończenie. Autorki jednak nie skreślam bo pomysł na fabułę był. Trochę zawiodło wykonanie.

"Gdy czynisz zło, rodzą się demony".

Książkę BEBOK nabyłem podczas ostatnich Targów Książki w Gdańsku, gdzie miałem okazję poznać i porozmawiać z Autorką.

W tej opowieści spotkałem się z Tomaszem Radwanem– pisarzem, który w poszukiwaniu inspiracji do najnowszej książki, trafia do Zalesina. To właśnie tutaj poznałem okoliczności zaginięcia i śmierci 11-letniej Łucji i to właśnie w tej niewielkiej miejscowości po raz pierwszy usłyszałem o beboku – lokalnym demonie.

"Każdy ma swoje demony. Jedne można oswoić lub uśpić, inne odejdą same, a jeszcze inne trzeba... zabić".

Na kartach książki Autorka opisała historię ludzkich traum, przeżyć, skrywanych sekretów – słowem demonów, z którymi każda_y sam musi się uporać.

Przemierzając przez kolejne strony tej opowieści coraz bardziej chciałem wiedzieć, dlaczego zabójca Łucji był zdolny do tego, co jej zrobił? Co nim kierowało? Co musiało siedzieć w jego głowie? Co go ukształtowało? I książka daje mi odpowiedź na te pytania. Choć nie są one łatwe, choć nie ukoiły mojego bólu i moich rozterek.

"Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób pokaleczeni, zwichrowani".

Ta opowieść wbiła mnie "w dziwnie ciasny, ciemny i duszny tunel". Otoczyła mnie mgła tajemnic, a przez głowę przetoczyło się tornado myśli. Niejako zmusiła mnie ta historia do zajrzenia w głąb siebie i na nowo odkrycia własnych traum – poczucia krzywdy, strachu i wstydu.

"Wszyscy jakieś traumy hodujemy", przez które...

„Wszyscy jesteśmy w jakiś sposób pokaleczeni, zwichrowani... To, co nam zafundowano, zawsze jakoś programuje czy... bo ja wiem... kształtuje nasze postępowanie”.

„Bebok”, czyli jak dla mnie „nowa”, bo tym razem kryminalna „twarz” Aldony Reich.
Z marszu dałam się więc zanurzyć nieoświetlony jesienny pejzaż, gdzie mgła spowija perspektywę, sinoszare powietrze chcąc nie chcąc wdziera się w nozdrza niepokojąc aurą tajemnicy i zbrodni. W świat ludzi utkanych z emocji i słabości, skrzywdzonych i krzywdzących. Tych, którzy nie mogą wyrwać się ze szponów przeszłości, żyjących w zakłamanej rzeczywistości. I tych, wciąż nie gotowych zmierzyć się z własnymi lękami, choć już czas..

Tomasz Radwan, dobrze zapowiadający się pisarz, przyjeżdża do Zalesina,
niewielkiej miejscowości pod Wrocławiem, w poszukiwaniu inspiracji do swojej najnowszej książki. Nagrany mu przez kolegę temat dotyczy zaginięcia i tragicznej śmierci jedenastoletniej dziewczynki.. Jego pisarski reserch szybko zamienia się w dziennikarskie śledztwo.. A łatwo nie jest, gdy przychodzi pragmatykowi zmierzyć się z legendarnym śląskim demonem we własnej osobie.. A co, jeśli pogański bebok, dziś nieco stuningowany, wcale nie jest taki złudny, a może i bywa coraz bardziej makiawelski..

„Bebok” to powieść kryminalna, która zaciekawia zagadką kryminalną, przyciąga charakternymi bohaterami i warstwą obyczajową, urzeka klimatem, ciska symbolami i magnetyzuje stylem. Podobało mi się. Z przyjemno...