To, co nie nasze

Na trzydzieste szóste urodziny Izabeli mąż kupuje domek w okolicy Ostródy. Robert zaprasza tam małżonków Darię i Wojtka, z którymi niedawno nawiązał kontakt. Obie pary łączy tragedia. Obu parom zaginęły córki. Obie nie tracą nadziei, że ich dzieci się odnajdą. Pozornie niewinnie spędzony wspólny weekend niesie za sobą poważne konsekwencje.

Choć tematyka nie jest nowością w gatunku thrillera psychologicznego, to autorce udało się stworzyć nowatorską historię. Również kreacje bohaterów są ciekawe. Daria pochodzi z bogatego domu, jest rozpieszczona i roszczeniowa. Jej mąż Wojtek wspiera ją jak może, gdy jego żona traci kontrolę, czekając na cud, który nie chce się wydarzyć. Amelka nadal nie wraca. Izabela nie chce dać się złamać traumie. Jest aktywna zawodowo. Walczy ze sobą, by powrócić do życia. Jednocześnie pokój zaginionej Igi wciąż na nią czeka. Kobieta marzy o kolejnym dziecku, ale Robert nie chce o tym słyszeć.

Historia podzielona została na kilka części. Autorka oddała narracyjny głos dwóm matkom. Tylko nieliczne rozdziały należą do innej postaci.

Powieść jest napisana dobrym stylem budzącym zaciekawienie w czytelniku.
W ogólnym rozrachunku książka mi się podobała, ale brakowało zwrotów akcji, zaskoczeń, wzlotów historii, polotu.

Ja wiedziałam, że jak zabiorę się za książkę autorki, to będę zbierała swoją szczękę z podłogi:-) Chciało by się powiedzieć, że karma wraca i ta książka jest tego idealnym dowodem, lub też, że każda rzecz zdobyta w nielegalny sposób prędzej czy później będzie dla nas prawdziwym ciężarem. Nie sądziłam tylko, że z tego powodu można też stracić życie. Przed wami wbijający w fotel thriller psychologiczny, który tworzy napięcie podczas czytania. Im dalej, tym jest ono większe i bardziej niezrozumiałe. Kto by pomyślał, że prawdziwe nieszczęście może złączyć dwie osoby, a ze szczęścia długo oczekiwanego wyjdzie ogromna tragedia.
W książce poznamy dwie rodziny, które łączy trauma porwanego dziecka. Spotykając się nie sądzili, że ich małżeństwa się rozpadną. Przed połową książki dowiemy się co nieco o zaginionym dziecku, później drugim. Autorka za pomocą różnych osobowości pokazała jak każde z nich inaczej przeżywało zaginięcie swoich pociech. Jedni zazdrościli drugim, podczas gdy my wiedzieliśmy jak było naprawdę. Wiele par ukrywa swoje problemy i osoby znające ich z widzenia często mają błędne pojęcie o towarzyszącym ich domowym zapiecku. Autorka pokazała jak trauma potrafi odbierać ludziom rozum, że są w stanie wszystko poświęcić dla zemsty. My sami zapamiętujemy kogoś z jakichś zachowań, po czym mijają lata i powracając do tych znajomości okazuje się, że to jest ktoś zupełnie inny. Zmieniony przez życie, przez wybory i innych ludzi. Nawet miłość, która ich kiedyś łączyła ...

"Nie istnieje groźniejszy wróg, niż zdradzona i porzucona kobieta. Zwłaszcza taka, która nie ma już niczego do stracenia".

Dwa małżeństwa pogrążone w rozpaczy. Dwie żony zanurzona w głębokim smutku. Dwóch mężów próbujących ułożyć jakoś życie rodziny w tej sytuacji.
Dwie córki - zaginione,"rozpłynęły się w powietrzu..."

Autorka pokazała mi historię dwóch rodzin, które na pierwszy rzut oka są zupełnie od siebie różne. Łączy je jednak podobna tragedia. Oba małżeństwa straciły córki, które jako nastolatki pewnego dnia zaginęły. Poznałem więc Izą i Roberta oraz Darię i Wojciecha podczas ich wspólnego spotkania w domu w Ostródzie. Nad jeziorem, w oddaleniu od świata obie rodziny spotykają się, by razem spróbować sobie poradzić ze stratą. Czy to się uda? Czy oba małżeństwa zaprzyjaźnią się? Czy to spotkanie wyjdzie im na dobre?

Ależ to były emocjonalny rollercoaster. Autorka zbudowała historię, która poharatała mnie emocjonalnie i fizycznie. Chłostany bólem straty oraz bólem nienawiści rozpadałem się na kawałki. Im głębiej wchodziłem do ich życia tym bardziej wszystko mnie bolało - serce, dusza, głowa...

Wessała mnie nieprzenikniona, aksamitna czerń tej historii.

Autorka poprzez tą opowieść pokazała mi jak silną może być rozpacz po stracie bliskiej osoby. Zobaczyłem to z kilku perspektyw – każda z nich była inna, ale jakże ważna. Niespiesznie Autorka ukazywała mi losy bohaterek i bohaterów. Książkę podzieliła na cztery części. W ...

