Światło nad ciemnościami

Powieści, w których występuje psi bohater zawsze niezmiernie mnie wzruszają i nie inaczej jest w książce autorstwa Alana Hlada opartej na prawdziwych wydarzeniach z czasu I wojny światowej. Ta poruszająca historia pokazuje nie tylko okrucieństwo wojny, w której wykorzystywana jest broń chemiczna, doświadczone głodem niemieckie społeczeństwo, ale przede wszystkim początki szkoły psów przewodników dla niewidomych weteranów w niemieckim Oldenburgu.

Autor na zasadzie kontrastu pokazuje ludzi pracujących przy produkcji i rozprzestrzenianiu gazów bojowych i tych, którzy ponoszą konsekwencje tych łamiących zapisy konwencji haskiej bestialskich ataków płacąc życiem i zdrowiem.

Anna Zeller jest pielęgniarką, która angażuje się bez reszty w projekt pomocy ludziom, którzy w wyniku wojny stracili wzrok. W wizji doktora Stallinga, dyrektora stowarzyszenia psów ratowniczych dostrzega dla nich szansę na powrót do społeczeństwa, na niezależność, która jest nie do przecenienia.

Nia, owczarek niemiecki sam na początku potrzebujący pomocy w powrocie do zdrowia, staje się najbliższym towarzyszem Maxa, młodego weterana, który prócz wzroku traci również narzeczoną, możliwości zarobkowania i chęci do życia. Czy program doktora Stallinga, zaangażowanie Anny i Nii wystarczą, by ponownie zatliła się w nim iskra?

Autor w prawdziwe wydarzenia wplata pełną emocji historię bohaterów, w której znajdziemy pokłady dobroci, miłości, altruizmu, wytrwałości, ale też wyrz...

Gdy czytam kolejną historię opisującą bezsens i okrucieństwo wojny, zastanawiam się, dlaczego ludzie wciąż sobie to robią? Tym razem w moje ręce trafiła inspirowana prawdziwymi wydarzeniami historia powstania pierwszej na świecie placówki szkolącej psich przewodników dla osób niewidomych.

Anna jest niezwykle oddaną swej pracy pielęgniarką, wciąż dręczy ją jednak pytanie, jak mogłaby pomóc poszkodowanym przez wojnę żołnierzom już po opuszczeniu przez nich murów szpitala. Zupełnie przypadkiem wpada na pomysł, tresury psich przewodników dla niewidomych weteranów.
Max w wyniku wojny traci nie tylko wzrok i szansę na muzyczną karierę, ale i ukochaną, dla której stał się ciężarem.

Alan Hlad w swojej najnowszej powieści zabiera nas do trudnych czasów I Wojny Światowej i opisuje historię powstania pierwszej na świecie placówki szkolącej psich przewodników dla niewidomych. To dla wielu ludzi szansa na normalne życie, stanie się niezależnymi, a nawet gotowymi do podjęcia pracy. Psy asystujące nie tylko ułatwiają poruszanie się na co dzień, ale dają również emocjonalne wsparcie niezbędne w odzyskaniu pewności siebie.

"Światło nad ciemnościami" to powieść nie tylko o wspaniałej idei, która niczym piękny kwiat wyrosła na zgliszczach tego, co pozostawiła po sobie wojna, to również niezwykle przejmująca opowieść o uczuciach, determinacji i podążaniu za marzeniami.

