Wampir. Jak rodzi się zło. Epilog

Fascynuje mnie wiele aspektów przestępczego świata, myślę, że wręcz każdego dnia czytam lub słucham czegoś związanego ze zbrodnią, przede wszystkim interesuje mnie psychika sprawców, wiktymologia i kryminalistyka. Lubię poznawać te same historie z różnych perspektyw, bo to, na co nacisk kładzie osoba opowiadająca, także jest intrygujące. Ogromnie szanuję specjalistów, którzy mają bezpośredni kontakt z przestępcami, dlatego że wiem, że ja nie miałabym w sobie tyle odwagi.
"Wampir. Jak rodzi się zło. Epilog" to odświeżone po dwudziestu sześciu latach wydanie książki "Bestia. Studium zła". Z tego, co udało mi się dowiedzieć różnica polega na tym, że Igor Brejdygant napisał wstęp, a Magda Omilianowicz wspomniany w nowym tytule epilog.
Byłam przekonana, że kariera tej dziennikarki rozwinęła się po sprawie Leszka Pękalskiego, dlatego że napisała świetny reportaż po spotkaniu z nim twarzą w twarz. Po lekturze jestem trochę niemiło zaskoczona tym, jak tendencyjna była to książka i jak niewiele w niej cech literatury faktu. Dobrze się to czyta, chyba przez styl bardziej powieściowy, trochę gawędziarski, generalnie historia wampira z Bytowa jest nie tyle udokumentowana, co opowiedziana. Trzecioosobowy narrator momentami wchodzi wręcz w głowę mordercy i przytacza w ten sposób wydarzenia, które być może wcale nie miały miejsca.
Leszek Pękalski został prawomocnie skazany za jedno morderstwo, jednak w kulturze masowej, choćby przez tę książkę, funkcjonuje jako seryjny mord...

W 1995 roku na polskim rynku pojawił się reportaż Magdy Omilianowicz pt. „Bestia. Studium zła” o Leszku Pękalskim, jednym z najbardziej zagadkowych seryjnych morderców epoki powojennej. W roku 2021 książka ta została wydana ponownie pod nowym tytułem „Wampir. Jak rodzi się zło” uzupełniona o wstęp Igora Brejdyganta i epilog zatytułowany ‘co z nimi robić?’. Jest to próba przedstawienia człowieka jakim był Pękalski, wyjaśnienia skąd wzięły się jego zapędy do gwałtów i morderstw, dlaczego je popełniał i dlaczego tak długo pozostał nieschwytany. Z tego co sam powiedział, a co później wycofał, zamordował co najmniej 70 osób. Były to kobiety młode, starsze, mężczyźni, a nawet dzieci. Książka składa się z rozmów Omilianowicz z Pękalskim, z ludźmi, którzy go znali, z policjantami, psychiatrami i pracownikami szpitala, z fragmentów z akt sprawy oraz z fabularyzowanych fragmentów przedstawiających dokonywane zbrodnie z punktu widzenie Pękalskiego i jego ofiar. Mnie ten ostatni zabieg nie do końca przekonał, ale rozumiem, dlaczego autorka go zastosowała – prawdopodobnie tak chciała przedstawić tok rozumowania Pękalskiego, pomóc czytelnikowi lepiej zrozumieć. Co do perspektywy ofiar to tu wyjaśnieniem może być, byśmy bardziej postrzegali ich jako ludzi, a nie tylko ofiary, jednak takie wchodzenie w ich głowy nie całkiem wydaje mi się w porządku. Z minusów brakowało mi też dat i na tym moje uwagi się kończą. Ogólnie jest to książka wstrząsająca, nie mieści mi się w głowie ile zła jed...

Dziś krótko i na temat, bo taki też był ten reportaż - konkretny. To kawał dobrej literatury. Mocne opisy, przerażająca historia. Mocne 9 gwiazdek. Warto przeczytać, polecam serdecznie każdemu, kto interesuje się tematyką true crime.

O Leszku Pękalskim czytałam nie raz. Nie wiem co mnie podkusiło, żeby znów wrócić do zbrodni, które popełnił. Za każdym razem bardzo źle reaguję na jego sprawę. Przeraża mnie, że ktoś taki działał długo, skutecznie i zupełnie niewidocznie.

Reportaż Magdy Omilianowicz jest świetnie napisany. Autorka była pierwszą osobą z zewnątrz, która rozmawiała z Pękalskim. Podziwiam, bo trzeba mieć w sobie siłę i odwagę, żeby stanąć oko w oko z bestią.

Ta książka to nie tylko zbrodnie, ale i historia Wampira z Bytowa. Dziennikarka sięgnęła głęboko aż do dzieciństwa Pękalskiego, jednak nie tłumaczy go, nie usprawiedliwia, ale też nie ocenia w drugą stronę. Po prostu przedstawia fakty. I tu ja się kłaniam nisko, bo to jest już wyższa szkoła reportażu, żeby potrafić trzymać emocje na wodzy w takiej sprawie. Brawo!

Pękalski w 2017 skończył odsiadywać karę, jednak chroni nas przed nim tzw. Ustawa o bestiach, która budzi kontrowersje i sprzeciw u wielu osób. Mnie postać Wampira tak przeraża, że jednak rozumiem co za taką ustawą stoi i po co została stworzona.

Przeczytajcie, ale tylko jeśli macie nerwy ze stali. Polecam również audiobooka - realizacja świetna.