Opinia na temat książki Trzy gołębice

Joanna, Zula i Jadwiga. Trzy dziewczynki, trzy gołębice. Pomimo różnic jakie je dzielą, połączyła je przyjaźń. Czy jednak przyjaźń z czasów dziecięcych, ma szansę przerodzić się w młodzieńczą, a później dojrzałą? Na jakie próby zostanie wystawiona i czy je pokona?

Marlena Semczyszyn, to autorka do niedawna jeszcze mi nieznana, jednakże po przeczytaniu jej najnowszej książki „Trzy gołębice” z przyjemnością sięgnę po kolejne utrzymane w tym stylu.
Zacznę może od tego, że książka zwróciła moją uwagę nietuzinkową okładką. Po zobaczeniu zdjęcia w kolorze sepii i przeczytaniu opisu, wiedziałam, że to powieść, którą koniecznie chcę przeczytać. Intuicja mnie nie zawiodła, bo książka skradła moje czytelnicze serce.
Autorka stworzyła historię, która wzrusza i ukazuje jaką moc daje przyjaźń i do czego potrafi popchnąć nas miłość. Również ta nieodwzajemniona.
Tłem do tej powieści jest wojna, ale to na relacjach międzyludzkich opiera się cała historia. Przyjaźń, miłość, strach, oddanie krajowi, a nawet odmienna orientacja seksualna, to wszystko splata się ze sobą tworząc wciągającą lekturę.
Świetna kreacja głównych bohaterek, ale również bohaterom pobocznym nic nie można zarzucić. Do tego wciągająca fabuła i dobrze oddane realia tamtych czasów.
Zżyłam się z bohaterami tej historii i muszę przyznać, że przekręcając ostatnią stronę, poczułam ukłucie żalu, że to już koniec.
Polecam z ogromną przyjemnością.