Wszystko, co widziałeś

Julio, och Julio, nieszczęsna kobieto bawiąca się ludźmi, za którą idzie śmierć. Rozwiązanie kolejnej ciężkiej zagadki, rozwija obłęd Kroona. I mój.

Tak się złożyło, że zaczynam serię o prokuratorze Kroonie Cyryla Sone od ostatniej części. Myślę jednak, że nadrobię zaległości, bo nie tylko spodobał mi się bohater, ale także sposób pisania przez autora. A ja bardzo lubię serie kryminalne, w których jest jeden lub kilku tych samych głównych bohaterów, lecz fabuła nie musi się ze sobą ściśle wiązać.
"Wszystko, co wiedziałeś" to wielowątkowy kryminał, dość wciągający i trzymający w napięciu. Miasto, w którym autor umieścił akcję, to Gdańsk i dla mnie to również jest na plus, gdyż to jedno z moich ulubionych miejsc. A tak w ogóle, to lubię, gdy fabuła powieści rozgrywa się w miejscach, które znam.

Edyta Volker jest nauczycielką geografii w renomowanym dziewiątym liceum ogólnokształcącym w Gdańsku. Zawsze wczesnym rankiem pieszo szła do szkoły, zawsze pierwsza, tak było również i tego czerwcowego ranka. Jednak tym razem omal nie upadła widząc w szkolnej bramie wiszące ciała trójki uczniów. Trzy nastoletnie ofiary zwisały bezwładnie, nienaturalnie wykrzywione, kilka centymetrów ponad schodami wejściowymi. Edyta poznała ich, uczyła całą trójkę, za kilka dni miały być już wakacje... Nie może tego zrozumieć, to przecież jeszcze dzieci, zawsze tak do nich nawet mówiła - "moje dzieci", do wszystkich uczniów liceum...

"Wszystko, co widziałeś" to czwarty, a zarazem ostatni tom cyklu o prokuratorze Konradzie Kroonie. Tym razem miastem wstrząsa samobójcza śmierć trójki licealistów. Sprawą zajmuje się Kroon, który dostrzega w niej drugie dno, a to dopiero początek cyklu zabójstw, przy których śledczy odnajdują tajemnicze cyfry...

Zawsze koniec cenionej przeze mnie serii napawa mnie swoistą nostalgią i tęsknotą za lubianymi bohaterami i ich historiami. Tym razem również pożegnanie z cynicznym prokuratorem jest dla mnie smutne, natomiast to tak znakomity i godny tej postaci finał, że zdecydowanie nie ma tu żadnego niedosytu!

Motyw seryjnych morderstw został poprowadzony z dobrze dopracowaną dynamiką i nieustającym poczuciem napięcia i pędzącej akcji, pobudzającej wyobraźnię. Byłam ogromnie zaintrygowana, w jaką stronę potoczy się fabuła, zwłaszcza, że było tu interesujące nawiązanie do gier RPG, które mają szczególne miejsce w moim serduszku ;) Szukanie znaczenia pozostawianych wskazówek było emocjonujące i bardzo mnie usatysfakcjonowało finalne rozwiązanie zagadki. Dodatkowo autor stworzył tu fantastyczną klamrę, spinającą zdarzenia sięgające aż pierwszego tomu w spójnym i wyśmienitym stylu. Bardzo mi się podobał ten zabieg!

Jak zawsze Konrad mierzy się ze swoimi demonami i te wątki są tu również mocno zaakcentowane i pełne silnych uczuć. Wewnętrzne rozterki, koszmary gnębiące dusze, a jednocześnie piekielnie skuteczna praca to połączenie dające tej postaci sporo...

Konrad Kroon gdański prokurator wraca do nas po raz czwarty i niestety ostatni.
Tym razem pracuje nad medialną sprawą zbiorowego samobójstwa trójki nastolatków, dla innych to po prostu samobójstwo ale pan prokurator czuje, że za tym kryje się coś więcej, a przecież intuicję ma niezawodną. Sprawa obiera nieoczekiwany obrót, a Kroon nie cofnie się przed niczym, zanim nie pozna jej rozwiązania.

Jakie to było dobre aż żal, że to już koniec, to najlepszy i najbardziej zagadkowy tom. Doskonale zbudowane napięcie, tajemnica która intryguje, teoretycznie nic się ze sobą nie łączy ale ma wspólny mianownik. To nie tylko zbrodnia ale też ludzie i ich problemy w tym emocje targające samym Konradem. Tom który łączy wszystkie poprzednie w jedną całość, można czytać go osobno, nie mniej zachęcam do przeczytania wszystkich tomów. Niestety żal, że to już koniec, mimo tego iż autor pisze kolejną książkę, to nie będzie to Konrad z którym tak zżyłam się na kartach powieści.

Autor Cyryl Sone sam jest prokuratorem, nie wyciąga na światło dzienne czyli książkowe spraw przez siebie prowadzonych, jednak jego wyobraźnia jest tak bogata, że stworzył tak dobrą serię, od której ciężko się oderwać. Oprócz książek autora uwielbiam też jego profil ma Instragramie i zwykłe domowe życie, które na nim pokazuje.

Polecam sięgnąć po całą serię, naprawdę warto, a ja już czekam na kolejne książki Cyryla Sone.

"Kiedyś tego nie było. To jest pokolenie motyli. Dotkniesz skrzydełka i zaraz przestaje latać."

Przy wejściu do gdańskiego liceum, nauczycielka znajduje ciała trójki nastolatków. Sprawa wygląda na zbiorowe samobójstwo, jednak czy na pewno? Konrad Kroon zauważa pewne podobieństwa do poprzednich swoich spraw. Jednocześnie rozwija swój związek z Patrycją, a praca w okręgówce okazała się dobrym zastrzykiem energii. Jak zakończy się historia Kroona? I czy w końcu mężczyzna pozna ciągle przewijającą się tajemniczą Julie?

Autor zakończył historie prokuratora Kroona w czwartym tomie, zgrabnie łącząc wszystkie wątki, które interesowały czytelnika. Dodatkowo, należy zaznaczyć, że Autor świetnie pokazuje jak obecne problemy wpływają na dzisiejszą młodzież, z którymi, nie ma co ukrywać nie radzą sobie. Gdzie widzą w dorosłych wrogów, a obecny system oświaty, mimo że tak zrewolucjonowany nie jest na tyle wydolny, by nauczyciele znali i wiedzieli wszystko o uczniach.

Książka już od samego wstępu jest mocna, od samego początku zaskakuje i nas porywa. Tym razem prawnicy żargon jest tylko tłem, co pozwala nam bardziej wczuć się w bohaterów i ich problemy. A sam Kroon... niezawodny. Wciąż przeze mnie ukochany 🫶