Opinia na temat książki Woodward

Jedyne, co utrzymywało mnie przy czytaniu tej "jakże niezwykłej książki" to pozytywne komentarze moich przedmówców. Ale po przeczytaniu ponad 200 stron powiedziałam sobie dość. Bo co jest pasjonującego w życiorysie Maxa, który boryka się ze zwyczajnymi problemami trapiącymi młodzież i co rusz rozpamiętuje swoje stany emocjonalne? A Banary? W sumie już w zajawce napisane jest, że używa jakiegoś leku, by utrzymywać dzieci w śpiączce. A jak i dlaczego to robi? Nie wiem i nie chcę wiedzieć. To nie ciekawi mnie na tyle, by jeszcze przez tydzień zmagać się z tym tomem. Zastanawiam się jedynie nad tym, czy niektórym książkom nie dodaje atrakcyjności dopisek: opowieść oparta na faktach (na dodatek tak niecodziennych czy wręcz drastycznych)? Być może właśnie zaniechałam wspaniałej lektury. Cóż...