Krzycz, jeśli żyjesz

Debiut Cyryla Sone pt. „Krzycz, jeśli żyjesz” to kryminał mocno oryginalny, pierwszy tom serii kryminalnej o prokuratorze Konradzie Kroonie, tak dobry, że ciężko będzie kolejnym tomom mu dorównać! Sama skusiłam się na lekturę ze względu na obietnicę reporterskiej wręcz dokładności w przedstawieniu pracy głównego bohatera (wywodzącej się z doświadczeń autora, który sam jest czynnym zawodowo prokuratorem) i nie dosyć, że obietnica została spełniona, to dostałam jeszcze dużo więcej! Czytelnik może cieszyć się tu odejściem od wielu schematów – już intryga kryminalna zaskakuje tym, że w sumie gdzieś w połowie książki można założyć z dużą dozą prawdopodobieństwa, że wiemy, kto zabił. Jednak tu chodzi o to jak, po co i przez kogo. Fabuła opiera się na wydarzeniach szalonego lata, którego doświadczyli dwudziestolatkowie – to część bohaterów powieści, przez co język jest to mocno młodzieżowy, potoczny, nowoczesny, to jednak, o dziwo!, nie razi, a świetnie wpasowuje się w powieść, dodaje jej naturalności. Warto też wspomnieć o stylu, który pełen jest ironicznych, dygresyjnych komentarzy narratora, tak abstrakcyjnych, że aż zabawnych. Pewnie w tym wypadku książka musi trafić w humor i gust czytelnika, w moim wypadku był to strzał w dziesiątkę. Pojawia się też dużo nawiązań do sztuki, popkultury, literatury, co dowodzi szerokiej wiedzy autora. Naprawdę jestem pod wrażeniem, rewelacyjny debiut! Czekam na tom drugi!

Sięgnęłam po tą książkę, ponieważ zaintrygował mnie opis, a trafiłam na nią dzięki reklamom na IG. Muszę przyznać, że ma naprawdę dobrą reklamę, bo ja nigdy takim nie ulegam, a tu zrobiłam wyjątek. Czy się opłacało?

Konrad Kroon to doświadczony i bystry prokurator. Do tego przystojny i w sile wieku. Pewnego październikowego dnia trafia mu się do prowadzenia sprawa ujawnienia zwłok młodej dziewczyny w rzece Strzyży. Przypadek jest banalnie prosty: brak śladów wskazujących na działanie osób trzecich, wyniki sekcji - przedawkowanie jakiś nowych, nieznanych dopalaczy. Wniosek: samobójstwo, sprawa do umorzenia...

W prokuraturze odbywa praktyki Gustaw Kolasa, student trzeciego roku prawa. Chłopak dowiaduje się, że na ciele denatki odkryto tatuaż - napis "krzycz jeśli żyjesz", dokładnie takie samo hasło, jakie tego lata wytatuował sobie on sam wraz z czwórką swoich znajomych. Skąd zupełnie obca, martwa dziewczyna w tym samym mieście ma podobny tatuaż, o którym na dodatek nic nie wiedzieli jej rodzice ani znajomi?! Czy to podpis mordercy? A jak do tego dodamy koleżankę Gustawa, która fascynowała się śmiercią, była pomysłodawczynią tatuażu i nikt nie ma z nią obecnie żadnego kontaktu, to robi się jeszcze ciekawiej, prawda?!

Ta historia miała bardzo duży potencjał, który, moim zdaniem, nie został odpowiednio wykorzystany. Książka jest bardzo obszerna, a w samej akcji aż tak dużo się nie dzieje. Zdecydowanie można było pominąć powtórzenia dotyczące opisów...

„O krwawych brutalnych zbrodniach opowiada wiele historii. Ale tylko jedną z nich napisał prawdziwy prokurator.”

Konrad Kroon arogancki, pewny siebie Gdański śledczy który myśli że pozjadał wszystkie rozumy dostaje sprawę wyłowionej z rzeki kobiety. Okazuje się że to zaginiona miesiąc wcześniej Weronika Zatorska. Brak śladów zabójstwa sprawia że sprawa ma zostać umorzona.
Młody student prawa Gustaw dostaje się przejrzenia akta tej sprawy i okazuje się że znalazł coś co go zaniepokoiło.
Napis który kobieta miała wytatuowany na ciele przypomina mu o jednej dziewczynie która wywróciła jego życie do góry nogami.
Swoimi spostrzeżeniami postanowił podzielić się z prokuratorem.
Jaki związek ma tatuaż ze śmiercią kobiety?
Czy Kroonowi uda się rozwikłać najtrudniejszą zagadkę w całej karierze?
Czy podąży za swoją intuicją i odkryje, jak naprawdę wyglądały ostatnie dni życia Zatorskiej?

