Szklany hotel

Emily St.John Mandel zachwyciła cały czytelniczy świat powieścią "Stacja jedenaście" i tym samym zawiesiła dość wysoko poprzeczkę. Czekałam na tą premierę, choć nie liczyłam na rewelację, a tu autorka zrobiła taką niespodziankę😁

Witajcie w świecie pełnym obłudy, hipokryzji, gdzie rządzi pieniądz. Nie ma tu miejsca dla moralności, czy wyrzutów sumienia.
Vincent pracuje jako baranka w szklanym hotelu na wyspie w pobliżu Vancouver. W tym miejscu pełnym sekretów i tajemnic czai się ukryte zło, jakąś mroczna siła. Bohaterka szybko poprawia swój status stając się żoną właściciela tego szklanego hotelu. Jednak jej szczęście nie będzie trwać długo...

Szklany hotel to opowieść o tym jak powstaje piramida finansowa oraz o jej skutkach. Autorka ukazuje tragedię ludzi, którzy stracili cały majątek życia, przybliża ich przeżycia. Okręt tonie, a z tonącego statku uciekają w popłochu szczury okrętowe - to pracownicy, którzy skrzętnie ukrywali i współtworzyli finansowy przekręt. Mamy tu dużo wątków, które łączą się w jedną spójną całość.

Jest tu obecne pewne napięcie, które rozbudza moją ciekawość i sprawia, że z zainteresowaniem i zapartym tchem trwam do finału tej historii. Prosty, mało skomplikowany styl sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko.
Polecam 😘😉

Jak to jest, że czasami zapisujesz tytuł na swoją życiową readlistę z myślą "o rany, ja po prostu muszę to przeczytać!", a potem okazuje się, że to, co faktycznie dzieje się w książce odbiega od Twoich wyobrażeń?

Nie rozumiem, co się wydarzyło (czy ja naprawdę nie przeczytałam kiedyś opisu ze zrozumieniem?),ale NIE MIAŁAM POJĘCIA, że ponad połowa 𝘚𝘻𝘬𝘭𝘢𝘯𝘦𝘨𝘰 𝘩𝘰𝘵𝘦𝘭𝘶 będzie mieliła temat wielkiego bogacza, tworzącego piramidę finansową, która w końcu się wali, zostawiając niemal wszystkich inwestorów z niczym. Nie pisałam się na taki motyw, bo to totalnie nie moje klimaty.

A zaczynało się naprawdę obiecująco. Pierwsze strony oplotły mnie swoją pierwszoosobową morską poetyckością. Potem narracja się zmieniła, ale wątki wciąż mnie bardzo interesowały – brat głównej bohaterki (tzn tej z pierwszego rozdziału) i jego okołostudenckie perypetie wypełnione nieudanymi podbojami miłosnymi, problemami z heroiną czy odnalezieniem się w świecie ogólnie.

Wątek się skończył i zaczęło się trochę nudnych opisów, wprowadzanie kolejnych bohaterów, między innymi właśnie owego bogacza – Jonathana Alkaitisa. Każda z nowych postaci musiała przyjść ze swoją historią życia, co trochę męczyło, bo ile można poznawać rozbudowanych życiorysów w jednej książce? A w takiej sytuacji lirycznej nie sposób trafić 10/10 – pewne historie były ciekawsze, inne dużo mniej.

Wszelkie flashbacki były dość chaotycznie wprowadzone. Skoki czasowe i międzypostaciowe na porządku dzienn...

Ta powieść jest specyficzna. Początkowo tak przeskakuje między bohaterami, miejscami i czasem, że można się pogubić. Jednak bardzo szybko wciąga i intryguje. Splata losy bohaterów i pokazuje, że w życiu wcale nie jest kolorowo. Podoba mi się, że tutaj nie ma szczęśliwych zakończeń i idealizowania postaci. Jest za to ratowanie własnej skóry, żądza pieniędzy, erotyzm czy samotność. Tutaj każdy jest zdany głównie na siebie, a prawdziwa bliskość nie istnieje. W książce poznasz bardzo ciekawe wizje, polecam.