Zabawka

Niesamowity, niecodzienny, mroczny kryminał oparty na faktach. Przerażające jest to, że czasem ci, których mamy za szanowanych obywateli to zwykli zbrodniarze, którzy by ukryć, to co zrobili, wykorzystują swoją pozycję i pieniądze. Polecam.

"Zabawka" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Roberta Ziębińskiego, po którym mam mieszane uczucia. Z jednej strony pomysł na fabułę wydaje się bardzo ciekawy, podobnie jak jej bohaterowie, zaś z drugiej - sporo w tej historii niejasności i zawiłości, które wprowadziły zamęt. Poza tym fabuła przedstawiona jest na dwóch różnych płaszczyznach czasowych, które dopiero na ostatnich stronach zaczynają się jakoś łączyć. Bardzo przewidywalny okazał się wątek miłosny, który spokojnie można było pominąć, a tak autor pobieżnie go jedynie zarysował. Mocno naciągany wydaje się fakt, że policja ledwo radzi sobie z dochodzeniem w sprawie morderstw, zaś osoba cywilna, niedoświadczona odwala za nich całą pracę i odkrywa mroczne sekrety bez najmniejszego wysiłku.
Całość dobra i nawet wciągająca, ale czegoś mi tutaj zabrakło. Fakt, że owa powieść jest oparta na prawdziwych wydarzeniach w latach 2000 ( tajemnicze zaginięcie nastolatki oraz morderstwa trzech bezdomnych kobiet) jakiś nie był on tutaj dla mnie odczuwalny. Niestety, nie potrafię wyjaśnić dlaczego tak jest, bo cały czas mam mętlik w głowie odnośnie tej książki. Książki, która za pewne lada moment popadnie u mnie w zapomnienie. Szkoda.

"Zabawka" - thriller, po który sięgnęłam, od razu jak go dostałam! Dlaczego? A no dlatego, że po pierwsze już zbierał pozytywne opinie, po drugie dlatego, że akcja dzieje się w Warszawie, a ja uwielbiam jak coś dzieje się w okolicy, w której mieszkam. Wiem, że sporo osób również tak ma. Wtedy jeszcze lepiej możemy wejść w historię i ją poczuć. A po trzecie i chyba najważniejsze książka Pana Roberta Ziębińskiego oparta została na prawdziwej historii i morderstwach, które miały miejsce w latach 2000-2006 i do dzisiaj są to niezamknięte sprawy. Sprawcy nie są znalezieni, a trzy bezdomne kobiety straciły życie.

Książka i cała historia wciąga już od pierwszych stron! Mamy wydawać by się mogło zwyczajną rodzinę i tajemnicze morderstwo, które niepostrzeżenie wpłynie na życie Ani Kryńskiej. Dziewczyna dopiero co rozstała się ze swoim facetem, próbuje ułożyć sobie życie na nowo, a w jej ojca uderza przeszłość. Przeszłość, której ona nie zna i która okazuje się być bardzo mroczna! Ginie Ewelina Kryńska, która jak się szybko okaże jest rodziną dziewczyny. Kim dokładnie i dlaczego od lat żyła ona na Dworcu Centralnym? Tego dowiecie się z książki! Super zbudowana fabuła, dobrze wykreowani bohaterowie i tajemnica, która trzyma w napięciu do ostatnich stron. Nie jest to jakiś mocny i mroczny kryminał, ale na pewno ma w sobie to coś! Polecam!

Moje drugie spotkanie z autorem ponownie uznaję za udane. Ziębiński ma to do siebie, że jego książki połyka się w tempie wręcz ekspresowym. Nie ma tu jakichś zbędnych zapychaczy, jest wszystko to, co istotne dla akcji. Sama historia, oparta ponoć na faktach, dość ciekawa, choć zupełnie nie kojarzę, bym cokolwiek o niej wcześniej słyszał. Śledztwo poprowadzone sprawnie, z kilkoma mylnymi tropami, ale w końcówce wszystko ładnie się zazębia. Pozycja na pewno godna polecenia fanom kryminałów.

Czy Wy też lubicie historie oparte na faktach bądź inspirowane prawdziwymi wydarzeniami? Takie książki czyta mi się zupełnie inaczej niż takie, które są w 100% fikcją. Zwłaszcza, jeśli sprawa nigdy nie została do końca wyjaśniona lub winni nie zostali ukarani.

