Opinia na temat książki Zaplątane drogi

@przyrodazksiazka @przyrodazksiazka · 2023-01-16 17:01:00
Przeczytane
,,Cóż, podjęłam już decyzję i nie chciałam go nigdy więcej ani widzieć, ani słyszeć. Jedyne, czego pragnęłam, to uwolnić się z toksycznego związku, w którym tkwiłam od lat, i zapewnić swojej ukochanej córeczce harmonijne i radosne życie".

Cóż, książka jest bardziej opowiedziana trudami życia, niż szczęściem, które kojarzy się z okładką. Nasza postać nie miała w życiu łatwo i jakby jej nieszczęść jest ciąg dalszy. Spodobało mi się najbardziej to, że o swojej córeczce zawsze wypowiada się z największym uczuciem. Bardzo ją kocha i jest w stanie poświęcić dla niej wszystko. Chce zafundować jej wspaniałą przyszłość, choć chwilowo sama nie widzi jej nawet dla siebie.
Tutaj przerwę, by powiedzieć wam, że cała pozycja wypełniona jest jakby dziwnym spokojem. Chwilami wyczuwa się tutaj bujającą depresję, która nie opuszcza bohaterów. Oni niby się cieszą, ale tylko słowami. W sumie trudno im się dziwić, skoro ich dotychczasowe życie kręciło się wokół przemocy i alkoholu. Teraz chcą mieć ten etap za sobą, dlatego nasza postać zabiera swoją córkę do Austrii. Jest o tyle ciekawie, że reszta despotycznej rodziny nie ma o tym zielonego pojęcia. To jednak nie koniec ich podróży. W innym miejscu w kręgu innej rodziny pozna pewnego mężczyznę, który jest miły nie tylko dla niej, ale i dla Zosi, co ona docenia najbardziej. Jednak jak tytuł sam głosi, drogi te są tak poplątane, że na szlaku ku szczęściu stoi przeszłość tego mężczyzny. Wyjawienie bowiem tajemnicy nie będzie ani proste, ani łatwe. Oj, to były bardzo zaplątane sytuacje. Jak sądzicie, czy naszej postaci dane jest osiągnąć szczęście?

Od tomu pierwszego minął kawałek czasu i to dobrze. Autorka przez ten czas bardzo podszkoliła się w pisaniu. W tomie pierwszym opowieść była bardziej przegadana, jakby nakazująca nam postępować w pewien sposób. Tutaj tego nie ma. Treść zdobią piękne opisy miejsc, gdzie bohaterki przebywają. Widzimy i czujemy ich zachwyt, pragnienie nie tylko bliskości, ale i bezpieczeństwa. Nie mają łatwo, ale gdzieś tam tli się iskierka nadziei. Wspaniała obyczajówka, której odbiór was zaskoczy i wzruszy:-)
Ocena:
Data przeczytania: 2023-01-16
Polub, jeżeli spodobała Ci się ta opinia!
Zaplątane drogi
Zaplątane drogi
Mariola Sternahl
8.1/10
Cykl: Ocean uczuć, tom 2

Czy miłość może odmienić ścieżki przeznaczenia? Anna wie, że nie może dłużej odkładać decyzji o rozstaniu z Rafałem. Pewnego dnia zabiera więc swoją córeczkę Zosię, opuszcza męża alkoholika i postan...

Komentarze

Pozostałe opinie

Zaplątane drogi ludzkiego życia "Zaplątane drogi" to drugi tom "Oceanu uczuć", czyli debiutu Marioli Sternahl. Kiedy czytałam tamtą książkę, miałam kilka zastrzeżeń, ale wiedziałam, że ta histori...

Jak już wspominałam przy recenzji tomu pierwszego o sięgnięciu po tę serię, zadecydowała okładka części drugiej obiecująca wyprawę do cudownej Toskanii. Anna wraz z sześcioletnią córką opuszcza męża...

Ta część „Oceanu uczuć” jest znacznie lepsza od swojej poprzedniczki, lżejsza w stylu i bardziej przystępna. Bardziej wyraziście zostały oddane emocje bohaterki i jej losy są przedstawione w sposób p...

© 2007 - 2024 nakanapie.pl