Miniaturzystka

Napisać ciekawie o powieści wydanej prawie dekadę temu będzie trudno. Bo jakże nie powielić już przymiotnika wspaniała i przy tym nie brzmieć niczym zdarta płyta?

Przekraczając próg domu kupca Brandta wraz z młodziutką Petronellą poczujemy się jak w teatrze lalek. Mąż traktujący swą świeżo poślubiona żonę z rezerwą to niezbyt ciekawa perspektywa na przyszłość. Za to prezent ślubny - tajemnicza komoda będąca pierwowzorem i miniaturą domu, w którym zamieszkała Nella coraz bardziej napawa przerażeniem. Kolejne elementy wyposażenia i postaci przysyłane przez miniaturzystkę zaczynają mieć wpływ na realne wydarzenia. Czy ich twórczyni ma dar prorokowania? Czy potrafi wejrzeć w ludzkie dusze?

Pełna tajemnic i zagadek historia zachwyca klimatem i nieustannie zaskakuje czytelnika. Wzorowo odtworzone realia epoki, obrazowe opisy i tytułowa miniaturzystka, która pozostaje nieuchwytna niczym mgła nad kanałami to przepis na idealną lekturę.
Posmakować takiej powieści to niczym zanurzyć palec w cukrze, o nim też będzie tu sporo. Historia, która 10 lat czekała na swą kontynuację pod postacią Złotego domu otwiera przed czytelnikami swoje podboje.
Zarówno czytana kilkanaście lat temu jak i teraz wciąż nie przestaję mnie zachwycać.

Chce takich książek więcej!!!!!

Myślałam, że książka będzie pełna czaru i magii. Tymczasem na plan pierwszy wysunął się realizm - XVII wieczny Amsterdam, jego organizacja, uwarunkowania, klimat, mieszkańcy, domy bogatych mieszczan. W jednym z nich oprócz gospodarza - majętnego kupca, obok jego siostry i służby mieszka ona - główna bohaterka, świeżo poślubiona młoda żonka. W prezencie od męża dostaje tradycyjną rozrywkę zamożnych mieszczek: domek dla lalek - miniaturę budynku, która wiernie odwzorowuje ich dom. Młoda kobieta urządza go miniaturowymi mebelkami, sprzętami, figurkami itp. I tak pojawia się tytułowa miniaturzystka, producentka wyposażenia domku. Ciekawe, nieprawdaż?

Czego można chcieć więcej? Świetnie ukazane tło społeczno - geograficzne, dużo nowego się o czasach Złotego Wieku Holandii dowiedziałam. Dobrze narysowane postaci i te pierwszo- i drugoplanowe, większość z nich zresztą polubiłam i szczerze im kibicowałam. Cały czas coś się dzieje, a nawet są dwa takie zwroty akcji, że ojej! I wreszcie nietuzinkowy pomysł, bo jeszcze się w powieści nie natknęłam na to, by kluczowym przedmiotem, spajającym całą fabułę, był domek dla lalek. Miałam zresztą okazję podziwiać takie cudeńko w Rijksmuseum, podobno zachowały się tylko takie trzy.

Przesłanki do tego, bym „Miniaturzystkę” uznała za powieść znakomitą były, a jakże. Niestety, żarło, żarło i zdechło. O ile początek był fantastyczny, mroczny i elektryzujący, to od połowy klimat gdzieś się ulotnił, zawiało nudą i niedorzecznośc...

Osiemnastoletnia Nella Brandt w prezencie ślubnym otrzymuje od swojego męża, Johannesa zmniejszoną replikę ich domu. Nietypowo, bo w formie kredensu. Dziewczyna próbuje odnaleźć się w zamożnym otoczeniu, jednak ciągła nieobecność męża i stała inwigilacja jego siostry, Marin nie ułatwiają tego młodej kobiecie. Nella zatraca się więc w urządzaniu wnętrz pomniejszonego domu. Zleca wykonanie figurek tajemniczej miniaturzystce. Z czasem okazuje się, że ów figurki mają więcej wspólnego z rzeczywistością, niż może się wydawać. Równo z pojawieniem się kredensu - na rodzinę Brandtów spada lawina nieszczęść.

Jakie to było dobre! Ta książka jest mocno realistyczna, ale ma w sobie coś magicznego zarazem. Czytało się ją cu-do-wnie! Autorka stworzyła świat, który tylko z pozoru jest bajkowy i plastyczny. Naprawę dostajemy nieco przerażającą, pełną rosnącego niepokoju powieść, w której szelest sukien miesza się z szeptami XVII-wiecznego Amsterdamu. Tu miłość mylona jest ze zdradą, a interesy z wielkimi ideami i niemiłymi zaszłościami.

Ta powieść to bardzo dobrze wyważony romans historyczny połączony z elementami kryminału, a wszystko zostało utrzymane w klimacie sugestywnej powieści gotyckiej. Czytasz i nawet nie zauważasz, kiedy stajesz się częścią tej historii, jak niepozorna figurka stworzona przez miniaturzystkę. Bierzcie i czytajcie, bo to jest bardzo dobra literatura. Mądra, przemyślana, intrygująca, wciągająca i zachwycająca!