Złoty dom

Książkę przeczytałam jednym tchem. Jest to tom drugi Miniaturzystki, a ja pierwszego nie czytałam. Wewnątrz ma nieco mniejszy druk, więc na 425 stronach jest co czytać. Główna postać Thea Brandt obecnie kończy osiemnaście lat, lecz opowiada pokrótce jak wyglądało jej dzieciństwo. Bardzo by chciała, by rodzina z którą mieszka traktowała ją jako osobę dorosłą. Najbardziej pragnie dowiedzieć się czegoś o pochodzeniu swojej matki, lecz Ilekroć rozpoczyna ten temat, pozostaje on bardzo szybko ucięty. Znamy jej myśli, więc wiemy jak bardzo jest z tego powodu zmartwiona. Denerwuje ją to, że rodzina nie liczy się z jej zdaniem i wciąż traktuje jako dziecko. Nigdzie nie może chodzić sama, z każdego czasu jest rozliczana. Czuje jakby tkwiła w pułapce z której nie pozwalają jej wyjść. Jest jednak na tyle inteligentna, nazywa nawet siebie obserwatorką, że znajduje czas na krótkie potajemne schadzki z ukochanym. Opowieść biegnie swoim rytmem, my coraz bardziej poznajemy całą rodzinę. Z rozmów jakie między sobą prowadzą dowiadujemy się też, że zaczyna im brakować pieniędzy. Myślą nad różnymi rozwiązaniami odnośnie tego problemu, a w tle majaczy ich przeszłość. Pewnego jednak dnia, ktoś zaczyna dostawać małe figurki. Osoba, która je wysyła jest traktowana jako ponowne pojawienie się, lecz ja bez znajomości tomu pierwszego niewiele o niej wiedziałam. Domyśliłam się tylko, że cokolwiek lub ktokolwiek się tutaj pojawia ma na celu odmienić przyszłość tej rodziny. A czy na dobre czy złe, to...

“Miniaturzytska” Jessie Burton mnie zachwyciła. Pochłonęłam tę książkę z wypiekami na twarzy. “Złoty dom”...no cóż…”Złoty dom” w moim odczuciu powtórzył sukces swojej poprzedniczki.

Thea Brandt kończy osiemnaście lat i z przytupem pragnie wejść w dorosłość. Kocha i czuje się kochana, jednak jej uczucie i relacja z pewnym mężczyzną musi pozostać tajemnicą. Ciotka Thei, Nella koniecznie chce wydać młodą damę za mąż. To może być jedyny ratunek dla upadającego majątku rodziny. Z kolei ojciec dziewczyny, Otto ma swoje plany związane ze starą posiadłością znajdująca się poza miastem. Nella i Otto nie potrafią znaleźć kompromisu. Jedyne, co ich łączy to zapewnienie godnej przyszłości Thei. Na domiar złego, do dziewczyny zaczynają przychodzić małe figurki. Czyżby miniaturzystka postanowiła powrócić po osiemnastu latach?

Bardzo szanuję konsekwencję pióra Jessie Burton. Ta książka jest solidną kontynuacją “Miniaturzystki”. Po raz kolejny mamy do czynienia z sugestywną powieścią, pełną wyrazistych postaci i idealnie skrojonej akcji. Tu wszystko toczy się na pozór powoli i w bardzo wyważony sposób, ale jeśli spojrzeć na to z boku, to akcja mknie jak pendolino. Amsterdam 1705 roku nadal pęka od konspiracyjnych szeptów, plotek i zgryźliwości. Nadal wodzi na pokuszenie, pozwalając mieszkańcom balansować na granicy dobrych manier i grzechów. Tu sekrety sprzed lat wyłażą ze skrzyń, chcą opuścić strych, bo zbyt długo zamknięte, mogą naro...

Po wielu latach Jessie Burton wraca do świata „Miniaturzystki”. Tylko czy taki powrót jest dobry? Czy druga część wypadła lepiej albo chociaż porównywalnie do jej bestsellera sprzed kilku lat?

