Wendigo i inne upiory

Algernon Blackwood, człowiek określany mianem czołowego twórcy brytyjskiej fantastyki grozy XX stulecia, czy słusznie?

Mnie nie pytajcie, ja się zachwycam.

Ten zbiór opowiadań to jak pudełko pełne udanych prezentów. Wyciągałam coraz to kolejne utwory i cieszyłam się jak dziecko, że znów dane jest mi świetnie się bawić. "Wierzby", które rozpoczynają ten zbiór, uznawane są za najlepszą opowieść niesamowitą w języku angielskim i muszę przyznać, że mają w sobie to COŚ. Inne opowiadania również wyróżniają się klimatem, który sobie bardzo cenię. "Urok śniegu" czy "Sekretny kult" - cudeńka. Zresztą każde z tych opowiadań przypadło mi do gustu, mogę tylko silić się na stwierdzenie, które bardziej.

Biblioteka Grozy kolejny raz stanęła na wysokości zadania. Jeżeli szukacie opowiadań grozy, w których liczy się tajemniczy klimat, a nie jawna makabra - polecam.

Bardzo dobry zbiór opowiadań. Z poziomem różnie, ale ogólnie to wysoka półka. Na szczególną uwagę zasługują "Wierzby", "Wendigo" i "Max Hensig".

No i bardzo duża inspiracja dla wielu pisarzy. Lovecraft był zachwycony "Wierzbami" i uznał je za jedno z najlepszych opowiadań grozy ever.

Świetne, nastrojowe, klasyczne opowiadania grozy. Największe wrażenie zrobiły na mnie dwa: "Wierzby" i "Max Hensing". Polecam.