Poruszyła mnie ta historia, oj, poruszyła.
Akcja powieści toczy się podczas Wielkiej Wojny i inspirowana jest prawdziwy wydarzeniami.
Choć główni bohaterzy to postacie fikcyjne autorowi udało się tchnąć w nich życie, które czytelnik śledzi z nutą niepokoju i iskrą nadziei. To dramatyczni bohaterzy, ofiary bezsensownej wojny.
Autor splata losy bohaterów z prawdziwymi epizodami z historii. Przybliża czytelnikowi obraz okropieństw wojny (użycie broni chemicznej, głód) i opowiada o pierwszej na świecie placówce szkolącej psich przewodników i rewolucyjnym programie szkoleniowym doktora Stallinga.
Alan Hlad dokonuje niezwykłego wyboru bohaterów, są nimi obywatele Niemiec.
Anna Zeller, córka owdowiałego zegarmistrza, która pracuje w szpitalu wojskowym w Oldenbergu. Pewnego dnia w szpitalnym ogródku widzi lekarza spacerującego z niewidomym pacjentem w towarzystwie owczarka niemieckiego. Anna jest świadkiem jak pies instynktownie oprowadza pacjenta po przeszkodach na ścieżce.
Lekarz Gerhard Stalling postanawia otworzyć szkołę dla psów przewodników w Oldenbergu.
Anna pragnie zatrudnić się w tej placówce.
Na drodze Anny staje Max Benesch, oślepiony na froncie żołnierz o żydowskich korzeniach oraz Nia, poraniona suczka przywieziona do placówki.
Jest też Bruno, narzeczony Anny, który na zachodnim froncie współpracuje z profesorem Fritzem Haberem.
Fritz Haber to autentyczna postać, twórca pierwszych gazów bojowych. Po I wojnie światowej, o zgroz...

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora, do sięgnięcia po "Światło nad ciemnościami" zachęcił mnie niesamowicie interesujący opis i klimatyczna okładka, która przyciąga wzrok i uwagę. Na początku muszę wspomnieć, że historia zapisana na kartach tej powieści oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Stylistyka i język jakim posługuje się autor jest bardzo lekki i przyjemny, co sprawia, że książkę czyta się niezwykle szybko. Ja od pierwszych stron zostałam wciągnięta do świata bohaterów i nie odłożyłam książki póki nie poznałam zakończenia tej historii! Fabuła została w bardzo interesujący sposób nakreślona, przemyślana i równie dobrze poprowadzona, a bohaterowie świetnie wykreowani, to niezwykle autentyczne postaci, z którymi (mimo dzielących lat i okoliczności) śmiało moglibyśmy się utożsamić w wielu kwestiach, podzielając podobne troski i dylematy moralne. Poznajemy tutaj tak naprawdę historię trójki, a jeśli liczyć psa to czwórki bohaterów - Anny, Maxa, Bruna i Nii. Mogłam ich lepiej poznać, dowiedzieć się co czują, myślą, z czym się borykają, a tym samym lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. Anna od początku zaskarbiła sobie moją sympatię, bardzo lubię takie żeńskie postaci w książkach - odważne, waleczne, ale również pomocne, dobre i empatyczne! Pozostałe postaci również wywołały we mnie ogrom emocji! Akcja powieści rozgrywa się w trakcie I Wojny Światowej, autor w niesamowicie realistyczny i plastyczny sposób obrazuje Czytelnikowi tamten okres, doda...

"Światło nad ciemnościami" – interesująca, ciepła, pełna emocji historia dotycząca szkolenia psów przewodników dla weteranów wojennych, dla osób niewidomych. Jak czytamy na okładce, to powieść inspirowana prawdziwymi wydarzeniami, o pierwszej placówce, która szkoliła psy – owczarki niemieckie.

"Po torze przeszkód chodziło z owczarkami trzech instruktorów, ich oczy były przesłonięte czarnymi bandażami, które miały pozorować utratę wzroku."

Główne postacie książki to Anna – pielęgniarka oraz Max - żydowski żołnierz, który stracił wzrok. Między tą dwójką rodzi się uczucie. Mamy tu także pokazaną przyjaźń i współpracę między człowiekiem i psem.

Historia przedstawiona jest z kilku punktów widzenia, dostajemy tutaj mnóstwo informacji na temat działań w czasie I wojny światowej, między innymi używania niebezpiecznych gazów trujących.

To książka warta przeczytania, porywa od pierwszego rozdziału, pełna emocji, czyta się jednym tchem. Autor przedstawił jak wyglądała codzienność weteranów wojennych. Historia toczy się w latach 1915 - 1919. Smutna historia, ale napisana wspaniałym językiem. Jestem pod wrażeniem. Nie znacie jeszcze bohaterów? Zaplanujcie więc sobie tę lekturę! Miłego czytania!