Kochani pierwszy raz nie wiem co mam napisać o książce.
Niby fajna fabuła która może gdyby nie język jakim napisana jest książka, wciągał by w wir zagadki. Jednak trochę nie pasowały mi za długie opisy i młodzieżowy slogan. Za dużo imprezy w imprezie😅
Tak jak pisałam na początku pomysł na książkę świetny brak tylko dopracowania.
Ale jak na debiut autora uważam że jeszcze trochę pracy i kolejna książka będzie świetna.
A jak na razie sami przeczytajcie i oceńcie. Bo może ja już za stara jestem i dlatego aż tak wybrzydzam 😅

“Krzycz, jeśli żyjesz” to bardzo udany kryminalny debiut Cyryla Stone- autora piszącego pod pseudonimem, od ośmiu lat czynnego zawodowo śledczego. W jego powieści prokuratorski i kryminalny świat przeplata się z życiem grupy dwudziestolatków, którzy pragną żyć pełną piersią, bez żadnych zasad. To ciekawe połączenie będzie miało jednak dramatyczny przebieg...

Na początku poznajemy Weronikę, która ginie w dziwnych okolicznościach, a jej ciało zostaje odnalezione w rzece. Sprawą zajmuje się prokurator Kroon- chce szybko zamknąć sprawę, która zdaje się być dosyć oczywista. Jego praktykant opowiada mu jednak historię szalonych wakacji, które pełne były alkoholu, przygód i dziwnych sytuacji. Weronika ma tatuaż, który wiele znaczył dla grupki jego przyjaciół, jednak jej samej nigdy nie poznali. Dla Kroona to za mało by wznowić śledztwo, jednak gdzieś tli się czerwona lampka. Jak się kończy ta sprawa? Czy Weronika faktycznie popełniła samobójstwo? Czy może kryje się za tym coś więcej?

Prokurator Kroon to postać świetnie wykreowana. Autor trafił w mój gust, bo właśnie takich bohaterów lubię- silnych, zdecydowanych, bezkompromisowych, mocnych. W życiu prywatnym natomiast pozwalają sobie na słabości, złe wybory, pomyłki czy nieszczęśliwe miłości. Takie połączenie sprawia, że bohater staje się realny i naprawdę da się go lubić. Sama akcja poprowadzona jest bardzo ciekawie, rozbita na miesiące i osoby, których początkowo wydaje się sporo, jednak czytelni...

"Prawda nie leży pośrodku, nie wiedzie bliżej lewej ani prawej krawędzi rzeczywistości. Jest tam, gdzie ktoś ją położył. Dokładnie w tym samym miejscu."

Gustaw Kolasa jest studentem prawa, który po szalonych wakacjach rozpoczyna praktyki w prokuraturze. W międzyczasie na biurko prokuratora Konrada Kroona trafia sprawa śmierci Weroniki, dziewczyna została znaleziona martwa, a wszystko wskazuje, że popełniła samobójstwo.
Gustaw ma możliwość przyjrzenia się sprawie i zauważa, że na dziewczyny nadgarstku wytatuowano to samo hasło, co i on ma wytatuowane. Zaczyna podejrzewać kto mógł stać za śmiercią dziewczyny.

To była wręcz przyjemność czytać taką książkę. Autor, jak sam przyznaje jest prokuratorem. Co pozwala na pokazanie realizmu postaci Kroona i działania prokuratury, ale nie tylko. W książce są przytoczone także elementy prowadzenia spraw przez adwokatów (co także ma całkowicie realne podłoże). Sama sprawa jest super zawikłana. Tajemnicza Julia która pojawią się w książce i w sumie staje się główna podejrzaną jest najlepszą zagadką. Autor nie daje nam na tacy prostego rozwiązania. Jest to całkowicie zawoalowane i nie ma krzty domysłów, praktycznie aż do ostatniej części książki.

Podobało mi się, również to, że Autor prowadzi dwie, a czasem nawet trzy linie czasowe. Z jednej strony mamy beztroskie lato młodych studentów, a z drugiej prowadzone jest śledztwo, z pełną opisaną procedurą. Dzięki temu czytelnik jest w stanie zrozumieć motywy dzi...

Cyryl Sone w swoim ubiegłorocznym debiucie „Krzycz, jeśli żyjesz”, w pierwszej powieści z serii o prokuratorze Konradzie Kroonie zabiera czytelnika w świat bananowej młodzieży czerpiącej garściami życie. Jak dla mnie jest to powieść społeczna z rozbudowanym wątkiem kryminalnym. Napisana w ciekawym stylu i odbiegającym od norm przypisanym współczesnym „kryminałom”, językiem barwnym i dowcipnym jak młodzieży przystało się komunikować. Autor, pomimo, że na plan wprowadza mnóstwo bohaterów z ich problemami panuje nad wszystkim. Jak jeszcze dodać, że to pseudonim prokuratora z kilkuletnim stażem zawodowym to jeszcze robi się ciekawiej.