Uczucie prawdy

Pani Marianna doczekała się wielu wnuków, a nawet prawnuków. Jednak po jej śmierci tak naprawdę cierpiały dwie z nich – Justyny i Zosi. Młode kobiety doskonale pamiętają odwiedziny u babci, które naprawdę uwielbiały. Teraz gdy umarła, postanawiają udać się do jej mieszkania, powspominać, posprzątać jej rzeczy. Dla nich dzień pogrzebu nie jest zwykłym dniem, w którym „odbębnią” co trzeba i tyle.
Podczas porządków dziewczyny odnajdują torebkę, z którą ich babcia się nie rozstawała. Jednak nie spodziewały się, co kryje. Na jej dnie była tajemnicza kartka oraz miłosny list podpisany inicjałami zupełnie innymi niż ich dziadka. Justyna postanawia go odnaleźć i poznać historię ich babci. Chociaż Zosia początkowo jest sceptycznie nastawiona, w końcu tak naprawdę nie wiedzą nic, w końcu się zgadza. Młode kobiety wyruszają do rodzinnej miejscowości babci, gdzie wynajmują pokoje u pewnej pani i zamierzają dowiedzieć się, jak wyglądała przeszłość ich babci. Czy im się uda? Czego się dowiedzą? Kogo poznają? Czy „grzebanie” w przeszłości było dobrą decyzją?

Książkę czytamy z dwóch perspektyw czasowych. Tym sposobem poznajemy historię sióstr Justyny i Zosi, a także cofamy się w czasie i poznajemy historię ich babci. Mnie obie się podobały i to bardzo.
Książka wciągnęła mnie praktycznie od pierwszych stron i nie pozwoliła się od siebie oderwać aż do samego końca. To historia o miłości, życiu, które potrafi nieźle dać w kość, decyzjach, od których zależy szczęście wielu ...

„Uczucie prawdy” to debiutancka powieść Karoliny Wasielewskiej, która opowiada o historię o rodzinnych sekretach i skrywanych uczuciach 🤫.

Główne bohaterki, Justyna i Zosia, są wnuczkami Marianny, która zmarła, zostawiając im tajemniczy list i zdjęcie z czasów wojny. Kto jest nadawcą listu? Czy to ktoś inny niż dziadek Zygmunt, który był alkoholikiem i sprawiał babci wiele cierpienia? Siostry postanawiają odwiedzić Kociewie, rodzinne strony babci, i odkryć jej niezwykłą historię. Po drodze będą musiały zmierzyć się ze swoimi własnymi problemami i znaleźć sens życia.

Karolina Wasielewska zabiera nas w piękną podróż w przeszłość babci Marianny, która ukrywała przez całe życie sekrety z czasów wojny. Jej wnuczki to świetne bohaterki, których losy śledzi się z ciekawością. Akcja dzieje się w dwóch liniach czasowych. Pierwsza w teraźniejszości, gdzie poznajemy Justynę i Zosie oraz kulisy odkrywania sekretów babci. Druga w latach 1939-1956, gdzie poznajemy historię babci Marianny. Język powieści jest bardzo obrazowy, dzięki temu czujemy się jakbyśmy byli w malowniczym Kociewie i razem z dziewczynami odkrywały tajemnice. Powieść jest bardzo życiowa, a czytanie sprawia wiele radości, zwłaszcza odkrywanie sekretów. To historia o rodzinnych losach oraz niełatwych wyborach i dylematach, co budzi podczas lektury wiele emocji .

Polecam ją w szczególności tym, którzy lubią sagi rodzinne oraz tajemnice z prze...