Akcja „Złotego domu” dzieje się osiemnaście lat po wydarzeniach z „Miniaturzystki”. Thea, córka Marin, jest już kobietą gotową do zamążpójścia. Cioci Nelli spędza to sen z powiek, ponieważ nie są już tak bogaci jak wcześniej, a poza tym odcień skóry Thei nie jest idealnie biały.

Dziewczyna kocha teatr i jak tylko może chodzi na przedstawienia. Tam zakochuje się w malarzu. Jednak ciocia ma dla niej inne plany. I wtedy na scenę wkracza słynna miniaturzystka.

Moim zdaniem „Złoty dom” jest dużo lepszą książką niż „Miniaturzystka”. Czytając „Miniaturzystkę” muszę przyznać, że trochę się męczyłam, a w przypadku „Złotego domu” tego nie miałam. Historia jest bardzo dobrze poprowadzona. Burton doskonale stworzyła poszczególnych bohaterów. Ma się wrażenie przebywania w Amsterdamie razem z nimi. Fabuła jest moim zdaniem dużo ciekawsza i szybciej poprowadzona. Miniaturzystka nie jest obecna tak często jak w poprzedniej części, ale za to w taki sposób, że zaciekawia jeszcze bardziej. Czytelnik chce się dowiedzieć co będzie potem.

„Złoty dom” to doskonały powrót autorki do świata „Miniaturzystki”. Ta książka warta jest swojej uwagi.

Lubicie powieści zagadkowe, tajemnicze, odtwarzające dawne scenerie, pełne smaków, dźwięków i niezwykłych bohaterów?
Jeśli choć po części Wasza odpowiedź jest na tak Złoty dom będzie trafionym wyborem.

Po raz kolejny odwiedzamy XVIII wieczny Amsterdam, lecz tym razem w towarzystwie Thei - bohaterki, która wyprzedza o krok swoją epokę. Miała być jedynie dodatkiem do męża, choć na jej barkach spoczywa odpowiedzialność za przyszłość rodziny bierze sprawy w swoje ręce i nie waha się podjąć decyzji. Nie chcę być wyłącznie marionetką w teatrze lalek.
Silne sylwetki kobiece to nie jedyny walor, bo mamy tu plejadę ciekawych postaci jak malarza dekoracji teatralnych czy alchemika zieleni. W powietrzu wisi coś ciężkiego, złowieszczego, a w tle wciąż majaczy widmo miniaturzystki i pojawia się zagadka kolejnych figurek. Nasze zmysły ukoi zaś smak ananasowej konfitury.

Problem aranżowanych małżeństw podjęty pierwotnie w Miniaturzystce wraca tu ze zdwojoną siłą, a mrok i tajemniczość dodają tej powieści uroku. Mam apetyt na ciąg dalszy, a moja intuicja podpowiada mi, że to nie koniec historii.

Pełna rozmachu powieść o ambicjach, marzeniach i determinacji młodej kobiety, która pragnie wziąć los we własne ręce.

W tej opowieści przenosiny się do roku 1705 do Amsterdamu. To tam Thea kończy właśnie osiemnaście lat. Czy wtedy czy teraz jest go moment wchodzenia w dorosłość, na co dziewczyna jest gotowa i podekscytowana.

W miejscu teatrze ma swoją miłość życia, jednak nie wszystkie jest takie piękne I kolorowe, bo w domu może liczyć niestety na wiele kłopotów. Ojciec i ciotka nie ustają w kłótniach, wyprzedają rodzinny majątek.
Do tego urodziny dziewczyny to też rocznica śmierci jej matki co budzi niemile wspomnienia i mroczne rodzinne tajemnice.

Co znaczą figurki, które ktoś podrzuca dziewczynie?

To książka o rodzinnych, życiowych perypetiach, o dorastającej dziewczynie która szuka swojego miejsca i tajemnicach. Ciekawa, wielowątkowa, ukazująca tamte czasy i niewiele różne od dzisiejszych emocje.