Opinia na temat książki Zagrabione życie i inne opowieści niesamowite

Porzucenie moralności na rzecz nauki. Piękno ciała i brzydota duszy. Zawiść, która niesie okrutną zemstę. A to ukazane za pomocą życia przenoszonego z jednego na drugie. Lalki, którą lepiej traktować dobrze. Obrazu, który zawsze jest tam, gdzie znikają ludzie. Jest w tym miłość, pasja i zemsta. Bohaterowie gubią się w codzienności i zapadają w mroku. Nie są pewni, co jest jawą, a co snem. Ucieczka nie ma sensu, a ludzie wokół nie mogą udzielić pomocy. W siedmiu opowiadaniach autorka bawi się klimatem i tworzy coś wyjątkowego. Pięknego i pociągającego. Zdecydowanie godnego uwagi.

Nie potrafię pogodzić się z myślą, że Susan Hill to pisarka współczesna. Jedynie w jednym opowiadaniu cofa się do okresu wiktoriańskiego, a resztę najchętniej umieszcza w latach powojennych, ale całość pachnie grozą dziewiętnastego wieku. Ma w sobie wszystko, co stara, dobra groza sobą reprezentuje, a jej proza plasuje się gdzieś w okolicach tej, jaką posługiwał się Le Fanu. Czyta się to natomiast z ogromną przyjemnością.

Utonęłam w światach stworzonych przez Hill. Zagubiłam się w jej zgrabnych zdaniach i przytłaczającym mroku, jakim oblepiła swoich bohaterów. Nawiedzone miejsca i przedmioty zostały wykreowane ze smakiem, a przeróżne okoliczności życiowe, w jakich znalazły się kolejne postacie, stworzone były starannie. Tekst więc był na wysokim poziomie, a wydawnictwo Zysk i S-ka zadbało, by całość nęciła ładnym wydaniem. Takich tytułów właśnie potrzebuję!

przekł. Jerzy Łoziński