Autor pisząc tą książkę inspirował się dwoma sprawami z przeszłości. Pierwsza to sprawa zaginięcia Kasi, której do dnia dzisiejszego nie odnaleziono. Dziewczyna pisała pamiętnik, który rzucił światło na wydarzenia z ostatnich kilku lat życia dziewczyny.

Druga sprawa to seryjny morderca, którego ofiarami padały bezdomne kobiety i która również nie została wyjaśniona do dnia dzisiejszego.

Mamy dwie główne bohaterki, których losy przypadkowo się splatają ze sobą. Kaja Olecka prowadzi dochodzenie w sprawie odnalezionych w lesie zwłok kobiety. W pracy nie ma łatwo, ale kobieta ma intuicję, za którą skutecznie podąża, odkrywając fakty, których pozornie nic ze sobą nie łączy.

Ania Kryńska to z kolei córka znanego warszawskiego biznesmena. Gdy zamordowana w lesie kobieta okazuje się być pierwszą żoną jej ojca dziewczyna jest w szoku. Nie miała pojęcia o jej istnieniu. Coś w niej pęka. A chcąc zrozumieć kim była Ewelina, postanawia poznać przeszłość swojego ojca i dowiedzieć się, dlaczego tyle lat ukrywał przed nią prawdę.

Wydarzenia są przeplatane wpisami z pamiętnika pewnej czternastolatki. Nie przeczytamy tam jednak wpisów o nieudanych randkach i pierwszych nieśmiałych pocałun...

Lubicie książki o prawdziwych zbrodniach? Które książki z obszaru true crime zrobiły na Was największe wrażenie?

„Zabawka” to moje pierwsze literackie spotkanie z Robertem Ziębińskim. Historia nawiązuje do dwóch warszawskich zbrodni (bezdomnych kobiet) z początku lat dwudziestych.

Brudna, gęsta i pełna niepokoju atmosfera książki przyciąga uwagę i budzi wielką ciekawość. Autor pokazuje ciemną stronę ludzkiej natury. Oblicze, które jest skrywane nie tylko przed obcymi, ale również przed najbliższymi. Jednak czy prawdę można ukryć? Czy wielkie pieniądze mogą sprawić, że przeszłość znika, że człowiek znika?

Odnalezione zwłoki kobiety stanowią początek dochodzenia policyjnego i rodzinnego oraz walkę o awans w prokuraturze. Zagadkę będą rozwiązywały dwie kobiety: ambitna policjantka i córka zamordowanej. Co wyniknie z tej nietypowej współpracy? Czy dotrą do prawdy?

Historia odkrywania prawdy, przepleciona jest zapiskami nastolatki wykorzystywanej seksualnie przez wujka… zapiskami, które wywołują wielkie emocje i wielki opór w lekturze... niczym niemy krzyk czytelnika. Czytając ten pamiętnik, czułam się brudna, winna, zła i bezradna. Bardzo doceniam fakt sięgnięcia po tak ciężki temat i próbę nagłaśniania ważnego tematu, który często jest przykryty zasłoną milczenia.

To książka, którą czyta się bardzo dobrze. Która pokazuje, że człowieczeństwo balansuje między prawdą a kłamstwem...

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu Mova i kobiece!

Robert Ziębiński i "Zabawka" to świetna książka oparty na wydarzeniach, które wydarzyły się naprawdę! Znakomite połączenie 3 różnych wydarzeń. Dobrze wykreowani bohaterowie oraz akcja, która nie zwalnia tempa, a wręcz ze strony na stronę nabiera jeszcze większego tempa! Czytelnik nie może się oderwać od czytania ! Autor świetnie połączył wątki, tak by całość ze sobą współgrała.

Mamy tu 3 wydarzenia. Zaginięcie i nie odnalezienie ciała Kasi. Seryjnego zabójcę. Oraz wątek sióstr z PRL. Razem złączone daje świetny thriller psychologiczny.

Główne skrzypce gra zamożna rodzina Kryńskich. Ania pewnego dnia dowiaduje się że odnaleziono ciało kobiety, która była pierwsza żoną jej ojca. Na własną rękę próbuje rozwiązać tajemnice przeszłości jej ojca oraz tajemniczej pierwszej żony. Nieoczekiwanie i "po cichu" pomagać jej będzie policjantka Kaja. Tymczasem policja znajduje kolejne ciało kobiety w tym samym lesie. Wszystko wskazuje na to, że zbrodnie są ze sobą powiązane.

