Zachód słońca w Central Parku

Bardzo przyjemna lektura, niewymagająca i odprężająca. Przydała mi się taka po serii książek albo trudnych albo nudnych ;) na takie okoliczności jest idealna.

Główna bohaterka, Frankie, to osoba która zdecydowanie nie wierzy w miłość. Ma to sens i skład, po takich przeżyciach każdy byłby ostrożny. Jej antynastawienie aż bucha :P
Ale mamy też Matta, brata jej najlepszej przyjaciółki i zarazem jej dobrego kolegę, który stawia sobie za punkt honoru (nie tylko co prawda) wyciągnąć Frankie z jej bezpiecznej skorupy.

Nie sposób ich nie lubić. Nie sposób też nie lubić reszty towarzystwa, każde ma swój charakter i każde jest inne. O dziwo nie ma schematów, powtórzeń i na pewno nie można narzekać na nudę ;)

Pisałam że to niewymagająca książka. Niektórzy z Was pewnie pomyślą, że skoro to wydał HarperCollins a autorka lubi pisać harlequiny to to też będzie tego typu. Nic bardziej mylnego ;) jest może ociupinkę harlequinowato ale nie ma się wrażenia skrótowości i pójścia po łebkach.
Nie ma nagłych zwrotów akcji ale za to jest ciepło przyjaźni, lekkość humoru i prawdziwość uczuć ;)

Zdecydowanie warto, zwłaszcza w czasie gdy potrzebujemy czegoś co nas odstresuje. Warto i Zachód słońca w Central Parku ale i tom 1 – Bezsenność na Manhattanie. Tom 3 – Cud na Piątej Alei jeszcze nie wiem, ale biorąc pod uwagę jak fajną bohaterką jest Eva zapewne też. Ale dam znać ;)

Po raz kolejny historii Sarah Morgan powiem „tak”. Lekka, miła i przyjemna. Bardzo spokojnie tocząca się opowieść o dwójce przyjaciół, którzy zdają sobie sprawę ze wzajemnego przyciągania, ale albo walczą z tym, albo starają się je bagatelizować. Do czasu, kiedy jedno z nich postanawia zachować się inaczej.
Tak, kończy się wielką miłością, miłością co do której nikt nie ma wątpliwości, a czytelnik jest przekonany, że wiele, wiele lat później Frankie będzie tak samo mocno kochała Matta jak on ją. Ale czy nie o to właśnie chodzi w takich historiach?
Jeśli poszukujemy historii przyjemnej, ciepłej, z grupą dobranych przyjaciół, z radością bycia ze sobą, z nadzieją na przyszłość, z poszanowaniem drugiego człowieka, to wiele z tych elementów znajdzie się w Zachodzie słońca w Central Parku. Resztę znajdziemy w pierwszej lub trzeciej części Pozdrowień z Nowego Jorku.
Znakomita dla doładowania baterii wyczerpanych po zimie.
Polecam.