Opinia na temat książki Wiedźmikołaj

"Wiedźmikołaj" to moje trzecie spotkanie z Pratchettem. Po raz kolejny z przyjemnością zwiedziłam Świat Dysku, tym razem załapując się na odpowiednik naszych bożonarodzeniowych świąt. Książkę zaczęłam czytać tuż po świętach a skończyłam w tym samym dniu, w którym kończy się akcja "Wiedźmikołaja", czyli w Nowy Rok. Można zatem powiedzieć, że idealnie wstrzeliłam się w akcję ;)

Przyznam, że "Wiedźmikołaj" nie był wcale łatwą książką. Myślę, że gdybym zapoznała się z poprzednimi tytułami, a szczególnie z podcyklem o Śmierci ("Wiedźmikołaj" to czwarty tom podcyklu a 20 całego cyklu), byłoby mi dużo łatwiej zrozumieć poszczególne wątki i odniesienia. Ale mimo to, uważam, że było to udane spotkanie z twórczością autora.

Bardzo podoba mi się postać Śmierci. Mimo swojej straszliwej pracy i samej postaci jest bardzo zabawny :) Tak jest i tym razem, bo na swoje kościste barki przejmuje rolę zaginionego Wiedźmikołaja. Przeciska się wąskimi kominami, brudzi dywany sadzą i woła HO HO HO... To tak absurdalne... Śmierć niosąca radość... Ale o to u Pratchetta chodzi :D

Książka jest przyjemna w odbiorze. Mimo końcowych trudności w postaci dość dziwnego zakończenia, całość powieści mi się podobała i śmiało mogę ją polecić fanom humorystycznej fantastyki. Znów było zabawnie i przyjemnie.