Wiek czerwonych mrówek

To jedna z historii, które napisało życie o okrutnej i brutalnej zbrodni o straszny, niezaspokojonym głodzie. W 1933 roku w Ukrainie we wsi Machochy rozegrał się niewyobrażalny dramat, przemoc jaką wówczas zastosowano można porównać do ludobójstwa. Ostrzegam - to książka dla czytelników o mocnych nerwach.
Opowieść o Wielkim Głodzie poznajemy z perspektywy bohaterki Soli, która opływa w obżarstwie, rodziny Dusi walczącej o każde ziarno zboża oraz Swyryda zapaleńca oddanego radzieckiej władzy.
Pojęcie "głód" odmienione zostaje tu przez wszystkie przypadki. Niektórych zmusza do kradzieży, kobiet do porzucania własnych dzieci, czy też oddawania się za kawałek chleba, jeszcze innych do kanibalizmu. Pełną parą wybrzmiewa tu naturalizm - obserwujemy co dzieje się z ludzkim ciałem, jak w bohaterach odzywają się zwierzęce instynkty, a niekiedy pojawia się samo pragnienie śmierci.
Szczęśliwi bowiem ci, którzy zasnęli snem wiecznym i nie muszą się martwić co włożą do ust.

Bohaterowie dzielą się tu na dwa obozy - na tych ,którzy usilnie walczą o przetrwanie w imię zasad moralnych i takich, którzy całkowicie zatracili swoje człowieczeństwo. Czerwone mrówki już zawsze mają służyć Czerwonej Macosze - mają zbierać dla niej pożywienie, a nawet umierać w imię jej dobra. Powieść nie musi zawierać drastycznych scen przemocy, aby przerazić, czy wstrząsnąć czytelnikiem. Tania Pjankowa kreśli niezwykle obrazowo i plastycznie obraz ludzkiej nędzy i tego, co głód czyni z lud...

Książka "Wiek czerwonych mrówek" jest debiutancką powieścią autorki, jak wiecie bardzo lubię poznawać nowych pisarzy, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tego tytułu. Do sięgnięcia po tą książkę zachęcił mnie niesamowicie interesujący opis i klimatyczna, nieoczywista okładka, która ogromnie przyciąga wzrok. Język jakim posługuje się autorka jest bardzo przyjemny w odbiorze, co sprawia, że książkę czyta się bardzo szybko i z dużym zainteresowaniem oraz zaangażowaniem. Fabuła została w bardzo ciekawy i zarazem wciągający, poruszający sposób nakreślona, przemyślana, dopracowana i równie dobrze poprowadzona. Razem z bohaterami książki przenosimy się na Ukrainę, gdzie w latach trzydziestych dwudziestego wieku polityka Sowietów wywołała tak zwany "Wielki Głód". Postaci przedstawione na kartach tej powieści zostały naprawdę świetnie wykreowane. Mamy tutaj troje narratorów: Jawdochije (Dusię), Swyryda oraz Sołomije (Solę). Dowiadujemy się co czują, myślą, z czym się borykają, jakie emocje nimi targają oraz możemy lepiej zrozumieć ich postępowanie oraz decyzję. To co łączy tych bohaterów to głód, jednak w zupełnie innym wymiarze, od początku widać tutaj wyraźny kontrast pomiędzy bohaterami... jedni nie mają co jeść, a inni zajadają smutek i cierpienie.. Autorka w bardzo realistyczny, plastyczny i emocjonujący sposób opisuje wszystkie wydarzenia mające miejsce w tamtym czasie na ziemiach ukraińskich. To naprawdę przerażające, że takie rzeczy miały kiedyś miejsce. Niektór...

Jak zacząć? Co napisać, gdy słowa więzną w gardle, a łzy przysłaniają wzrok? Niewątpliwie "Wiek czerwonych mrówek" to najbardziej bolesna i poruszająca książka, jaką przyszło mi w życiu czytać, a chodzę po tym łez padole ponad czterdzieści wiosen.

Wbrew wszelkim pozorom głównym bohaterem tej historii, nie jest dziewiętnastoletnia puchnąca z niedożywienia Dusia, czy zajadająca stratę dziecka chorobliwie otyła Sola, tutaj prym wiedzie wszechogarniający Głód. To skutek szczególnego bestialstwa ówczesnych władz ZSRR. Ukraina przymiera głodem, a w nas boleśnie uderza realizm opisywanych sytuacji. W czasie Hołodomoru ludzie każdego dnia walczą o okruszek chleba i nie cofną się przed niczym, by przetrwać. Człowieczeństwo? Czymże jest? Skoro wszystko przesłania jedno, jedyne pragnienie: jeść. Nie sposób znieść skali tego barbarzyństwa. Ogarnia mnie ogromna bezsilność, a szczególnie tego uczucia nie znoszę.

Tanja Pjankowa niezwykle sprawnie posługuje się słowem pisanym, fabuła rozdziera serce, a na myśl o tym, że oparta jest na prawdziwych przecież wydarzeniach, cierpnie skóra.
Gorąco polecam wszystkim entuzjastom powieści z wielką historią w tle.