🔥 RECENZJA PRZEDPREMIEROWA 🔥

Tytuł: "To,co nie nasze"
Autor: Sonia Rosa
Wydawnictwo: Filia
Premiera: 26.07.2023
#współpracareklamowa z @wydawnictwofilia

To historia o dwóch małżeństwach które połączyła podobna tragedia. Córka Darii i Wojciecha - Amelia zaginęła kilka lat temu podczas wycieczki do Trójmiasta. Natomiast Iga- córka Izabeli i Roberta zniknęła nagle w drodze do koleżanki, zupełnie jakby rozpłynęła się w powietrzu.Obydwie pary poznają się w sieci,a ich przypadkowa znajomość przemienia się w sympatię.Czas jednak pokaże że ta znajomość nie wszystkim wyjdzie na dobre. Pewnego dnia Izabela niespodziewanie odchodzi od Roberta i postanawia zacząć nowe życie z Wojciechem. Daria nie może się pogodzić z odejściem męża a jej życie wali się w gruzy.Przysięga sobie że zemści się na Izabeli za to że odebrała jej męża.Jaką zemstę zaplanuje Daria? I czy Izabela znajdzie szczęście u boku mężczyzny którego odebrała innej kobiecie?

Cóż to była za emocjonująca historia. Napisana jest z perspektywy Darii i Izabeli. Kobiety opisują jak wyglądało ich życie po porwaniu córek. To historia mrożąca krew w żyłach w której kluczową rolę odgrywa zemsta. Autora naprawdę potrafi zaintrygować czytelnika swoją mocno wpadającą w pamięć i psychikę historią. To bardzo świetny thriller w którym autorka idealnie oddaje emocje swoich bohaterów.Zakończenie totalnie wbiło mnie w fotel gdyż nie spodziewałam się tego zupełnie. Książka trzyma w napięciu do osta...

Czy można zbudować szczęście pałac za sobą wszystkie mosty?
A jeśli się uda co wtedy?
Darię i Wojtka podobnie jak Izę i Roberta spotkał wielki osobisty dramat.
Obydwa małżeństwa mierzą się z traumą po zaginięciu córek- ośmioletniej Amelii i jedenastoletniej Igi.
Zawarta w internecie znajomość szybko przenosi się do świata rzeczywistego i choć początkowo nowi znajomi czują się skrępowani swoim towarzystwem szybko przełamują lody.
Jeszcze nie mają świadomości tego, że wkrótce ich związki zostaną wystawione na nielada próbę, a los odwróci karty.

Do czego zdolna jest porzucona straumatyzowana kobieta? I czy zemsta naprawdę ma oczyszczającą moc?
I co się stanie, gdy trudna przeszłość zapuka do drzwi nowego życia?
Szczerze przyznam, że po przeczytaniu tej książki jestem naprawdę wstrząśnięta i dosłownie zbieram szczękę z podłogi.
Nie spodziewałam się,że to będzie dla mnie aż tak mocne przeżycie.
Czytając kolejne rozdziały nawet nie zauważałam upływającego czasu, tak mnie wciągnęła ta historia..
Co chwila otwierałam oczy ze zdumienia i kręciłam głową w niedowierzaniu.
Jej bohaterowie są bardzo różnorodni.
Wojtka i Izę niemal z miejsca polubiłam. Natomiast Robert a przede wszystkim Daria..
Cóż to musicie odkryć na własną rękę.
Powiem bardzo krótko jeśli szukacie czegoś co Was porazi i zapadnie w pamięć na długo trafiliście w dziesiątkę ❤️
Serdecznie polecam ❤️

"Nie istnieje groźniejszy wróg, niż zdradzona i porzucona kobieta".
Daria i Wojciech oraz Izabela i Robert to dwa małżeństwa, które łączy jedna tragedia, zaginięcie dziecka. Amelia zaginęła podczas wycieczki szkolnej, natomiast Iga przepadła udając się do koleżanki. Rodzice nie tracą nadziei na to, że ich córki się odnajdą. Spotkanie tych czwórki ludzi sprawi, że ich życie odmieni się o 180 stopni. Izabela wiąże się z Wojciechem, natomiast życie Darii legnie w gruzach. Kobieta postanowi zemścić się na nie wiernym mężu i zamieni ich życie w koszmar.
Do czego może doprowadzić zemsta zdesperowanej kobiety?
Książka porusza bardzo ważny temat jakim jest porwanie dzieci. Ta historia pokazuje, że tragedia dotyka całą rodzinę, a nadzieja nigdy nie umiera. Autorka idealnie pokazuje jakie uczucia towarzyszą bohaterom. Niewiedza, strach, ból, pytanie, które zadają każdego dnia, czy ich córki są bezpieczne, czy żyją.
Pełna zwrotów akcji historia, barwne postaci oraz zaskakujące zakończenie, to wszystko znajdziecie w najnowszej książce Sonii Rosy.

Córka Darii i Wojciecha zaginęła podczas szkolnej wycieczki. Z kolei córka Izabeli i Roberta przepadła w drodze do koleżanki. Przypadkowa znajomość tej czwórki szybko przemienia się w sympatię, która nie wszystkim wyjdzie na dobre. Izabela postanawia odejść od Roberta i związać się z Wojciechem. Świat Darii się wali. Kto w tym wszystkim wyjdzie najgorzej?

Od początku poczułam się zaintrygowana fabułą. Byłam ciekawa, co takiego wymyśliła Autorka i muszę przyznać, że usatysfakcjonowała mnie czytelniczo. Jak dla mnie przedstawiła życiowe zachowania i reakcje bohaterów. Cierpienie, tęsknota, zaginięcia, rozpad rodzin. Jak dla mnie trzeba sięgnąć, by samemu się przekonać. Myślę, że fani thrillerów będą zadowoleni.

Polecam!