Opinia na temat książki Wystarczy chcieć

„(..)to zadziwiające, jak nasze życie potrafi się szybko zmienić, nie pytając nas w ogóle o pozwolenie”.

Gdy tylko zobaczyłam zapowiedź najnowszej książki J.Grajdy wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Bardzo lubię pióro autorki. Jej debiutancka powieść „Karuzela życia” oraz kolejna „Zawsze warto” będąca moim patronatem medialnym, skradły moje serce, więc byłam niezwykle ciekawa, co tym razem autorka zaserwuje swoim czytelnikom.

Może zacznę od tego, że „Wystarczy chcieć” zdecydowanie utrzymuje poziom poprzednich książek autorki, a nawet pokuszę się o stwierdzenie, że widać większą dojrzałość w jej stylu przez co, poznanie tej historii było wielką przyjemnością.

Fabuła dla mnie znakomita. Połączenie romansu, erotyka i sensacji, to jedne z tych tematów, które uwielbiam w literaturze dla kobiet. Pomimo tego, że nie pochwalałam niektórych postępowań głównej bohaterki, to jednocześnie duży szacunek za to, że autorka konsekwentnie trzymała się swojego pomysłu na postać Patrycji. Była jak była, od początku do końca pomimo subtelnych zmian, jakie w niej zachodzą, trzymała się tego, jaka jest naprawdę. Domyślam się, że może nie znaleźć zbyt wielu sympatyków, jednak dla mnie, była przede wszystkim prawdziwa, z całą tą otoczką, jaką tworzyła wokół siebie, będąc ekskluzywną panią do towarzystwa.

To, za co lubię książki autorki, a co znajduje swoje odbicie również w tej historii to przede wszystkim granie czytelnikowi na emocjach, jakie odczuwa w czasie czytania książki. Gdy już byłam pewna, że wszystko wiem, dostałam przysłowiowego pstryczka w nos, bo prawda oczywiście okazała się zupełnie inna.

Patrząc na całokształt, jestem z lektury tej książki naprawdę zadowolona. Czytało mi się ją super, a z każdą kolejną stroną ciekawość tego, którego z mężczyzn kobieta wybierze, oraz tego, kto tak naprawdę jest tym dobrym a kto złym, sprawiała, że nie mogłam się oderwać, pragnąć, dowiedzieć się, jak to wszystko się zakończy. Czy mam jakieś, ale? Może jedynie denerwowały mnie niektóre powtórzenia np. przy każdej wizycie w mieszkaniu nr 33, jednak nie wpływa to jakoś znacząco, na ocenę całej historii.

Mnie się podobała, więc nie pozostaje mi nic innego, jak i was zachęcić do tego, byście poznali historię Patrycji i jej tajemniczych mężczyzn.

POLECAM!