Żony z Forest Hill

Mogłabym dać 9, bo to kawał dobrej lektury. Pokrętne, co? Jest to ocena odarta z obiektywizmu. Powód zaniżonej noty wyjaśniam poniżej. Ostrzegam, jest to spoiler.

Nie tego się spodziewałam. Nie lubię, gdy autor zabiera czytelnikowi możliwość samodzielnego odkrycia sprawcy. Nie rozumiem ukrywania jego personaliów, owiewania go tajemnicą, jeśli i tak nie można samemu wydedukować, kim jest. Pod tym kątem czuję się oszukana przez autorkę. Jej konceptem było ukazanie jakie konsekwencje niosą błędne decyzje. Wywołanie efektu domina, gdy zataja się znaczące informacje. Kiedy kula śnieżna wzajemnych niechęci rośnie w siłę i eskaluje w najmniej oczekiwanym momencie. Prozaiczne wydarzenia urastają do rangi niszczącej życie wielu osób, nawet tych niezaangażowanych. To udało się autorce genialnie, ale, powtórzę swoją wypowiedź, nie tego się spodziewałam.

Książka mi uświadomiła, że nie ma czegoś takiego jak idealne małżeństwo. Możesz mieć w życiu wszystko, miłość, pieniądze, duży dom, dobrą pracę, dzieci, ogólnie żyć na wysokim poziomie, a zawsze znajdzie się ktoś albo coś, co sprawi, że to się rozpadnie. Niektórych rzeczy dowiadujemy się przez przypadek, innym razem widzimy coś, czego nie chcieliśmy nigdy zobaczyć, słyszymy coś, co nami wstrząsa, albo bierzemy los za pewnik, który zwyczajnie się burzy. Trudno powiedzieć, czy winą w książce są sekrety, czy zmiana samych siebie w nieodpowiednim momencie. Tak naprawdę całe osiedle skrywa ten sam w schemacie sekret i im dłużej on trwa, tym w gorszym położeniu ich stawia. Każdego następnego dnia spotyka ich coś nie miłego, to co ich scalało teraz zaczyna dzielić. Stają się bardziej podejrzliwi, poddenerwowani i nie wiedzą co z tym wszystkim zrobić. Z pozoru nieznana nikomu osoba zaczyna okazywać się znaną. Czy naprawdę jednak najgorzej ocenia się tych, którzy zaginęli? Nawet jeśli nie zrobili nic złego? Największy jest tu strach przed wymiarem sprawiedliwości. Wolą być ze znanym nieszczęściem niż szukać nowego szczęścia. W pewnym wieku zdają sobie sprawę, że źle zrobili rezygnując z własnych marzeń. Wierzyli, że słusznie postępują oddając wszystko co posiadają, łącznie z czasem i całym sobą tej drugiej połówce. Po latach jednak wiedzą, że popełnili błąd. I co w związku z tym? Czy ktoś powie im co dalej mogą zrobić zanim powiększające się kłamstwo ujrzy światło dzienne?
Oj...

Dziś napiszę parę słów o książce, którą otrzymałam w prezencie od Wydawnictwa Filia, jako nagrodę za ambasadowanie ich innemu tytułowi. Mowa o najnowszym thrillerze psychologicznym Katarzyny Misiołek tworzącej pod pseudonimem Sonia Rosa, "Żony z Forest Hill".

Kaja pracuje jako niania na ekskluzywnym osiedlu Forest Hill. Tuż przed Bożym Narodzeniem dziewczyna znika, by po kilku godzinach przerażeni mieszkańcy odkryli jej ciało pod skutym lodem jeziorem. Jedno jest pewne, mordercą jest ktoś z nich, bowiem nikt niepowołany nie ma wstępu na teren osiedla.

Tytułowe żony z Forest Hill nie zasną już spokojnie, każda z nich ma bowiem powody, by podejrzewać własnych mężów. Nikt z nich nie jest kryształowy, wprost przeciwnie tutaj roi się od tajemnic i brudnych sekretów. Okazuje się, że i sama ofiara do grzecznych nie należała.

Podobał mi się prosty i jasny pomysł fabularny obudowany w masę kłamstw, sekretów, tajemnic i zdrad. Wciągnęły mnie one niczym wir, albowiem bardzo chciałam dowiedzieć się, kto stoi za śmiercią dziewczyny. Autorka stworzyła atmosferę pełną podejrzeń, domysłów i niepokoju. Napięcie narastało wprost proporcjonalnie do przeczytanych stron, a jego kulminacja nastąpiła w pełnym emocji finale.

PS. Uwielbiam tę okładkę 🖤.

