Złodziejki żon

"Siedzieli w kawiarence naprzeciwko bramy jednostki wojskowej, przy stoliku jakby zarezerwowanym dla kolejnych pokoleń... a magiczna moc miejsca przywracała im wiarę w miłość. Ożywiona wiązała supełki, łącząc rozerwane serca w jedną całość".

Późne lata osiemdziesiąte. Kalina zdaje maturę, lecz nie zamierza iść na studia. Powodem jej decyzji jest Marcin. Alicja, matka Kaliny nie jest zadowolona z postępowania córki, automatycznie wracają do niej wspomnienia sprzed lat. Młodzieńcza, szalona miłość, zakończona ciążą i śmiercią ukochanego. Alicja bardzo się boi, że córka powtórzy jej błędy. Związkowi Kaliny i Marcina również przeciwna jest matka mężczyzny dla której najważniejszy jest status materialny.

Piękne Podlasie gdzie mieszkają dwie bliskie sobie kobiety, matka i córka. Alicja nie może zapomnieć o wielkiej miłości, która odeszła tak szybko jak się pojawiła zostawiając po sobie namiastkę siebie. Za to Kalina poświeciła się dla mężczyzny, pragnęła go jak nikogo innego. Rozdzieliła ich służba Marcina w wojsku. Czy można uciec od prawdziwej miłości? Autorka daje tym piękne listy, które pisali do siebie zakochani, opisując swoje przeżycia, doświadczenia oraz tęsknoty i smutki. Jednak sielanka nie może trwać wiecznie, autorka postanowiła trochę namieszać między tą parą zakochanych. Czy wyszło im to na dobre? Oczywiście, że tak, dzięki temu Kalina odnalazła bliską sobie osobę.

Powieść obyczajowa, która daje nadzieję i wiarę w lepsze jutro, ukazuje ...

Emocjonalna opowieść o miłości, dorastaniu i Podlasiu

RECENZJA PATRONATU MEDIALNEGO
Premiera: 03.09.2023 r.

Powieść czytało mi się bardzo dobrze. Autorka świetnie wykreowała postaci a historie miłośne Kaliny i Alicji, z pozoru tak do siebie podobne, a jednak zupełnie inne, niosą za sobą ważne przesłanie. To książka nie tylko o miłości, chociaż o niej oczywiście głównie, ale również o dorastaniu, a co za tym idzie licznych wyborach i popełnianiu swoich błędów.

Akcja została osadzona na Podlasiu w późnych latach osiemdziesiątych. Autorka słowami maluje piękne obrazy, jednak nie są to długie i nudne opisy, ale wiedza podana niby mimochodem, historyczne ciekawostki wprawnie wplecione w fabułę.

Książka to nostalgiczna, pełna emocji lektura, idealna na wolny wieczór ze względu na to, że nie jest zbyt długa. To opowieść o życiu takim, jakim jest naprawdę, pełnym miłości, radości, ale również przeciwności i trudnych momentów. Naprawdę polecam, szczególnie osobom, które chętnie czytają literaturę obyczajową.

Egzemplarz recenzencki otrzymałam od Wydawnictwa Novae Res. Bardzo dziękuję Autorce oraz Wydawnictwu za możliwość objęcia książki patronatem medialnym.