Obszerne i wyczerpujące opracowanie relacji występujących między obozami koncentracyjnymi (łagrami), a literaturą sowiecką.
Autor skupia się w tym wypadku nie tylko na głównych nurtach socrealizmu (począwszy od lat 20., skończywszy na okresie odwilży), ale i na pozycjach samizdatowych - chwała mu za to!
Należy jednak pamiętać, iż nie jest to pozycja ,,dla wszystkich'' - czytelnik, który dopiero zapoznaje się ze specyfiką literatury okresu realnego socjalizmu w ZSRR będzie miał poważny problem ze zrozumieniem niektórych wątków myślowych i analiz Hellera.