Opinia na temat książki SybirPunk Vol.3

"I w tym momencie spod fotela pasażera wyskoczył Kusto, który ugryzł specnazowca prosto w jajca."
.
Specyficzne poczucie humoru ma @golkowskimichal, momentami ordynarne i to trzeba lubić albo chociaż akceptować. Po zachwytach nad pierwszą i drugą częścią SybirPunku naszła mnie niepokojąca refleksja, że Chudy z tym swoim życiowym nierozgarnięciem, zaczyna intensywnie mnie irytować. Niby wszystko się poskładało, niby jakoś to wyszło ale w sumie nie dzięki jego zasługom. I targały mną sprzeczne uczucia przez całą tę powalającą cegłę po to, by w ostatecznym rozrachunku, postawić mnie w mentalnym rozkroku. Fabuła jak zawsze jest dopracowana, kule latają, pościgi toczą się z zawrotną prędkością i widać, że tu nie ma przypadku. Tylko ten Szaszka jak potłuczony biega po całym NeoSybirsku. I po co? Nie wiem. Pozostaje mi wierzyć, że tak miało być. I pomimo że nie jaram się tą częścią jak Trzydziestyczwarty na kolejną wojnę, to książka ma w sobie to coś.