Wyjątkowo eleganckie willowe osiedle jest naprawdę wymarzonym miejscem do życia.
To tu mieszkają lekarze, prawnicy czy pisarze tworzący swoje najlepsze książki.
Na kilka dni przed Bożym Narodzeniem ten ład zostaje jednak zakłócony.
Znika bowiem niania jednego z małżeństw. Dziewczyna była młoda i atrakcyjna, co sprzyja spekulacjom.
Czy miała romans z pracodawcą lub którymś z pozostałych mężczyzn?
A może padła ofiarą nieszczęśliwego wypadku?
W poszukiwania zaginionej angażują się mieszkańcy Forest Hill ,policja , prokurator, a także ukochany Kai , Leon.
Niestety, ta sprawa nie będzie miała szczęśliwego zakończenia..
Zwłoki znalezione w jeziorze nie uspokajają jednak nikogo.
Wprost przeciwnie , prowadzą do podejrzeń i tajemnic, których nikt nie chce ujawnić, a przecież sekrety mają to do siebie, że ciążą i uwierają , a na jaw wychodzą zupełnie zaskakując tych, których dotyczą oraz ich bliskich..

To był dobrze spędzony czas z książką. Autorka mimo,że akcja jej powieści toczy się w Polsce stworzyła iście amerykański klimat,co jest niewątpliwie dużą zaletą.
I choć już pierwsze strony zdradzają co spotkało studentkę anglistyki , teraz możemy poznać mechanizm w wyniku którego owe zdarzenie miało miejsce.
Sonia Rosa świetnie wykreowała swoich bohaterów nadając im bardzo realistyczny wymiar i podrzucając czytelnikowi dość dużą ilość mylnych tropów nim w końcu poznał rozwiązanie zagadki.
Książkę czyta się bardzo szybko dz...

Forest Hill – elitarne osiedle czy przedsionek piekła?

Kaja – młoda studentka pracowała jako niania w jednej z rezydencji w Forest Hill. Ale tuż przed Bożym Narodzeniem zniknęła.

Co prawda znalezienie jej zajęło tylko kilkanaście godzin, ale wtedy to było już jedynie ciało pod skuta lodem tafla jeziora. To wydarzenia wstrząsa mieszkańcami.

Co się stało? Czy ktoś z mieszkańców maczał s tym palce? Czy miała kochanka, który się do tego przyczynił? Jest bardzo wiele pytań, podejrzeć i plotek. Od tego wydarzenia żony z Forest Hill nie ktoś już spać spokojnie. Jazda ma jakieś podejrzenia i domysły, na własną rękę sprawdzając tropy, męskie telefony i bagażniki samochodów.

Na jaw wychodzi coraz więcej sekretów. Czy można ufać swojemu mężowi? Co stało się z Katia?

Wciągająca, mroczna historia, gdzie niemal do samego końca nie wiadomo kto jest sprawcą. Świetnie poprowadzona akcja, zbudowane napięcie i tajemnice.

Okładka książki być może jest mało świąteczna, ale uwierzcie mi, ta książka jest bardzo świąteczna, tajemnicza i… mroczna.

Miałam już okazję poznać „pióro” Katarzyny Misiołek piszącej pod pseudonimem Soni Rosy i tak szczerze pisząc nie wiem, która wersja tej autorki bardziej do mnie przemawia. Gdybym miała wybierać, to chyba nie potrafiłabym wskazać tylko jednej.

Ta książka jest thrillerem, który wciąga od pierwszej strony. Fabuła napisana w pierwszej osobie, moim zdaniem dodaje całości dramatyzmu.

Na początku książki opisane jest wydarzenie, które rzutuje na całość wprowadzając wśród bohaterów niezły zamęt.

Czytelnik spekuluje i próbuje odgadnąć kto zawinił nie domyślając się nawet jaką niespodziankę przygotowała autorka.

Głównym tematem powieści jest śmierć młodej kobiety i to ona rusza całą lawinę zdarzeń, podejrzeń, domysłów, które wywołują w wielu osobach bardzo negatywne emocje.

Często widzimy piękne domy, w których mieszkają piękni, bogaci ludzie i nie zastanawiamy się nad tym czy to piękno idzie w parze ze szczęściem, czy nie jest przypadkiem tylko na pokaz. A już bardzo stare przysłowie mówi, że: pieniądze szczęścia nie dają, pozwalają tylko wygodniej żyć.

Fabuła składa się z rozdziałów, w których kolejno poznajemy życie kilku rodzin, głównie od strony kobiet, których wizerunek zewnętrzny nie zawsze idzie w parze z tym, co p...