Triumf człowieka pospolitego

Ryszard Legutko – profesor filozofii, naukowiec, publicysta i polityk, tłumacz i komentator dzieł Platona, autor książek o tematyce społeczno-politycznej.
Wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego (Instytut Filozofii), prezes Ośrodka Myśli Politycznej w latach 1992-2005, obecnie poseł do Parlamentu Europejskiego.
Autor m.in. książek Platona krytyka demokracji (1990), Spory o kapitalizm (1994), Tolerancja. Rzecz o surowym państwie, prawie natury, miłości i sumieniu (1997), Traktat o wolności (2007), Esej o duszy polskiej (2008, 2012), wyborów esejów i felietonów Bez gniewu i uprzedzenia (1989, Nagroda PEN Clubu), Nie lubię tolerancji (1993), Etyka absolutna i społeczeństwo otwarte (1994, Nagroda im. Andrzeja Kijowskiego), Frywolny Prometeusz (1995), O czasach chytrych i prawdach pozornych (1999), Raj przywrócony (2005), Podzwonne dla błazna (2006).
Książka niniejsza traktuje o podobieństwach między komunizmem i socjalizmem a liberalną demokracją. Człowiek socjalistyczny i liberalno-demokratyczny nie tylko nie mają pamięci, lecz z nią walczą, relatywizują jej przekaz. Oba ustroje wytwarzają – przynajmniej w warstwie oficjalnej wykładni ideologicznej – takie nastawienie do świata, dzięki któremu człowiek czuje się znacznie swobodniej niż kiedykolwiek w przeszłości. Zrzuca z siebie ogromną część związków lojalnościowych i zobowiązań, jakie go do tej pory pętały: religijne, obyczajowe, narodowe, środowiskowe, tradycyjne, autorytetowe. We współczesnym świecie w coraz większym stopniu bierze się w obronę rzeczy wulgarne, brzydkie i oburzające, które naturalnie określają aspiracje człowieka liberalno-demokratycznego, co ten coraz śmielej i z coraz mniejszym wstydem potwierdza.