Twarz bestii

Moje drugie spotkanie z książką Pana Kowalińskiego i jestem zadowolona. Nie przepadam za dziennikarzami, śledczymi również ale Pawła Wolskiego po prostu polubiłam. Jest dociekliwy i uważny, zwraca uwagę na szczegóły, mierzy się z każdym wyzwaniem, które pojawia się na jego drodze. Ponadto ma dar zjednywania sobie ludzi i nie jest nadmiernie wścibski. Posiada także ogromne pokłady empatii co u dziennikarzy jest raczej rzadkim zjawiskiem. Sama akcja także fajnie się rozwija i wywołuje głębokie emocje. I kolejny raz okazuje się, że życie w małej społeczności gdzie każdy się zna nie jest łatwe. Szukam kolejnej części.

Pierwsza książka pana autora nie była jakimś wiekopomnym wyczynem. Niemniej dałam mu drugą szansę i widzę postępy. To wciąż nie jest jakieś nie wiadomo co i raczej za rok o tej porze w ogóle nie będę pamiętać, że to przeczytałam, ale dostrzegam pewien potencjał u pana Bartłomieja i kto wie, kto wie, może coś dobrego z niego kiedyś wyrośnie.

Ach jak ja żałuję, że dopiero teraz poznałam Pawła Wolskiego! Dziennikarz śledczy, który przed niczym się nie cofnie i stawia na szali własne dobro oraz bezpieczeństwo swojej rodziny, aby odkryć prawdę. Takich bohaterów uwielbiam! Zaangażowanych, pełnych emocji, energicznych. Bohaterów, którzy nigdy nie powiedzą „nie”, kiedy ktoś poprosi ich o pomoc i dodatkowo po prostu prawdziwych, potrafiących okazać również strach i swoje obowy.

Wolski otrzymuje wiadomość od pewnej dziewczyny. Okazuje się jednak, że gdy śledczy trafia na miejsce owa nadawczyni maila nie żyje… Kto zatem wysłał wiadomość? I co go jeszcze spotka w Beskidzie Sądeckim? Podążając za nowymi informacji natrafia na sprawę sprzed roku. Czy zbrodnie są ze sobą powiązane? Z pewnością mała miejscowość kryje w sobie wiele tajemnic…

Tę książkę czyta się jednym tchem. Nie ma ani jednej chwili na oddech. Na jaw wychodzą co chwilę nowe informacje, które tylko utrudniają i komplikują dojście do rozwiązania, a kiedy czytelnik ma wrażenie, że obrał już właściwą drogę, autor szybko zmienia bieg zdarzeń i wszystko zaczyna się od nowa.

Klimat całej historii tworzy również okolica, gdzie rozgrywa się akcja. Las, góry, rzeka, mała miejscowość to wszystko potęguje odbiór całej fabuły, która, podkreślam to jeszcze raz, jest znakomita.

Takiego rozwiązania sprawy kompletnie się spodziewałam, obstawiałam innego sprawcę ...

„Twarz bestii” Bartłomieja Kowalińskiego to książka, która spowodowała, że już od pierwszej strony zostałam wessana w wir niesamowitych zdarzeń z wieloma zwrotami akcji, których zakończenie okazało się być nieprzewidywalne i zaskakujące.

Zacznijmy od samego stylu pisania autora, który w mojej ocenia jest genialny. Język jest naprawdę przyjemny w odbiorze - niewyrafinowany, raczej prosty, bez wulgaryzmów, jednak obrazowy.

Co cechuje książkę to przede wszystkim świetnie skonstruowana fabuła, wyraziści bohaterowie i co najważniejsze brak przewidywalności.

Fabuła być może nie jest wielowątkowa, jednak nie ma w niej miejsca na nudę. Zwroty akcji, dynamika, zawiła zagadka kryminalna sprawiają, że od książki nie jesteśmy w stanie się oderwać chociażby na chwilę.