Akcja nie zwalnia tempa. Przerwynikiem t tym wszystkim są brutalne i przerażające urywki z pamiętnika, w których młoda dziewczyna opisuje swoje relacje z wujkiem. Dla mnie jest to okropne i nie do zrozumienia.

Autora poruszył świetny temat. Połączył w całość i wyszło genialnie. Na pierwszy rzut oka wydawać się może, że te kawałki pamiętnika nie mają sensu, ale finalnie są świetnym elementem książki!

Iluzja i kła...

W lesie znaleziono ciało bezdomnej kobiety. Okazuje się, że ofiara to była żona znanego warszawskiego biznesmena. Dopiero po nagłośnieniu sprawy w mediach, Ania Kryńska dowiaduje się o przeszłości swojego ojca. Oszukana przez rodzinę, postanawia dotrzeć do całej prawdy i rozpoczyna prywatne śledztwo. W międzyczasie pojawia się kolejna ofiara. Kto morduje bezdomne kobiety? I jaki związek ze sprawa ma siedemnastoletnia dziewczyna, która zniknęła w 2000 roku, pozostawiając po sobie pamiętnik z szokującą treścią?

Nie jest to kryminał, w którym autor częstuje czytelnika na każdym kroku ohydnymi opisami. Nie ma morza krwi i wypływających wnętrzności w towarzystwie małych, białych robali. Zło, które wylewa się z tej historii, samo w sobie jest obrzydliwe. A to, co najbardziej w nim przeraża, to świadomość, że może dziać się tuż obok. Tak bardzo cicho, że nikt nie będzie w stanie go usłyszeć, dopóki nie dojdzie do tragedii. Przedstawione losy bohaterów ukazują jak jedna decyzja z przeszłości może wpłynąć na relacje ludzkie. Prawda, która niespodziewanie wypływa na powierzchnię sprawia, że szczęśliwa do tej pory rodzina rozpada się, a między bliskimi pojawia się przepaść nie do przeskoczenia. Wszystko to, wymieszane z informacją, że historia oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, mogło dać nam kryminał idealny. Jednak nie dokońca tak było. Nie licząc kluczowych momentów, w całej historii zabrakło mi napięcia, a relacja dwóch głównych bohaterek, która z...

Masz dom, wspaniałych rodziców, pracę i pieniądze. Przed Tobą całe życie. Nagle cały Twój świat legł w gruzach jak domek z kart. Rodzinne sekrety, kłamstwa i zbrodnia sprzed lat nagle wychodzi na jaw. Wszystko przez zabójstwo bezdomnej, której zwłoki znaleziono w Lasku Bródnowskim. Kobieta nosiła to samo nazwisko co Anka Kryńska. Gdyby nie dociekliwa, młoda policjantka Kaja, której prokuratura utrudniała śledztwo mroczna przeszłość prawdopodobnie nigdy nie wyszła by na jaw. Giną kolejni świadkowie w sprawie...

Czy na pewno wiesz kim są Twoi rodzice...?
Czy troskliwy wujek powinien się tak zachowywać...?
Dlaczego najbliższe osoby nie widzą lub udają, że nie widzą nadużyć seksualnych wobec nieletnich...?

Siadając do lektury "Zabawki" Roberta Ziębińskiegonie przypuszczałam, że ta książka jest tak mroczna, tak wciągająca i tak dobrze napisana jak o niej mówią (parę razy się trochę rozczarowałam na takich zapowiedziach). Autor obnaża obrzydliwą naturę człowieka. Powieść oparta jest na faktach. W 9 maja 2000 roku w Warszawie zaginęła siedemnastoletnia Katarzyna D. Do tej pory jej nie odnaleziono...

Mam dziwną manię wyobrażania sobie dokładnie i odtwarzania w głowie tego, co czytam. Co w przypadku "Zabawki" dodawało tylko grozy, bo sama mieszkam w Warszawie i zastanawiałam się ile z opisanych miejsc, sytuacji i układów faktycznie istnieje w tym mieście.
Tak dobrego kryminału polskiego autora chyba jeszcze nie czytałam! Podoba mi się język,...

