Zamek

Czytałam egzemplarz pożyczony i winszuję sobie, że dałam się przekonać. "Zamek" jest świetny. Powiedziałabym, że jako romans jest cokolwiek... surowy? Trochę grubiański i chamowaty ale z szykiem i charakterem. Kolokwialnie mówiąc ma jaja i pazur.
Z nazwy romans, lecz romans bez mała przygodowy, z pogranicza płaszcza i szpady. Brawurowo napisany, żywy, dowcipny, wzruszający, trochę śmieszny, odrobinę zaciągający kryminałem. Mam słabość do awanturek z rodzaju "trafiła kosa na kamień". A tu - niemal od pierwszej strony - wyraźnie trafił swój na swego.
Aidan Black nie pozwala sobie w kaszę dmuchać, lecz Anne de domo Burnett też nie z tych, którzy dają sobą pomiatać. W dodatku to on (!) dość lekkomyślnie napytał sobie biedy i w tym miejscu przyznaję dodatkowe punkty za wyraźnie zakreślone okoliczności historyczne. W lekturze tzw. niewymagającej to rzadkość. Maxwell stworzyła wiarygodny świat na solidnej podstawie a swoim bohaterom z sukcesem każe balansować na linie pomiędzy "być albo nie być" w Szkocji po Culloden a "długo i szczęśliwie" ogólnie. Interesująco zmontowany miszmasz. Romans przez to przypadł mi do serca jeszcze bardziej. Czuć, że jako pomysł jest przemyślany i dopracowany. Doceniam. Dostarczył mi niekłamanej rozrywki. Nie jest wolny od potknięć, ale i tak - praktycznie z marszu - zajął wysoką lokatę w moich rankingach. Ma też to "coś", co wygnało mnie na poszukiwanie własnego egzemplarza. Teraz nie będę świecić oczami, gdy najdzie mnie chęć, żeby się jeszcze ...