Opinia na temat książki Złote blizny

Kintsugi to nie tylko sztuka naprawiania naczyń. Ta koncepcja filozoficzna uczy, by nie wstydzić się swoich ran i ukrywać ich przed światem. Należy pomóc im się zagoić, a gdy zostaną uleczone, nosić je z dumą, gdyż są świadectwem naszej siły. Nie bez powodu mówię o kintsugi, ponieważ ma ono ogromne znaczenie w tej książce.

Tyler jako frontman zespołu MacRock był bożyszczem tłumów. Miał wszystko – sławę, pieniądze, kobiety i życiem niczym z bajki – przynajmniej dla osób postronnych. I choć jego codzienność miała także swoje cienie to on kochał być na scenie. Jednak teraz w niczym nie przypomina tamtego człowieka. Tragedia, która go spotkała sprawiła, że Tyler stał się odludkiem, który pała wstrętem do samego siebie. Jedyne, czego chce to własnej śmierci i choć wcześniejsze próby spełzły na niczym to tym razem ma być inaczej.

Abby straciła wszystkich swoich bliskich, jednak odejście narzeczonego i taty odbiło się na niej niezwykle mocno. Zmaga się z atakami paniki, nie potrafi już wsiąść do samochodu – nawet jako pasażer, a nad jej życiem zawisły czarne chmury. Kiedyś była świetnie zapowiadającą się dziennikarką, niestety po wszystkich zawirowaniach stała się cieniem dawnej siebie. Pomimo upływu czasu nie potrafi poradzić sobie z własnymi demonami, które nieustannie ją nękają. Wyjazd do Nowego Jorku miał być dla niej szansą na otwarcie nowego rozdziału, jednak zupełnie nie spodziewała się co szykuje dla niej los.

„Złote blizny” to książka, która zdecydowanie przyciąga okładką. Ostatnio Wydawnictwo Amare zachwyca mnie swoimi projektami graficznymi i tak też jest w tym wypadku. Jednak co ważne, tutaj okładka idealnie dopasowana jest do treści książki, a to dodatkowa zaleta. Jednak, jakby nie patrzeć, niezależnie od tego z jak piękną okładką mamy do czynienia, najważniejsza jest treść książki. I w tym wypadku Autorka wykonała równie genialną pracę co Wydawnictwo, bowiem historia zawarta na kartach tej pozycji jest wyjątkowa. To trudna, pełna emocji opowieść o dwojgu szalenie zagubionych ludzi, która dotyka duszy czytelnika, a mnogie i często bardzo sprzeczne uczucia, wręcz się z niej wylewają. To historia o zmaganiu się z własnym życiem i powolnym przegrywaniu tej potyczki, gdy wszystko wokół, wbrew powiedzeniu, że czas leczy rany, zaczyna przytłaczać coraz mocniej. Ale ta książka niesie też ze sobą nadzieję, że inni ludzie mają tę moc, by pchnąć nas w dobrym kierunku, a my sami mamy tę siłę, by podnieść się z każdej sytuacji. To także przypomnienie, że wszystko w naszym życiu dzieje się po coś i warto tego sensu szukać, nawet w najtrudniejszych chwilach. Pani Ania stworzyła mądrą, pełną wartościowej treści powieść z głębokim przesłaniem. Pozycja ta wyróżnia się nie tylko fabułą, ale i przekazem, który niesie, trafiając wprost do serc czytelników. Romans jest tu pięknym dodatkiem, wykreowanym przekonująco i wzruszająco, jednak to historie bohaterów są tu najważniejsze. Ich historie oraz ich blizny, które przecież wszyscy dzielnie nosimy. Gorąco zachęcam do sięgnięcia po tę pozycję – zaręczam, że tego nie pożałujecie.