Anna to pielęgniarka Czerwonego Krzyża, która podczas jednej z przerw w pracy zauważa jak pies prowadzi oślepionego pacjenta. Jest tak pod wielkim wrażeniem, że zapisuje się do nowo otwartej szkoły dla ociemniałych żołnierzy. Gdzie poznaje Nię, psa ratującego życie, który teraz sam potrzebuje pomocy. Jej narzeczony Bruno jest na froncie, a dziewczyna nie może się doczekać aby w końcu skończyła się wojna by mogli się pobrać.

Do szkoły przybywa Max, żydowskiego pochodzenia młody kompozytor. Który w wyniku ataku podczas przebywania w okopach traci wzrok, ale także częściowo słuch. Na domiar złego porzuca go narzeczona, która nie wyobraża sobie życia z nim, jako osobą niewidzącą.
Czy Anna spełni swoje marzenie o zostaniu jedną z instruktorek? Czy Max pogodzi się ze swoim losem i otrzyma psa przewodnika?

Zazwyczaj nie sięgam po książki z wątkiem jakiejkolwiek wojny. Po prostu mnie przygnębiają. Ale zdecydowałam się, głównie dlatego, że część kwoty ze sprzedaży trafi do Schroniska na Paluchu. Co w według mnie jest mega! I z chęcią wzięłam udział w promocji książki. Totalnie nie żałuję. Jest to tak dobra książka... ciepła a zarazem straszna. Powodująca lekkie drżenie, gdzie strasznie kibicujemy bohaterom w realizacji marzeń. W dążeniu do celu i w pokonaniu swoich słabości. Świetnie przedstawiona została także relacja człowieka z psem, jak jedno o drugie dba i pielęgnuje. Ponadto, dostajemy też obraz wojny. Obrzydliwej wojny. Gdzie toczy się walka między wy...

Sama nie wiem czemu zwlekałam z przeczytaniem tej książki, która wycisnęła ze mnie chyba wszystkie łzy, jakie posiadałam. Jest to przepiękna opowieść o miłości, przyjaźni człowieka z psem, o trudnych wojennych czasach, gdzie śmierć jest tuż za rogiem, o głodzie i zimnie oraz walce o pożywienie. Postać Anny to anioł, kobieta zrobi wszystko, aby innym żyło się lepiej, postanawia zatrudnić się w szkole dla niewidomych weteranów wojennych i chce szkolić psy. Niestety trafia do zajęć porządkowych a szkolenia może tylko podglądać, ale nie zraża się tym i wykonuje swoją pracę najlepiej jak potrafi. Do szkoły przywożą chorą suczkę Nię, nikt nie daje jej szansy przeżycia a Anna robi wszystko by suczka stanęła na nogi i nie została uśpiona. Max to oślepiony na froncie żołnierz z korzeniami żydowskimi, kiedy jeden z instruktorów odmawia jego przyjęcia pod swój dach zostaje zakwaterowany u Anny i przechodzi szkolenie. Mamy tu jeszcze postać Bruna, narzeczonego Anny, który walczy na froncie, ma on wiele na sumieniu, lecz boi się stracić swoją ukochaną i nie mówi jej prawdy. Kolejna postać to ojciec kobiety Norbert, który jest zegarmistrzem, ojciec staje się dla niej oparciem w tych trudnych czasach. Książka jest podzielona na pięć części, każdy rozdział zatytułowany miejscem i datą, lubię ten zabieg, ponieważ ułatwia czytanie. Myślałam, że książka będzieprzewidywalna, ale tak nie jest autor bardzo dobrze to rozegrał i kiedy czytałam koniec to aż zapierało mi dech w piersi bo moje zak...

„Światłość nad ciemnościami” to opowieść, której akcja dzieje się podczas I Wojny Światowej i opowiada o pierwszej na świecie placówce szkolącej psich przewodników dla niewidomych.

Książka inspirowana jest prawdziwymi wydarzeniami i wzbudza w czytelniku niesamowite uczucia. Przeczuwałam, że sięgając po nią niejednokrotnie będę płakać, ale nie sądziłam, że moje serce pięknie na milion kawałków.

Hland zdecydował się przedstawić nam jeden z najmroczniejszych momentów I Wojny Światowej, kiedy to użyto broni chemicznej powodującej m.in.: ślepotę, choroby płuc czy okrutną i bolesną smierć.

