Zimowe zaręczyny

Po „Zimowe zaręczyny” sięgnęłam z czystej ciekawości: miałam ochotę na coś lekkiego, romantycznego oraz niezobowiązującego z nutką fantasy w tle – a patrząc na opis, okładkę i tytuł spodziewałam się właśnie takiej pozycji.

Po kilku stronach stwierdziłam, że bardzo się myliłam. Po kilkunastu zastanawiałam się, w jakim kierunku to wszystko zmierza. Po kilkudziesięciu zaczęłam się wciągać w świat wykreowany przez autorkę i przepadłam bez reszty.

Przyznaję, początek jest specyficzny i wprowadza tak dużo nowości, że można się chwilowo tym wszystkim zagubić, przez co ciężko się wdrożyć. Zapewniam jednak, że warto przez niego przebrnąć, bo to w moim odczuciu jedyna słabsza strona tej książki, a w pewnym momencie wpada się w rytm i nie można się już od oderwać od przewracania kolejnych stron...

Ta powieść jest po prostu świetna! Uważam, że to jedna z najlepszych Young Adult fantasy jakie miałam okazję przeczytać od dłuższego czasu. „Zimowe zaręczyny” są naprawdę warte uwagi: specyficzne, a zarazem charakterystyczne, przez co niezmiernie wciągające. Wbrew temu, czego się na początku spodziewałam, nie jest to kolejna romantyczna historia z elementami fantasy – już same okoliczności zaręczyn są zupełnie inne, niż się na pierwszy rzut oka wydaje. To rozbudowana i wielopłaszczyznowa historia osadzona w świecie inspirowanym steampunkiem, ale też nie ograniczającym się do niego.

Do najmocniejszych stron powieści należą zdecydowanie kreacja postaci o...

„Zimowe zaręczyny" to świetna powieść fantastyczno-przygodowa z ciekawie skonstruowanym światem przedstawionym i nieszablonowymi bohaterami. Książka dostarczyła mi mnóstwo emocji podczas lektury.

Spotykacie takie książki, przy których z niepokojem sprawdzacie, ile stron zostało do końca i żałujecie, że lektura kiedyś się skończy? Ze mną tak było właśnie przy „Lustrzannie”. Znakomicie napisana powieść dla młodzieży i dla dorosłych. Autorce chciałoby się rzec: co za wyobraźnia! Tłumaczowi Pawłowi Łapińskiemu należą się brawa za tłumaczenie, za ogarnięcie krain: Niebiasto i Księżycowo, dwóch ark dryfujących gdzieś przestworzach.   

Choć przy lekturze olśniło mnie. Gdzieś już przecież spotkałam – jak nie taką, to na pewno podobną – organizację świata. Przypomniał mi się Wersal, w którym król Francji – Ludwik XIV, zebrał nawet kilka tysięcy przedstawicieli arystokracji – po to, by mieć wszystkich na oku. Król Słońce, jak zwykło się mówić o monarsze, zorganizował tysiącom ludzi życie według narzuconych reguł. Złota klatka – czyż nie tak zwykło się określać to miejsce? To samo określenie pasuje do Niebiasta i Księżycowa. Ale od początku. 

Niesforna Ofelia mieszka na Aninie. Dziewczyna niczym szczególnym się nie wyróżnia. Chudzinka, schowana za okularami. Ma nietypową pracę – pracuje jako czytaczka. Wystarczy, że dotknie jakiegoś przedmiotu – i już potrafi odczytać jego historię. Kiedy pewnego dnia dowiaduje się, że wkrótce poślubi nieznanego mężczyznę z innej arki i że musi opuścić swój dom – Ofelia nie jest oczywiście tym faktem zachwycona. Tym bardziej, że wybranek narzucony jej przez innych – nie wzbudza w niej zachwytu ani sympatii. Pretendent ów...

Nie sądziłam, że pokocham jakąś historię bardziej niż pottera, a tu proszę! "Zimowe zaręczyny" pochłonęły mnie bez reszty! Łaknę kontynuacji niczym wędrowiec wody na pustyni! O zgrozo... Twierdzę nawet, że sama Rowling nie stworzyła tak fascynującego świata, o przepraszam! Światów!! Ta, jakże niedobrana para jaką są główni bohaterowie to zdecydowanie najlepsza literacka para jaką zdarzyło mi się poznać! (no może konkurują trochę z Wasylisą i Morozko, oraz Idą i Kruchym ale to zupełnie inna liga :P ) Jeżeli jeszcze nie poznaliście świata stworzonego przez Dabos to musicie nadrobić zaległości! Polecam z całego serducha!

Przeczytałam ponad 2/3 książki, zostało mi może 150 stron do końca, ale stwierdziłam, że nie ma sensu dalej tego ciągnąć.

Niby akcja mnie ciekawiła, ale działa się takim ślimaczym tempie, że czasem tylko przelatywałam wzrokiem po tekście. Historia ma potencjał i ciekawie zbudowany świat, tylko to tempo… Naprawdę ciężko było utrzymać koncentrację podczas czytania.