Są takie książki, które intrygują jeszcze zanim znajdą się w naszych rękach. Są takie książki, które wciągają od samego początku.
Ale to nie wszystko...
Są takie książki, które z jednej strony wciągają od samego początku, ale jednocześnie chcielibyśmy, aby nigdy nie powstały.
Tak. By nie powstały.
By wydarzeń, którymi inspirował się autor do napisania tej historii najzwyczajniej w świecie nigdy nie było. By się nie zdarzyły.
Nie mogę powiedzieć, że to była przyjemność. Nie mogę powiedzieć, że czytało się dobrze. Nie mogę, bo choć faktycznie tak było, to jednak fakt, że za tymi słowami, za tymi milionami słów, kryje się ludzki dramat, zabrania mi tak mówić. Nie mogę.
Bo czy da się czytać z przyjemnością coś, co wydarzyło się w rzeczywistości? Najprawdziwszej rzeczywistości? Czegoś... strasznego. Przerażającego. Traumatycznego. Czegoś, czego nie jesteśmy w stanie sobie wyobrazić. Tego bólu, tego wstydu, tego poniżenia. Tego, co dorosły człowiek jest w stanie zrobić z psychiką drugiej osoby. Z psychiką dziecka. I tego, jaki ogrom zła drzemie w ludziach. Czasem słysząc takie rzeczy, zaklinamy rzeczywistość. Wytykamy błędy, by zaakceptować to, co się stało. Myślimy "ja postąpiłbym inaczej". Ale nie. Tu autor wychodzi nam naprzeciw: "Nikt z nas nie wie, jak zareagujemy na zło, póki nie staniemy nim twarzą w twarz".

Nie wiem, co napisać.
Więc pomilczmy wszyscy.
Zastanówmy się jak wielu ludzi pod płaszczem szczerości, życzliwości i piękne...

Na samym początku nie byłam przekonana do tej powieści. Nic nie zdradzający tytuł, kilka wątków pozornie nie związanych ze sobą, policjantka, która musi mocno walczyć o swoje, dziewczyna, która robi niezrozumiałą dla mnie aferę, ze sprawy która jej nie dotyczy. I jeszcze pamiętnik.

Trochę czytałam, trochę słuchałam w audiobooku przed snem. I w końcu okazało się, że nie mogę się od tej powieści oderwać. Kawałki układanki powoli wskakiwały na swoje miejsce, aż z chaosu wyłonił się niepokojący obraz brutalnej rzeczywistości. Bo mimo, że mamy tutaj jakąś fikcję literacką, to ja wierzę autorowi, że takie rzeczy się dzieją. Ta autentyczność jest pokazana w prozaicznych sytuacjach, w rzeczach codzinnych, a jednocześnie w złych do szpiku kości. A gdy już wydaje nam się że wiemy wszystko, sprawa jest rozwiązana, końcówka to weryfikuje i zaskakuje.

To serio dobry kryminał, dobrze napisany, wielowątkowy, który cały czas trzyma nas w niepewności. Oryginalny, bez oklepanych schematów. Ja polecam.

Wbijającą w fotel historia oparta na faktach. Smutna i zarazem dołująca historia Kasi i ludzi bezdomnych. Zakończenie zaskakujące w kilku momentach, Wielka szkoda że takiego samego zakończenia nie ma w prawdziwym życiu

Było to moje pierwsze spotkanie z tym autorem.

Książka ta oparta jest na prawdziwych wydarzeniach. Nie wiem czy to kwestia tego, że siedzę w tematyce true crime ale ciągle coś mi gdzie świtało, że już coś gdzieś słyszałam na temat tych morderstw.

Młoda policjantka o imieniu Kaja prowadzi swoje małe śledztwo w sprawie morderstwa bezdomnej kobiety. Niestety to nie jedyne morderstwo z którym będzie miała styczność. W trakcie śledztwa Kaja poznaje Anię i razem zaczynają "węszyć" przy śledztwie. Dociekliwość kobiet prowadzi do skrywanych tajemnic sprzed lat które chcą razem rozwiązać aby sprawiedliwości stała się zadość.

Do książki podchodziłam z rezerwą ale podobała mi się. Końcówka jest dużym zaskoczeniem. Trochę przy długi wstęp ale fajnie i szybko się czyta :)

Tajemnice i kłamstwa prędzej czy później wyjdą na jaw.