Uściski

Stabilne i unormowane życie Lidii nie zaskakuje, jest tłumaczką mieszkająca wraz z mężem w Charleville we Francji. Kobieta ostaje poproszona przez policję do przetłumaczenia listu pozostawionego przez młodą dziewczynę narodowości Rumuńskiej, która popełniła samobójstwo. Niby zwykły list, bez ukierunkowań wzbudza w Lidii wzmożone podejrzenia. Przetłumaczona treść nie daje jej spokoju i postanawia na własną rękę odkryć znaczenie listu. Towarzysząc siostrze zmarłej kobiety, jeszcze nie wie, że znalazła się w niewłaściwym miejscu, o nieodpowiedniej porze. Jednakowoż zaczyna odkrywać kolejne sekrety samobójczyni..

Szczerze powiedziawszy to miałam zbyt wygórowane oczekiwania do tego debiutu. Wszelkie znaki i opisy wskazywały na bardzo dobrze zapowiadającą się historię w gatunku thriller. Jednak niestety, wyszło mniej thrillerowo, a bardziej obyczajowo. Zamysł był dobry, ale po drodze coś się zmieniło. Rozległość, poboczne sytuacje, niepotrzebne dialogi nie wnoszące nic do prowadzenia sprawy, będące jedynie zapychaczem, z myślą że coś się dzieje. Niestety w moim odczuciu było to zbędne. Tak więc, warsztat pisarski jeszcze do szlifowania, mam nadzieję, że z kolejną książką będzie bardziej dopracowanie, a czytelnik otrzyma zamierzone emocje.

Obyczaj z zagadką w tle, więc jeśli jesteś początkującym fanem gatunku, pozycja ta będzie dobrym wprowadzeniem.

"Uściski" Aurelii Blancard zakupiłam na zeszłorocznym kiermaszu książek w jednej z nadmorskich miejscowości i dopiero teraz po nią sięgnęłam.
Nie znając autorki, moje wymagania były bardzo niskie, aczkolwiek czekałam na coś intrygującego. Tak bynajmniej wynikało z opisu na tylnej okładce. I tak też było.

Fabuła pełna tajemnic, naszpikowana emocjami i niedomówieniami. Czytając tę powieść, nie wiedziałam zupełnie, czego mogę się spodziewać. Niby opisana historia nasuwała swoje rozwiązania, ale nic nie szło po mojej myśli- oczywiście w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Jednego byłam pewna- to nie było samobójstwo, reszta stanowiła nie lada zagadkę.

Mogę przyczepić się do głównej bohaterki, która pomimo moich szczerych chęci, okazała się nijaka. Zabrakło mi w niej tej pewności siebie, stanowczości i siły. Choć wiele jej się udało, sporo też odkryła, to miałam wrażenie, że to totalnie przez głupi przypadek. Lidia- w moich oczach - to kobieta z możliwościami, lecz bez wyrazu, bez siły przebicia, bez charyzmy. A jej mąż to już zupełnie porażka. Spodziewałam się po autorce, że jego postać zostanie tutaj znacznie bardziej zaznaczona, gdzie Lidia maiłaby być zapalniczką, a on jej iskrą. Nic takiego się nie stało. On początkowo gdzieś tam jest, ale jakby go nie było, zaś w końcowym etapie pojawia się ze swoimi rewelacjami niczym rycerz w lśniącej zbroi. I na tym koniec.

Akcja przez całą tę historię stopniowo się napędza, wzbudza napięcie, adrenalinę i ...

"Uściski"
Lidia główna bohaterka to tłumaczka znająca kilka języków. Prowadzi ona spokojne, wręcz nudne życie mieszkając wraz z mężem w małym mieszaniu na poddaszu w jednym z miast Francji.
Lidia chwytając się każdej pracy, współpracuje jako tłumacz również z francuzką policją. Podczas jednego z tłumaczeń Lidia musi przetłumaczyć list pożegnalny młodej samobójczyni. Tłumaczka szybko odczytuje, tłumaczy i oddaje list namolnemu policjantowi, który za wszelką cenę chce się z nią umówić. Początkowo list jest jasny jednak im dłużej Lidia nad nim myśli, znajduje coraz więcej nieścisłości i jest bardziej niż pewna, że za historią jego autorki kryje się coś mrocznego a cała sprawa jest bardziej zawiła niż mogło się początkowo wydawać. Lidia postanawia pomóc siostrze ofiary, która zjawia się w mieście, którego nie zna i w dodatku nie mówi po francuzku. Z biegiem wydarzeń i nowych faktów, Lidia coraz bardziej żałuje, że wzięła pod opiekę młodą dziewczynę...
Co kierowało młodą samobójczynią, jakie tajemnice skrywa jej siostra i co skrywa list zostawiony przez zmarłą? Jeśli jesteście ciekawi to zapraszam do lektury.
Mnie książka się podobała. Czytała się mega sprawnie i wciągnęła mnie na tyle, że spędziłam z nią kilka godzin niezauważając, że to już koniec 😉

