Opinia na temat książki W zamknięciu

Przyznaję, że jestem pozytywnie zaskoczona debiutem, który właśnie skończyłam czytać. Wreszcie, jak dość rzadko to bywa, spokojnie i z czystym sumieniem, mogę się zgodzić z pozytywnymi ocenami i opiniami innych czytelników. Książka jest gruba, jednak nie odniosłam wrażenia, by cokolwiek w niej robiło za pospolity "wypełniacz". Wszystkie zdarzenia, postacie i opisy są w pełni potrzebne i akuratne, nie ma tu nic zbędnego.

Mamy więc historię Ellie vel Siggy, dwóch osobowości w jednym ciele, oraz jej matki. Historię policjanta azjatyckiego pochodzenia o nazwisku Ben Kwon Mae, który wraz z posterunkową Ziegler, prowadzi śledztwo w sprawie zaginięcia chłopaka Ellie, Matta. Oraz przyjrzymy się też klasycznemu zapisowi z kilkunastu sesji terapeutycznych, na które uczęszczała Ellie bez wiedzy matki, a które prowadził doktor Charles Cox, który odegra w tej całej historii bardzo znaczącą rolę.

Autorka zmieściła w swojej książce bardzo wiele zagadnień, jednak wcale nie czuje się jakiegoś zbytniego przeładowania. Czasami jednym celnym zdaniem pokazuje, na przykład, dlaczego Ben nie za bardzo potrafi być rodzicem, mimo że kocha swoją córeczkę do szaleństwa, albo dlaczego posterunkowa Ziegler uprawia sport, który bardziej się nadaje dla twardych facetów niż dla kobiet, nawet tych w mundurze policyjnym.

Powędrujemy też z korespondentką wojenną na wojnę w Bośni i przy okazji dowiemy się co David Bowie miał wspólnego z Ellie Power. Akcja trzyma czytelnika w napięciu, mimo że nie jest jakaś ekstremalnie szybka. To jedna z tych książek, która upomina "uważaj, na co patrzysz, i zastanów się, czy to, co widzisz, jest tym samym, na co patrzysz?" W każdym razie, reasumując, uważam "W zamknięciu" za bardzo udany start do grona dobrych i poczytnych autorów.