Z Bożej łaski Jadwiga, król

Historia dwóch postaci, Jadwigi Andegaweńskiej i jej następczyni Anny Cylejskiej. Annę poznajemy pobieżnie w momencie przybycia na Wawel, jest ona jakby tłem do historii Jadwigi i spina klamrą koniec powieści. Autorka ukazała nam życie Jadwigi, ale też życie dworu, mamy, więc plejadę bohaterów od dam dworu, po opiekunki, kucharzy, stajennych, wojów, biskupów, karczmarzy, kuglarzy. W wspaniały sposób ukazała te osoby zapomniane wśród władców i możnych, wiemy, co robiły, jak żyły, jakie były ich losy, ale to też postacie z krwi i kości, są zadziorne, mają swoje charakterki, ale też czasami trudne życie i dylematy. Jadwiga nie jest tutaj żadnym herosem, ale zlęknioną dziewczynką pełną obaw, widzimy jej rozterki, miłość, osamotnienie, a jednocześnie dobre serce i odpowiedzialność. Dodatkowo mamy historie Mikołaja i Formozy, które dodatkowe dodają smaczku całości, tajemnica, szpiedzy i skrytobójcze walki. Orlińska dopieściła szczegóły opowiadając o władcach Litwy, wplotła w to historię innych historycznych postaci, zrobiła wszystko żeby przyciągnąć czytelnika historią prawdziwą – według mnie to się jej udało znakomicie.
Na końcu mamy krótkie życiorysy postaci i słowniczek, który pomoże przy czytaniu.