Tygrys i Róża

Mi się książka podobała. W Laurze nie podobało mi się to, że uważała się jako rodzinną męczennicę, przecież ma rodzinę super! Miałam za to nadzieję, że ten facet w antykwariacie to Janusz, a nie Robrojek. Myślałam, że wróci on z Laurą. Okaże się, że Janusz tak naprawdę nie może żyć bez Gabrysi, że popełnił wielki błąd itd. Ale oczywiście Gabrysia woli Grzesia, więc Janusz się załamie, ale zamieszka w Poznaniu i będzie codziennie przychodził do Borejków. Zajmie się Laurą. Cóż, ja miałam nadzieję, że Janusz to jednak dobry mężczyzna. Mam nadzieję, że w następnych częściach się jeszcze pokarze. Albo żeby ciotka Alma zaczęła tęsknić za Laurą wiedząc, że źle postąpiła. Żeby ona była dobra. Cóż, muszę przyznać, że z "Kwiata kalafiora" nawet lubiłam Pyziaka, chociaż był zapatrzonym w siebie podrywaczem, miałam nadzieję, że się zmieni. No, trudno. Napisałam się wiele, a mało na temat treści książki. Niewaażne :).

moim zdaniem byla swietna pochlonelam ją w 2 dni aczkolwiek czasem tez troszke przynudzala.nie wiem dlaczego ale pomimo trudnego charakteru tygryska daze ją szczegolną sympiatą ;D.zgadzam sie z Lidią moje oczewkiwania Janusz tez zawiodl moje oczekiwania ;\

Niepodobna do reszty książek z cyklu. Momentami mnie przynużała, aczkolwiek posiada wiele ciekawych wątków. Dotyczy właściwie pragnień Tygryska związanych z chęcią poznania ojca. Janusz Pyziak zawiódł moje oczekiwania...:(

Ja się uśmiałam do łez :) Szczególnie przy końcówce ;) Baba za kierownicą to jakby ja :D Komiczne dialogi ;) Naprawdę, naprawdę przydała mi się taka lekka książka. Zdecydowanie polecam :)

I znów PIERWSZA książka M. Musierowicz, którą przeczytałam... polubiłam i pokochałam! Chyba sięgnę po nią jeszcze raz. W dzisiejszy wieczór wracają wspomnienia! I to dzięki książkom!

Mimo tego, że za postacią Laury nie przepadam i jest to w zasadzie jedyna taka postać, czytałam z przyjemnością, chociaż odrobinę mniejszą, niż pozostałe części.

Bardzo mi się spodobała, choć nie przepadałam za postacią Tygryska, polubiłam ją. Książka może nie najlepsza z serii, ale jedna z lepszych ;)

Taka sobie. Szczerze to od Dziecka Piątku do Kalamburki to te tomy (nie licząc Nutrii i Nerwusa) nie bardzo mi się podobały.

Ciekawie opisana historia Tygryska.Najbardziej nie mogłam się doczekać, kiedy Natalia będzie w końcu z Robrojkiem.

Nie mogłam się powstrzymać od utożsamiania się z Tygryskiem.

Czasem mam wrażenie, że Tygrys to tak naprawdę ja :)

Może być. Na pewno nie jest najlepsza z serii.

Lubię Laurę. Książka daje do myślenia.