Opinia na temat książki Suche łzy

Wspomnienia profesor Nechamy Tec, która jako kilkunastoletnia dziewczynka wraz z rodziną przetrwała Holocaust w okupowanej Polsce. Jej relacja jest szczera, rzeczowa, pozbawiona ckliwości i infantylizmu. Bohaterka, wówczas 11-13-letnia (z tego okresu jej życia przede wszystkim pochodzą wspomnienia) jest baczną obserwatorką i żywo odmalowuje złożone ludzkie charaktery. Szczególnie zwraca uwagę niejednoznaczna relacja pomiędzy żydowską rodziną Bawników a polską rodziną Homarów, która ich ukrywa za pieniądze. Dla polskiego czytelnika bolesnym tematem jest z pewnością wątek polskiego antysemityzmu. Książka jest krótka, skondensowana, skupiona na dzianiu się, pozbawiona literackich ozdobników. Trudno mi zrozumieć, dlaczego ma tak mało czytelników – może dlatego, że mimo swej pozornej prostoty nie jest czarno-biała?