Życie ks Piotra Skargi kaznodziei

 Postać ks. Piotra Skargi budzi ciągłe zainteresowanie i rodzi różne pytania. W dziejach narodu polskiego była to bowiem osoba nieprzeciętna. Najlepszą syntezę jego osobowości przedstawiła Zofia Kossak-Szczucka: „Niewątpliwie niesłychanie bogato obdarzony przez naturę. Starczyłoby na kilku ludzi. Wybitne zdolności literackie i kaznodziejskie. Szeroki horyzont myślowy, ogarniający całe społeczeństwo, nie zaciemniony pojęciami klasowymi. Żelazna energia, niestrudzona ruchliwość, talent organizatorski, siła woli, niegasnący entuzjazm, wytrwałość, odwaga… Cały zasób wspaniałych zalet wielkiej osobowości”1. Skarga był przede wszystkim świątobliwym kapłanem i zakonnikiem o heroicznych cnotach. Główną podstawą jego wielkości wobec narodu i Kościoła jest świętość życia. Takim go znała i czciła cała Polska i Litwa, za jego życia i po śmierci.