Opinia na temat książki Tańcz, tańcz, tańcz

Po pozycję tą sięgnąłem mając w pamięci bardzo dobrą "Kafkę nad morzem" Murakamiego. Jeśli ktoś myśli o zrobieniu tego samego - niech przemyśli tą decyzję, bo niestety jest chybiona.W "Kafce" urzekło mnie bogactwo symbolizmu - wszystko, co się tam działo miało swoją przyczynę i wytłumaczenie w bogatej symbolice i nawiązaniach kulturowych. Tego samego spodziewałem się po "Tańcz, tańcz, tańcz" i spotkał mnie zawód. Nie spisuję tej książki na straty. Możliwe (możliwe!), że symbolizm jest... ale cały mi umknął. W ogóle go nie odnalazłem, a bez symboliki pozostaje tłumaczenie godne rozwydrzonego dziecka "tak jest, bo chcę żeby tak było i już". Sam Autor niestety podsuwa takie wyjaśnienia, wkładając w narrację swojego bohatera niezwykle trywialne stwierdzenia. A może to wina tłumaczenia, i to co w oryginale było niezwykle głębokie, w przekładzie z japońskiego na angielski, i z angielskiego na polski, po prostu przeobraziło się w zalatującą grafomaństwem płyciznę?Próbuję znaleźć jakieś wytłumaczenie, które umiejscowiłoby winę poza osobą Murakamiego, bo aż nie chce mi się uwierzyć, że po tak dobrej "Kafce nad morzem" Autor mógł napisać coś tak miernego.