Co rusz zostajemy zmuszeni do refleksji i obnażone zostaje przed nami prawdziwe okrucieństwo wojny. Autor ukazuje jak zmienia ona życie nie tylko cywilów, ale i żołnierzy, którzy wykonują rozkazy, bo nie mają innego wyjścia. Wielu z nich traci zdrowie na polu bitwy i sprawia, że już nic nie będzie tak jak wcześniej o czym przekonał się Max - niewidomy weteran. To miedzy innymi na jego przykładzie w relacjach Anny widzimy nieustające próby walki ze skutkami wojny i w tym momencie przybliżona zostaje nam praca psów przewodników. Praca, która ewoluuje po dzień dzisiejszy i jest bardzo ważna w życiu tak wielu ludzi.

„Światłość nad ciemnościami” to książka, która opisuje walkę dobra ze złem. Ukazuje niezwykle bestialstwo, ale i mówi o prawdziwym poświeceniu, odwadze i miłości. Prawie każda strona chwyta za serce i wzrusza do ...

"Ucisz swe serce - powtórzyła w myślach Anna. Tata rzadko wypowiadał to zdanie, ale czynił to wtedy, kiedy rzeczywiście potrzebowała pocieszenia. Chciał w ten sposób dać jej do zrozumienia, że nawet pośród największych życiowych burz człowiek może znaleźć ukojenie."
▪︎▪︎
Wiedziałam, że w którymś momencie ta książka złamie moje serce, ale mimo wszystko było warto.

Horror I Wojny Światowej i narodziny pierwszej placówki szkolącej psich przewodników dla niewidomych, przeplata się tutaj z losami czwórki bohaterów, Anny, Maxa, Bruna i Nii.
Obserwujemy żołnierzy, którzy starają się racjonalizować i usprawiedliwiać zbrodnie, które popełniają. Weteranów pozbawionych wsparcia i pozostawionych praktycznie na pastwę losu. Wszechobecny głód dziesiątkujący ludność cywilną, a także rosnący w siłę antysemityzm.
Jednak w całym tym wojennym szaleństwie, znajdziemy także akty ludzkiej dobroci i życzliwości, przyjaźń, a nawet miłość.

"Światło nad ciemnościami" to nie jest wielka historia, to jedna z tych książek, której największą siłą jest prostota. Autor, bez patosu i wielkich słów, snuje piękną opowieść, która porusza do głębi.

Historyczne książki zazwyczaj dotyczą realiów II wojny światowej, dlatego tym ciekawiej jest sięgnąć po powieść która dotyka wojennych przeżyć, jednak tym razem akcja dzieje się wcześniej, bo podczas I wojny światowej. Temat równie trudny i równie bolesny.

Anna to pielęgniarka, która pewnego dnia znajduje się w odpowiednim miejscu i czasie. Jest tuż obok, gdy powstaje szkoła dla psów przewodników, dla weteranów wojennych ociemniałych podczas działań wojennych. Zachwycona pomysłem chce wziąć w nim udział, i jak ta praca przynosi jej wiele radości tak też przysparza smutku. W pewnym momencie los stawia na jej drodze Maxa, weterana, z którym nawiązuje przyjaźń.
To poruszająca powieść, o empatii, poświęceniu, przyjaźni. To też historia, która pokazuje nam realia epoki, to jak wyglądało życie zwykłych ludzi podczas wojny.

Książka jest według mnie smutna, ale to nie jest taki smutek, który przygniata, a taki pełen nostalgii. To mądra, oryginalna powieść, pełna uczuć, a w dodatku oparta na faktach.

Niezwykła opowieść o pełnej determinacji dziewczynie Annie Zeller,która postanowiła pomagać w szkoleniu psów przewodników,mających pomagać weteranom,którzy stracili wzrok na froncie.Tak poznajemy Maxa pianistę,który marzył o komponowaniu,niestety jego marzenia zweryfikowała wojna.Trafia on na szkolenie,które ma mu pomóc funkcjonować mimo niepełnosprawności,a pomaga mu właśnie Anna i Nia owczarek niemiecki,któremu groziło uśpienie.
Powieść niesamowicie wciąga,wyciska niejedną łzę i przybliża czasy Wielkiej Wojny,która pochłonęła wiele ofiar.Warto!!