Opinia na temat książki Zapach pustyni

ZAPACH PUSTYNI
@monika.michalik_pisarka
@@videograf.sa

"Pa­mię­taj, że przy­szłość jest kon­se­kwen­cją prze­szło­ści. Jest jej kon­ty­nu­acją, od­po­wie­dzią. Jedno wy­ni­ka z dru­gie­go."

Dubaj piękne i potężne, prężnie rozwijające się miasto "dla bogatych", kuszące zapachem i aromatem kardamonu oraz szafranu. To tujaj spotykają się Malwina-która jest projektantą pracująca w dużej renomowanej firmie, oraz Ibrahim - syn właściciela budynku, a już wkrótce i firmy. To tutaj w otoczeniu piasków pustynnych zacznie powolutku coś rozkwitać pomiędzy tą dwójką . Lecz jak to w życiu bywa nic nie jest łatwe a oni oboje mają swoje zobowiązania. Tylko co zrobić kiedy rozum i serce nie potrafią się że sobą dogadać?

ZAPACH PUSTYNI to piękna historia w której autorka pokazała nam nie tylko piękne miasto, to nie tylko cudowne smaki, ale jest to również zagłębienie się w wartości kulturowe oraz przede wszystkim rodzinne. Opowiedziana pięknym językiem historia, która skradła moje serce. I pomimo iż bohaterowie musieli podjąć bardzo trudne decyzję, które niestety zraniły innych, to i tak trzymałam za nich mocno kciuki. Za pragnęłam wybrać się do Dubaju i wraz z boharemi odbyć tą podróż. Dzięki Monice dostałam częściowo obraz tego pięknego kraju, poczułam słońce na policzkach i twardość piachu pod stopami na plaży.
Zobaczyłam te lepsze jak i również gorsze dzielnice. Moja wyobraźnia dzięki lekkiemu pióru autorki działała na najwyższych obrotach.
Także, jeżeli szukacie lekkiej i przyjemnej lektury to Zapach Pustyni będzie dla Was idealną pozycją.

"Zie­mia jest glo­bal­ną wio­ską. Łatwo ule­gać ste­reo­ty­pom, do­cze­piać lu­dziom łatki tylko dla­te­go, że uro­dzi­li się nie tam, gdzie my.
Umie­my żyć obok zła, na­ucz­my się wresz­cie żyć obok sie­bie…
Że sobą. Dla siebie"