Już na samym początku czytania bardzo spodobał mi się styl autorki. Potrafi lekko i barwnie opisywać co się wokół bohaterów dzieje. Opisuje ona nie tylko zwyczajne rzeczy, ale i wszystko dookoła. Czyta się ta lekko, niczym muśnięcie skrzydeł motyla. Za to dialogi są odwrotnością tekstu. Czuć w nich stanowczość i niemy rozkaz, co zaraz studzi nasze zapędy. Da się wyczuć tutaj role bohaterów, choć dla mnie piękne jest to, że opisuje wszystko, co w danej chwili widzi. To historia nie tylko o głównych postaciach ale i o tych pobocznych, które zajmują niewiele miejsca w powieści. Każdy z bohaterów ma swój indywidualny charakter, co sprawia, że odróżniamy ich od siebie. A po tym jak i co mówią, można poznać w jakim mniej więcej są wieku. Czytając ją, miałam wrażenie, jakby całą historię opowiadała mi bogato ustawiona kobieta o bardzo miłym usposobieniu. Od razu poczułam do niej sympatię:-)
Od samego początku, do pewnego momentu mamy tutaj opowieść narracyjną bez dialogów. Wydaje mi się, że autorka chciała wprowadzić nas w historię, zanim tak naprawdę zacznie się na dobre. Nie mogę też nie wspomnieć, że sam tytuł pasuje tutaj idealnie. Mamy też sporo tajemnic i wiele rzeczy do przemyślenia, zanim na dobre zacznie się wszystko wyjaśniać.
Niektórzy bohaterowie są tutaj nieco natrętni, co powodowało moje rozbawienie. Chociaż książka przedstawia bardzo tajemniczą i smutną historię, to jednak bywały tu momenty, że chciało mi się śmiać. Tym bardziej wtedy nie potrafiłam się o...

Główną bohaterką książki „Uściski” jest Lidia, pozbawioną energii życiowej tłumaczka, pracująca ciężko by mieć na podstawowe wydatki. Jednocześnie marząca, w skrytości serca, o domu i powiększeniu rodziny. Tłumaczenia dla policji, to jedno z tych niewdzięcznych zajęć, które wykonuje tylko ze względów formalnych i finansowych… tak rozpoczyna się historia… od przetłumaczenia pocztówki, jedynej rzeczy która pozostała po młodej imigrantce, która skoczyła z mostu. W tych dziwnych okolicznościach Lidia wplątuje się w spiralę, zagrażających jej życiu, zdarzeń i odkryje sekrety z życia zmarłej. W trakcie lektury poznajemy motywację Lidii do rozwiązania sprawy nieżyjącej dziewczyny, której nie znała, choć możliwe, że znała jej wewnętrzne rozterki…

Dla mnie to książka o wyobcowaniu fizycznym, psychicznym i moralnym, o podążaniu za lepszym światem z dala od domu, rodziny i przyjaciół, o nielicznych ludziach, którzy potrafią wyciągnąć pomocną dłoń. O przemocy wobec kobiet, które do wspaniałego Paryża, przyjeżdżają z wielkimi oczekiwaniami i planami. O wykorzystywaniu władzy, jaką dają pieniądze i manipulowaniu strachem.

Jak gorzki smak ma wstyd? Jak ciężko jest wyznać prawdę, gdy wiąże się to z zawodem w oczach najbliższych? Jak wszechogarniająca musi być niemoc by myśleć o samobójstwie?

Odpowiedź na te pytania może doprowadzić do ostateczności.

„Uściski” to dobrze skonstruowany kryminał, z elementami powieści obyc...