Postać Pawła Wolskiego, czyli głównego bohatera oraz dziennikarza śledczego jest niesamowita. Ma on wiele ludzkich cech i przez to nie sposób go nie lubić. Przyglądanie się jego śledztwu to czysta przyjemność. Pomimo niebezpieczeństwa nie cofa się przed okryciem prawdy, a jego dociekliwość i charyzma są powalające.

Na szczególną pochwałę zasługuje także oddanie klimatu małej, górskiej społeczności gdzie każdy każdego zna. Jednak czy wszystko o nim wie? Zdecydowanie nie. To właśnie jest też jedna z ważniejszych rzeczy jaką porusza ta książka - nie oceniajmy nikogo po „okładce” i pogłoskach jakie możemy o nim usłyszeć.

Bartłomiej K...

"Twarz bestii" to kolejna odsłona kryminalnych przygód dziennikarza śledczego Pawła Wolskiego. Tym razem ma do wyjaśnienia sprawę w Beskidach. Pewnego dnia z rzeki wyłaniają się zwłoki młodej dziewczyny, która została zabita. Przed śmiercią dziewczyna ta próbowała się skontaktować z dziennikarzem. Paweł angażuje się w śledztwo, zauważa to co policja przeoczyła. Jak wiemy dziennikarz potrafi rozmawiać z ludźmi, a przede wszystkim słuchać. Morderca gra w jakąś grę z Pawłem, co skutkuje tym, że nasz bohater zaczyna się bać. Strach ma twarz bestii z lasu, tylko kto nosi tą twarz, który z podejrzanych?
.
Kowaliński oprowadza nas po miejscach zbrodni. Pokazuje nam dziką twarz przyrody. Przekazuje historię miejscowości owianą tajemniczymi wydarzeniami. Kolejny raz jego postacie drugoplanowe są dopracowane w każdym szczególe. Każda z nich skrywa jakąś tajemnice, którą poznajemy razem z naszym głównym bohaterem wraz z rozwinięciem akcji. Sama akcja wydaje się niespieszna. Wraz z Pawłem wchodzimy w nią całym sobą i dopasowujemy puzzle zbrodni. Dochodzimy do finału krok po kroku czasem się potykając o przeróżne domysły, a nawet strach.

Powieść czyta się ją zaskakująco szybko. Jest płynnie, interesująco. W tle mamy piękna przyrodę, las, zagadkowe miejsca jak np. ruiny zamku. Postacie są ciekawie skonstruowane. Mamy zamknięta społeczność, która sprawia że możemy się czuć nieco klaustrofobicznie i myśleć, że każdy może być zamieszany w mordercze wydarzenia. Sama cieka...

🌿 Paweł Wolski jest dziennikarzem śledczym, pewnego dnia dostaje tajemniczego e-maila od dziewczyny z prośbą o pomoc. Wolski postanawia jej pomóc i rusza do Beskid Sądeckich, skąd została wysłana ta wiadomość. Na miejscu dowiaduje się, że dziewczyna nie żyje już od kilku miesięcy. Dziennikarz postanawia dojść do prawdy i prowadzi własne śledztwo. 🌿
.
Po raz kolejny przenosimy się w urokliwe góry, które i tym razem skrywają mroczną tajemnicę morderstwa. Małe górskie miasteczko odcięte od świata, w którym każdy zna każdego, a sekrety osnute są mgłą tajemnicy i nigdy nie ujrzą światła dziennego, to dodaje książce mrocznego i niesamowitego klimatu, który uwielbiam w tego typu powieściach.
.
Ciężko jest wytypować sprawcę, bo do samego końca autor wodzi czytelnika za nos, nie pozwalając na rozwikłanie zagadki. Mroczny klimat, który idealnie współgra z przemyślaną i ciekawie skonstruowaną fabułą. Dynamiczna akcja z zaskakującymi zwrotami, których nie sposób przewidzieć to najmocniejszy element tego thrillera. Dynamiczna akcja, która nie daje nawet chwili na złapanie oddechu, to czyta się samo. Kawał dobrej lektury!